Krvavi rat nekadašnjih ortaka: Surova osveta zbog kokaina odnijela 46 žrtava!
U ratu nekadašnjih saradnika, sada zavađenih kavačkog i škaljarskog klana, u proteklih pet godina ubijeno je 46 osoba, među kojima je bilo i slučajnih žrtvi, a ni vođe kriminalnih grupa ni bezbjednosne službe nisu slutile da će taj obračun rezultirati tolikim brojem mrtvih.
„Ja sam vas napravio, ja ću i da vas uništim“, ovu poruku navodno uputio je Slobodan Kašćelan, koji slovi za vođu kavačkog klana, prije skoro pet i po godina svojim mladim saradnicima, nakon što je u Valensiji, u novembru 2014. godine nestalo više od 200 kilograma kokaina.
Te njegove riječi se, čini se, obistinjuju jer ubrzo nakon što se kriminalna grupa pocijepala, Kašćelan se izdvojio, a pridružili su mu se Radoje Zvicer i Igor Božović, dok je podmladak na čelu sa braćom Vukotić, Igorom i Jovanom, i Igorom Dedovićem ostao u do tada jedinstvenim „škaljarcima“.
Ni 100 dana nije prošlo od nestanka droge, a pala je prva žrtva, i to ne u Kotoru, već u Beogradu. Ubijen je Goran Radoman, iz čijeg stana u španskoj luci je i nestala droga.
Uslijedile su likvidacije širom Crne Gore, Srbije, koje su se kasnije proširile i na Evropu, pa su egzekutori stigli do poluostrva Atika, Pirineja, kao i holandskih luka. Zadatak je bio zadati što jači udarac neprijatelju, što potvrđuje i to da je među poslednjim ubijenima Igor Dedović, jedan od vođa „škaljaraca“, koji je prije nepuna dva mjeseca likvidiran u atinskom restoranu. I Kašćelan je bio na meti egzekutora, ranjen je u Novom Sadu, sada već daleke 2016. godine, dok su se žrtve još mogle nabrojati na prste dvije ruke.
U međuvremenu, i jednom i drugom klanu pridružile su se druge kriminalne grupe, ne samo iz crnogorskih gradova, već i iz Srbije.
– Taj rat više i nema veze sa nestankom droge, prerastao je u borbu do istrebljenja. Cilj je eliminacija svih ljudi za koje vođe klanova smatraju da su bliski njihovim suparnicima. To više nije klasična borba za tržište narkotika, već osveta, gdje su žrtve članovi familije, prijatelji, pripadnici kriminalnih grupa koji su saveznici rivalskog klana. U stilu „prijatelj mog neprijatelja je moj neprijatelj“ – kaže sagovornik „Blica“ blizak bezbjednosnim službama.
Bezobzirnost ovog rata potvrđuje i to da egzekutori nisu birali ni vreme ni mesto da ubiju žrtvu, pa su upadali u kafiće i osim mete ubijali i goste koji su se spletom okolnosti zadesili tu, kao što je bio slučaj sa Draganom Zečevićem, penzionisanim doktorom iz Niša. Vođu „škaljaraca“ egzekutori su ubili pred ženom i djecom, dok je Kotoranin Marko Vuković likvidiran u blizini osnovne škole dok je čekao da se završi nastava potomcima.
Likvidatori su najčešće pucali, ali je za skoro svaku četvrtu egzekuciju korišćen eksploziv – žrtvu su dizali u vazduh. A kako se vrijeme mijenjalo, mijenjali su se i egzekutori – postali su „sofisticiraniji“ pa su tako namjeravali da Jovana Vukotića, jednog od vođa „škaljaraca“, otruju u ekstradicionom pritvoru u Beogradu.
U ratu klanova najveće gubitke je, vjerovatno, pretrpela novljanska porodica Roganović, bliska „kavčanima“. Trojica njenih članova, Vladimir, njegov stric Niko i brat od strica Šćepan, ubijeni su, dok je drugi brat Duško ostao bez nogu u eksploziji automobila.
Likvidacijom Igora Dedovića zadat je jak udarac „škaljarcima“ i on je „najvažnija“ osoba koju je ovaj klan izgubio. Jovan i Igor Vukotić bili su uzdrmani i ubistvom oca Veselina.
Poljuljanosti, ali ne i uništenju, doprinosi i to što je Jovan Vukotić u pritvoru u Spužu zbog sumnje da je pokušao da ubije dvojicu „kavčana“, a njegov brat u bjekstvu.
S druge strane, Kašćelan je na slobodi u Crnoj Gori, nakon što je platio kauciju. Igor Božović je u bjekstvu, a nije poznato ni gdje je Zvicer, trenutno bez krivične prijave, a time i raspisane potrage ili potjernice.
(izvor: Blic.rs)
Hronologija ubistava
2015.
Goran Radoman
Saša Marković (slučajna žrtva)
Ivan Lopičić
Goran Đuričković
Božidar Cicmil
2016.
Radovan Matović Rakela
Srđan Vlahović
Goran Biskupović
Miloš Bošnjak (slučajna žrta)
Dalibor Đurić
Radomir Đuričković
Đorđe Boreta
Dragan Zečević (slučajna žrtva)
2017.
Miroslav Ćetković
Predrag Ilinčić
Đorđe Sekulović
Niko Roganović
Ivan Nedović (slučajna žrtva)
Goran Lenc
Milan Peković
Boško Božović
Pero Damjanović
2018.
Davorin Baltić
Dražen Čađenović
Miloš Šaković
Radivoje Jovanović (slučajna žrtva)
Predrag Pejović
Miodrag – Migi Kruščić
Siniša Milić
Veselin Kalezić
Drago Božović
Vladimir Popović – Vlada Pop
Vladimir Roganović
2019.
Nikola Ćupić
Veselin Vukotić
Milo Ilić
Darko Mijović
Nikola Jovanović
Bogdan Milić
Zijad Nurković
2020.
Marko Vuković
Stevan Stamatović
Igor Dedović
Šćepan Roganović
Andrija Gazivoda
Pero Muhadinović