Kome odgovaraju izbori 11. juna: Evropa sad ih željno iščekuje, DPS se preigrao, DF i Demokrate spremni!

Crnogorski građani će 11. juna na biralištima birati sastav novog parlamenta, nepune tri godine od istorijskih izbora na kojima je posle 30-ak godina razvlašćen DPS.

Podsjetimo, bivši predsjednik Crne Gore Milo Đukanović raspustio je Skupštinu i raspisao za 11. jun vanredne parlamentarne izbore.

Rezultati nedavno održanih predsjedničkih izbora umnogome su odredili stepen raspoloženja političkih subjekata uoči raspisanih parlamentarnih izbora.

Ishod predsjedničkih izbora, odnosno debakl Mila Đukanovića, najviše je pokolebao DPS – partiju koja je nakon izglasavanja nepovjerenja manjinskoj vladi zahtijevala održavanje vanrednih parlamentarnih izbora. Nakon što je njihov lider najprije raspisao izbore, pa pretrpio izborni poraz i povukao se sa čela partije posle 25 godine, jasno je da u ovom trenutku DPS-u ne odgovara izlazak na birališta. Nesumnjivo će se 11. juna nastaviti proces srozavanja podrške DPS-u, pa se sa sada sa pravom može konstatovati da je Milo Đukanović raspuštanjem Skupštine i raspisivanjem vanrednih parlamentarnih izbora napravio „medveđu“ uslugu partiji koju je doskora predvodio. Trenutni broj poslaničkih mjesta biće nedostižan za DPS nakon sledećih izbora,  zbog čega su i u samoj partiji splasnula očekivanja od predstojeće izborne utakmice.

Slično DPS-u, GP URA i  SNP-u ne odgovaraju izbori 11. juna. Ova dva politička aktera nisu uspjela da iskoriste činjenicu da vuku konce u 43. Vladi Crne Gore i ojačaju svoje „akcije“ na crnogorskoj političkoj sceni. Naprotiv, od trenutka kada su uz pomoć DPS-a formirali manjinsku vladu, partije koje predvode Dritan Abazović i Vladimir Joković gube snagu, što potvrđuju rezultati na lokalnim izborima 23. oktobra.  Iz istog razloga SNP i URA nisu imali svog kandidata na minulim predsjedničkim izborima, već su se svrstali uz kandidate ideološki bliskih i većih političkih subjekata. GP URA je, u međuvremenu, obnovila pakt sa Demokratama, sa kojima su vodili višemjesečni politički rat. Predizbornom koalicijom sa Demokratama i eventualno Evropom sad, URA očito pokušava da zamaskira svoj trenutno nezavidan rejting. Iste nedaće ophrvavaju i SNP, međutim, partija Vladimira Jokovića još uvijek vaga o modelu nastupanja na izborima 11. juna.

U ovom trenutku izbori najviše odgovaraju Pokretu Evropa sad koji na talasu postignutih rezulata na lokalnim izborima u Podgorici i predsjedničkih izbora želi da preuzme vodeću ulogu i u izvršnom vlasti. Prethodne izborne utakmice su pokazale da je Pokret Evropa sad rastao nauštrb svojih političkih konkurenata, ponajprije GP URA i Demokrata i donekle na račun DPS-a, a sa protokom vremena sve je veća vjerovatnoća da će rast političkog subjekta kojim rukovode Milojko Spajić i Jakov Milatović korespondirati sa padom podrške DPS-u. Ukoliko u narednom periodu prevaziđu unutrašnje trzavice i minimiziraju uticaj novopridošlica iz DPS-a koji imaju za cilj da se u novoformiranom pokretu uhljebe kao u prethodnoj partiji, Evropi sad 11. juna neće izmaći istorijski rezultat, čak i u samostalnom nastupu koji je gotovo izvjestan uprkos učestalim pozivima na predizbornu koaliciju od strane GP URA i Demokrata.

Demokratski front je na predsjedničkim izborima zadržao podršku koja godinama obitava oko 20 procenata. Uprkos udarima političke konkurencije sa obje strane političkog spektra i konstantnim pokušajima izolacije iz procesa donošenja odluka na najvišem nivou od strane ispostava zapadnih centara moći u Podgorici, DF iz izbornog ciklusa u ciklus ostvaruje respektabilne rezultate kako na loklanom, tako i na državnom nivou. Ukoliko 11. juna ponovi identičan rezultat, DF će biti nezaobilazan faktor u formiranju nove izvršne vlasti, naravno, pod uslovom da ambasadori vodećih zapadnih ambasada u Podgorici odustanu od postizbornih nediplomatskih medijatorskih usluga koje su usavršili u Crnoj Gori. Ako se po jutru poznaje dan, ambasade neće tako lako odustati od ideje marginalizacije DF-a, što potvrđuje i kafkijanski proces koji je SDT, u dosluhu da stranim „mentorima“, pokrenuo protiv predsjednika Opštine Budva Mila Božovića. Pojedine centrističke partije javno su saopštile da nemaju ništa protiv toga da buduću vlast tvore zajedno sa DF-om, ali ne treba imati iluzije da će njihov konačan stav po tom pitanju biti u dosluhu sa anglosaksonskim  ambasadama.

Uprkos tome što je Pokret Evropa sad duboko ušao u njihovo biračko tijelo, Demokratska Crna Gora je uspjela da zadrži podršku 10-ak procenata populacije. „Privlačnost“ Evrope sad biračkom tijelu koje ideološki gravitira Demokratama, natjerala je partiju Aleksa Bečića da „zakopa ratne sjekira sa GP URA“ i revitalizuje nekadašnju „Koaliciju za 21 vijek“. Demokrate i GP URA ne bi trebalo da strahuju od ishoda parlamentarnih izbora 11. juna. Istina Demokrate će, poput DPS-a, morati da računaju da će u budućem sazivu imati nešto manji broj poslaničkih mjesta, ako se uzme u obzir da će izborni kolač morati dijeliti sa GP URA. Međutim, ukoliko žele da ostave značajni trag na političkoj crnogorskoj politčkoj sceni Demokrate će morati pokažu odvažnost i prekinu snishodljiv odnos, najprije prema zapadnim ambasadama, a naravno i prema ideološki sličnoj političkoj grupaciji koja u ovom trenutku pledira da predvodi samozvane centrističke partije.

O ostalima partijama, koje mahom predstavljaju DPS-ove satelite, ne treba trošiti riječi. Odluke o njihovoj politčkoj budućnosti će se, kao što je slučaj bio dosada, donositi na sjednicama Predsjedništva DPS-a.