KCNS: Predavanje istoričara Ognjena Karanovića na temu „SRBIJA POSLE MAJSKOG PREVRATA“! (VIDEO)
Na koji način su od strane političkog Zapada formirani narativi o Srbiji kao militarističkoj državi, odnosno, kako je Majski prevrat u novom vijeku dobio status vododjelnice od koje je „srpska politička misao postala opredijeljena da zamisli ostvaruje na agresivan način“ – pitanje je na koje Ognjen Karanović odgovara prikazujući širu i detaljniju sliku Srbije s početka 20. stoljeća.
Karanović navodi da je od devedesetih godina prošlog vijeka u istoriografiji došlo do uspostavljanja lažnih slika koje su formirali i perpetuirali neodgovorni zapadni, ali i srpski istoričari. Podstaknuti lukrativnim interesima i ličnim ubijeđenjima, oni su prihvatili pseudoistoriografiju kao način da opravdaju zločine počinjene od strane političkog Zapada prema zemlji koja je događajem kakav je bio Majski prevrat pokazala „hegemonistički način ophođenja i interakcije“. Kako Karanović ističe, kvaziistorijski argumenti kojima se Srbija na takav način predstavlja, korijene „sveg zla“ prepoznaje u ličnostima poput cara Dušana i Karađorđa, ali i događajima kakav je bio državni udar, odnosno, kraljeubistvo 1903. godine.
U prvim danima nakon Majskog prevrata slika Srbije bila je skandalozna – na ulicama je vladala čudna euforija zbog zavjereničkog ubistva vladara, pijani oficiri su slavili, dok su Aleksandrove pristalice bile u šoku. Prema riječima Ognjena Karanovića, „proces poništavanja kulta Obrenovića najprije je sproveden na brzinu, stihijski, a potom temeljno“, da bi se uspostavio drugi kult, nepoznat Srbiji.
Novi vladar, izabran dvostrukom aklamacijom (najprije vojnika, potom članova Senata i Narodne skupštine), knez Petar Karađorđević, obećao je da će vladati isključivo u skladu sa obnovljenim i dopunjenim Ustavom, koji je donijet bez njegovog učešća. Formiranjem tri centra moći (ljudi okupljeni oko kralja, Narodna skupština i zavjerenički klan u vojsci) počeo je srpski parlamentarizam. Tvrdnja da je Majski prevrat produkovao srpsku hegemonističku militarističku praksu rezultat je i zloupotrebljene činjenice o kasnijem angažmanu velikog broja srpskih zavjerenika. „Priča da je tako počela agresivna politika Srbije prema Kosovu, Albaniji i državama u okolini potpuna je besmislica“, ističe Karanović.