„Junačko istorijsko djelo junaka Mojkovačka bitke obavezuje na sjećanje, nezborav i otpor podređivanju Crne Gore stranim državama“

Paljenjem svijeća za duše junaka Mojkovačke bitke u Hramu Hristovog roždestva u Mojkovcu i polaganjem vijenaca na spomenike poginulim herojima Mojkovačke bitke i njihovom legendarnom komandantu – divizijaru serdaru Janku Vukotiću, Udruženje boraca ratova od 1990. godine Crne Gore, zajedno sa Srpskim nacionalnim savjetom Crne Gore i prisutnim Mojkovčanima, obilježilo 108 godina od Mojkovačke bitke.

„Sa Bojne njive, srca bojišta za božićne krvave dane 1916. godine, upućena je čestitka bratskom narodu Republike Srpske povodom njenog dana 9. januara koji je nezvanično i dan njene krsne slave Svetog arhiđakona Stefana – prvog hrišćanina koji je stradao za Gospoda Isusa Hrista. Ispred spomenika učesnicima Mojkovačke bitke iznad Tare o mojkovačkim div junacima, o značaju te bitke i njenih poruka za nezaborav“, govorio je Radan Nikolić, direktor Udruženja.

Njihovo saopštenje prenosimo integralno.

U odbrani mojkovačkih „vrata“ i srpske vojske u povlačenju prema Albaniji, nošeni Njegoševim zavjetom „slavno mrite, kad mrijet morate“ i „neka bude što biti ne može“, mojkovački div junaci slavne Prve sandžačke divizije sa svojim brigadama, bataljonima, izviđačkim odredom, fanatičnim borbenim moralom i borbom prsa u prsa, u surovim zimskim uslovima, uspjeli da pobijede u svemu nadmoćniju austrougarsku vojsku i pokzali da odbrana rodne grude, srpske braće i časti crnogorskog oružja nema cijenu.

Podvigu crnogorske vojske, kojim se upisala zlatnim slovima u istoriju Crne Gore, pogodovala je plemenska sloga, epska podrška crnogorskih majki, supruga, sestara, kćerki svojim ratnicima i značaj Badnje večeri i Božića za pravoslavni narod Crne Gore.

Nedugo zatim, uz odobrenje odbjeglog kralja Nikole, crnogorska vlada je raspustila i ukinula crnogorsku vojsku i potpisala sramnu kapitulaciju na Cetinju 25.01.1916. godine, a što je u narodu doživljeno kao veleizdaja.

To nije umanjilo značaj Mojkovačka bitka, koja je i danas sjajno oružje u našim rukama i rukama naših potomaka da sačuvamo sebe, temeljne ljudske vrijednosti i Crnu Goru od podređivanja stranim državama koje smo posebno zapamtili po agresiji na Crnu Goru 1916, 1941 i 1999. godine.