Gaze 1244, a po njoj su stigli na Kosovo: Amerikanci i Njemci prednjače u osudi Beograda

Iako se iz zapadnih centara moći na Srbiju vrši snažan pritisak, Beograd nije odustao da od Kfora zvanično zatraži da, u skladu sa Rezolucijom 1244 Savjeta bezbjednosti Ujedinjenih nacija, odobri raspoređivanje do 1.000 pripadnika vojske i policije na Kosovu i Metohiji.

Upravo taj zahtjev bio je na dnevnom redu sjednice Vlade Srbije, za koju je poziv dobio i predsjednik Republike Aleksandar Vučić.

Komandi međunarodne vojne misije biće upućen dokument čije su ključne detalje „Novosti“ objavile u ponedeljak, a na koji naša strana ima apsolutno pravo imajući u vidu da ni Kfor ni Euleks nisu mnogo učinili u zaštiti našeg naroda u pokrajini, koji mjesecima trpi teror premijera privremenih institucija Aljbina Kurtija. Odredba Rezolucije 1244 SB UN koja se tiče povratka naših bezbjednosnih snaga je tako formulisana da iz nje proizilazi obaveza Kfora da omogući dolazak srpske vojske i policije na KiM.

U tekstu zahtjeva Kfora taksativno se navode razlozi zbog čega je neophodan dolazak srpskih bezbjednosnih snaga, a uz dokument će komandantu međunarodne vojne misije Anđelu Ristuči biti poslato i šest iscrpnih priloga sa podacima o ugroženosti Srba i drugih nealbanaca, grafički prikazi etničkog čišćenja posle 1999, informacije o Martovskom pogromu nad našim narodom iz 2004, spisak ilegalnih upada kosovskih specijalaca na sever KiM…

Međutim, čim je pomenuta mogućnost vraćanja naše vojske i policije na KiM, nekoliko dana prije sjednice Vlade, horski su se oglasili evropski i američki zvaničnici žestoko se protiveći tome. Najpre se izjasnila njemačka šefica diplomatije Analena Berbok, a zatim i izaslanik predsjednika SAD Gabrijel Eskobar, koji je boravio u Beogradu i Prištini.

Kao što je predsjednik Vučić i upozoravao, oni iz Rezolucije 1244, ali i Kumanovskog sporazuma, kao sa „švedskog stola“, uzimaju samo ono što im odgovara. Jer, ako za njih ne važe ova dokumenta kada je reč o vraćanju naših bezbjdnosnih snaga na KiM, postavlja se pitanje otkud onda američki i nemački vojnici na Kosovu, ako to nije u skladu upravo sa Rezolucijom 1244 i Kumanovskim sporazumom?

Predsjednik Vučić je inače u nekoliko navrata pitao zapadne partnere da otvoreno kažu koji od šest međunarodnih sporazuma žele da poštuju i da ćemo mi biti apsolutno saglasni sa tim: Briselski sporazum, Vašingtonski sporazum, Kumanovski sporazum, Povelju UN, Rezoluciju 1244 ili Solunski dokument o proširenju EU na Zapadni Balkan iz 2003. I u solunskom papiru pozvali su na puno poštovanje Rezolucije 1244, koja sada očigledno odjednom više ne važi, ali samo za Srbe i Srbiju.

Zanemarivanje činjenice da su međunarodni sporazumi i pravo na strani Srbije i zatvaranje očiju Kfora, Euleksa, ali i zapadnih država pred terorom kojem je izložen naš narod na Kosovu, dodatno ohrabruje Prištinu da nastavi sa politikom zastrašivanja i ugrožavanja Srba. Tako je od početka ove godine zabilježeno čak 136 incidenata u kojima su mete bile Srbi, njihova i imovina Srpske pravoslavne crkve. Samo u prvih desetak dana decembra bilo je 13 napada.

Oglasila se juče i predsjednica privremenih institucija u Prištini Vljosa Osmani, koja je očigledno osokoljena porukama iz Brisela i Vašingtona u vezi sa Rezolucijom 1244, rekla da „Vučić treba da zna da je prisustvo srpske vojske na Kosovu okončano 1999“. Ona je još jednom Beograd optužila za „teritorijalne pretenzije“, zanemarujući činjenicu da je Srbija bila ta kojoj su 1999. protivno međunarodnom pravu i odluci Savjeta bezbjednosti UN oteli dio teritorije.

Hil: Političko, ne vojno rješenje

Američki ambasador u Beogradu Kristofer Hil poručio je juče da Srbija ima pravo da se obrati Kforu, ali da je neophodno političko rješenje.

– Ovo je pitanje koje ostaje političko i samim tim zahteva političko rješenje. Ne vidim mogućnost vojnog rešenja. Ono što treba da uradimo jeste da situaciju smirimo i stvorimo mir i stabilnost na tom prostoru. I da ljudi koji tamo žive mogu imati jasna očekivanja o tome kako će njihov životi izgledati u budućnosti, a to može da se postigne kroz uspostavljanje Zajednice srpskih opština.

Mahali mapom „Velike Albanije“

Ako za EU, a posebno za njene pojedine članice, nije alarmantno sve što radi Priština, možda će biti očigledne teritorijalne pretenzije koje ima, i to ne samo prema Srbiji. Na to je podsjetio naš ambasador u Atini Dušan Spasojević, koji je na „Tviteru“ podijelio fotografiju na kojoj premijer i predsjednica privremenih prištinskih institucija Aljbin Kurti i Vljosa Osmani poziraju sa mapom „velike Albanije“, koja obuhvata i djelove Srbije i Grčke.

– Oportunisti i nacionalistički populisti, „premijer“ i „predsjednica“ Kosova, Aljbin Kurti i Vljosa Osmani promovišu meganacionalistički plan „velike Albanije“ uz aneksiju djelova Srbije i Grčke. Vuk dlaku mijenja, ali ćud nikad – napisao je Spasojević na „Tviteru“.

Kurtijeva kandidatura ostaje zarobljena?

Iako predata „uz fanfare“ i velike reči o „istorijskom danu“ i „evropskoj perspektivi najmlađe evropske države“, aplikacija Prištine za status kandidata za EU za sada ostaje u fiokama Evropskog savjeta – saznaju „Novosti“.

– Namjeravamo da obavijestimo zemlje članice i institucije EU o kandidaturi na sledećem sastanku ambasadora u Briselu. Nećemo imati dovoljno vremena za bilo koje druge procedure poslednjih dana češkog predsedavanja – saopštili su „Novostima“ iz češkog predsedništva EU.

Izvori „Novosti“ iz Evropskog savjeta ističu da će na ovom predstavljanju prištinske kandidature svakako doći do reakcija na ambasadorskom nivou, a to se prije svega očekuje od pet zemalja koje nisu priznale Kosovo, ali i od onih koje nisu zadovoljne trenutnim stanjem na KiM.

To bi, ukoliko se obistini, konkretno trebalo da znači da bi ovaj zahtev iz Prištine mogao da ostane „zarobljen“ u Evropskom savetu, bez slanja na dalju proceduru u Evropsku komisiju.

Priština je juče, posle Briselskog, srušila još jedan sporazum, Vašingtonski, kada je premijer privremenih institucija Aljbin Kurti zvanično u Pragu, i to Češkoj kao predsjedavajućoj EU, podnio zahtjev tzv. Kosova za članstvo u Uniji. Kurti je dokument uručio češkom ministru za evropska pitanja Mikulašu Beku, koji je rekao da mu je „čast da prihvati ovaj zahtjev“.

Beograd, s druge strane, razgovara sa pet članica EU koje nisu priznale Kosovo, ali i sa drugim evropskim državama da spriječe da se zahtjev Prištine uopšte uzme u razmatranje, jer se time i ruše ključna dokumenta na kojima počiva Unija – Ugovor o EU, odnosno Lisabonski sporazum.

Ako i one kojim slučajem „zakažu“, tu je – Mađarska. Naime, šef diplomatije Ivica Dačić otkrio je juče da je od mađarskog kolege Petera Sijarta dobio obećanje da će će biti na strani Srbije:

– Sijarto mi je lično obećao da će glasati protiv! Pitanje je da li će uopšte i biti glasanja ili će predsjedavajuća Češka da to postavi kao proceduralno pitanje.

Inače, iz Prištine su juče najavili da će podnijeti zahtjev i za dobijanje članske karte NATO.

 

(Novosti online)