Dvije ipo godine maltretiranja: Istragu protiv pukovnika Aleksića vode da je nikad ne završe

Istraga u predmetu protiv državljanina Srbije Radovana Aleksića, pukovnika Vojno-bezbjednosne agencije VS, zbog navodnog pokušaja ubistva bivšeg šefa policijskog odjeljenja za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije Predraga Šukovića u centru Podgorice, već dvije i po godine i dalje tapka u mjestu, bez naznaka da bi u skorije vrijeme mogla biti zaključena.

Aleksić je jedno vrijeme bio u pritvoru, a zatim je, uz jemstvo, pušten na slobodu. NJemu je, ipak, ograničeno kretanje na teritoriju Podgorice. Tužilaštvo, u međuvremenu, nije ponudilo ni jedan jedini dokaz da državljanin Srbije ima bilo kakve veze sa napadom na Šukovića.

Pukovnik Aleksić je uhapšen 2. oktobra 2016. godine zbog sumnje da je navodno pokušao da ubije Šukovića u centru Podgorice.

Neshvatljivo je da istraga u ovom slučaju, koja je u režimskim medijima eksploatisana mjesecima, traje toliko dugo, a da nije podignuta optužnica ili da je odbačena.

Dokazi se protiv Aleksića, navodno, još prikupljaju i vještače, pa se zato nameće pitanje – da li je ovaj državljanin Srbije koleteralna šteta čije hapšenje je poslužilo samo da se umiri javnost ili je po srijedi mnogo ozbiljnija zavjera?

Uskraćen uvid u spise predmeta

Iz Višeg državnog tužilaštva izbjegli su da konkretno odgovore na pitanje IN4S-a – „Kako objašnjavate činjenicu da osumnjičeni srpski državljanin, pukovnik Radovan Aleksić ne može da izvrši uvid u spise predmeta , a pogotovu kada je u pitanju dio oko Međunarodne pravne pomoći koje je crnogorsko pravosuđe otvorilo sa Republikom Srbijom“.

-U Višem državnom tužilaštvu u Podgorici formiran je predmet protiv R.A. zbog krivičnog djela ubistvo u pokušaju učinjeno na štetu P.Š., koji predmet se nalazi u fazi istrage i tokom istrage preduzimaju se sve neophodne mjere i radnje u cilju utvrđivanja svih okolnosti od značaja za predmetno krivično djelo, a strankama u postupku je omogućeno ostvarivanje svih prava koja su propisana zakonom, navodi se u odgovoru.

Iz izvora bliskih odbrani saznajemo da nije tačan navod Tužilaštva da je Aleksiću omogućen uvid u spise predmeta, čime je državljanin Srbije stavljen u neravnopravan položaj.

Prema našim saznanjima, Tužilaštvo uopšte nije reagovalo na dva zahtjeva Aleksića i to od 24. maja i 24. jula 2018. godine, a koji se odnose na sadržaj realizovane međunarodne pomoći ostvarene sa nadležnim organima u Republici Srbiji.

Jasno je da Tužilaštvo skriva podatke i dokaze dobijene od Srbije i što je najgore stvara prostor za sumnju da Crna Gora nije ni tražila ono što bi trebalo, jer, sada je sasvim jasno, izbjegava da potvrdi činjenicu da se Aleksić 11. jula 2016. godine, u vrijeme napada na Šukovića, nalazio u Beogradu.

Aleksić je, što potvrđuju bazne stanice sa njegovog mobilnog telefona, bio na teritoriji Beograda, 11. jula prošle godine, kada je nepoznata osoba pucala na Šukovića, u centru Podgorice. Kod Aleksića nije pronađen ni jedan materijalni dokaz koji bi ga doveo u vezu sa ovim događajem.

Postavlja se opravdano pitanje zašto ta činjenica, koja je poznata svima u državnom vrhu i Srbije i Crne Gore, nije odmah uzeta u obzir.

Pored toga, odgovor traži i pitanje da li je Aleksić uhapšen zbog Šukovića ili iz nekog drugog razloga koji se krije od javnosti, imajući u vidi da državljanin Srbije uopšte ne poznaje Šukovića niti ima bilo kakvih dodirnih tačaka sa njim, kao ni sa licima sa kojima je visoki policijski funkcioner bio u sukobu zbog poslova kojima se bavio na dužnosti načelika Odsjeka za borbu protiv organizovanog kriminala.

Neće da saslušaju Markovića

Podsjećamo, premijer Duško Marković je izričito i javno tvrdio da je Šuković napadnut da bi se njemu nanijela šteta, imajući u vidu spor koji je imao sa tim policijskim funkcionerom.

Ako Marković javno saopštava jednu takvu tvrdnju, onda sve ukazuje da premijer, najvjerovatnije, zna i ko je to učinio.

Iz navedenog proizilazi da je Tužilaštvo moralo Markovića saslušati u svojstvu svjedoka, što bi pomoglo u razjašnjavanju cijelog slučaja.

Više državno tužilaštvo je, međutim, izbjeglo da direktno odgovori na pitanje portala IN4S – „Da li je saslušan premijer Duško Marković u predmetu ranjavanja visokog policijskog službenika Predraga Šukovića? U televizijskoj emisiji „Načisto“ na TV Vijesti, aktuelni premijer Duško Marković je rekao – da je Šukovića neko ranio ko je želio da mu nanese političku štetu“.

Da je istraga škripi na sve strane ukazuje i podatak da, kako saznajemo iz izvora bliskih crnogorskim bezbjednosnim strukturama, postoje najmanje dva video snimka sa sigurnosnih kamera, koje su registrovale kretanje napadača na Šukovića, ali su oba izuzeta.

Montiranje video snimka

Sporno je i pitanje vještačenja snimka, jer je za posao vještačenja utvrđivanja identiteta angažovan vještak – patolog.

Samo prihvatanje da se vještači video snimak na kojem se ne vidi kompletno lice dovoljno upućuje na paušalan odnos vještaka prema ovom važnom pitanju.

Saznajemo da je vještak namjerno unosio netačne podatke i pravio konstrukcije, što se posebno odnosi na visinu „napadača“.

Svakako, nije slučajna činjenica da prorežimski mediji ne objavljuju fotografije sa hapšenja, jer Aleksić uopšte ne liči na napadača sa snimka.

Takođe, saznajemo da je odbrana Aleksića osporila autentičnost video snimka i utvrdila da su vršene izmjene putem fotošopa. Podsjećamo, u skladu sa ZKP, takvi snimci ne predstavljaju dokaz na sudu.

Očigledno je da se, u ovom slučaju, potvrđuje tužilačka praksa da, kada je to neophodno nekome iz državnog vrha, optužnicu mogu bazirati na iskazu nekredibilnih dokaza i svjedoka.

U ovom, po svemu sudeći, montiranom procesu protiv državljanina Srbije u namjeri policije i Tužilaštva da kriminalizuju Aleksića – kriminalizovali su državu Crnu Goru, a potvrda toga jeste da je, nakon hapšenja Aleksića, državnim službenici iz Srbije upućeno interno upozorenje da budu oprezni kada putuju u Crnu Goru.

Prema našim saznanjima, ovakvo monstruozno postupanje prema Aleksiću u pojedinim strukturama Srbije doživljeno je kao veoma nečastan i podmukao čin, koji je u dobroj mjeri uticao na promjenu odnosa prema predstavnicima crnogorskog sistema bezbjednosti. Naime, opravdano se postavlja pitanje da kada su njemu, kao stranom državljaninu, podmetnuli – zašto to isto ne bi uradili i nekom drugom iz Srbije, crnogorske opozicije ili neke druge države.

Jedino što je izvjesno u čitavom ovom slučaju, a što njegovi montažeri zaboravljaju, jeste da je podmetanje krivičnog djela – krivično djelo.

Aleksić je uhapšen tri mjeseca nakon pokušaja ubistva Šukovića, ali i nakon raspisane nagrade od 30 hiljada evra. Kao osobu koja je navodno pucala, Aleksića su tada prepoznale njegove bivše kolege iz vojske, a koje ga, po sopstvenom kazivanju, nijesu vidjele najmanje deset godina. Ubrzo nakon „svjedočenja“, jedan od njih je tražio i da mu bude isplaćen obećani novac.

Na saslušanje kod tužioca, Aleksić je izjavio da su mu crnogorske službe bezbjednosti podmetnule ovaj slučaj, samo da bi ga uhapsili i izolovali zbog događaja koji su nakon toga usledili, a to su izbori i ulazak Crne Gore u NATO.

(IN4S)