Duško Knežević: Život prođe, moj Lauše, sjećanje na tebe – nikad

“Duboko me potresao i rastužio prerani odlazak dugogodišnjeg prijatelja. Umro je moj drug, veliki glumac Žarko Laušević!”, poručio je predsjednik Atlas grupe Duško Knežević.

Njegovu oproštajnu poruku prenosimo u cjelosti:

“Zauvijek je otišao sa scene jedan od najtalentovanijih glumaca bivše Jugoslavije, princ pozorišta i filma, ostavljajući iza sebe nezaboravne uloge.
Otišao je divan čovjek, duše blagorodne, koji je nosio tužnu i tešku sudbinu.
Saosjećam sa velikim bolom porodice zbog preranog odlaska voljenog supruga i brižnog oca, i izražavam najiskrenije saučešće.

Vraćajući film iz onih vremena provedenih zajedno sa Laušom, često smo se rado prisjećali naših bezbrižnih gimnazijskih dana u tadašnjem Titogradu. Cetinjanin po rođenju, tada je iz školske klupe uskočio na scenu tek osnovane amaterske pozorišne družine „Dodest“. Potom je vanserijski talenat brusio na Akademiji i diplomirao sa samo 22 godine.

I kada je bio u zenitu slave, dominirajući scenom svog Jugoslovenskog-dramskog pozorišta i nižući glavne uloge u popularnim tv serijama i kultnim filmovima, ostajao je onaj isti, skromni Lauš, iskren u druženju. U tim beogradskim danima, zreliji i iskusniji, postali smo još bliskiji prijatelji.

Došle su godine opasnog življenja, sa buđenjem nacionalizma, imali smo osjećaj da smo zatvoreni u „sivom domu“.

Pod teretom tih burnih vremena, život mog prijatelja pretvorio se u pakao. Tragedija te kobne noći, poslednjeg dana jula 1993. godine, svijet mu je okrenula naglavačke. Patnju je podnosio stoički, noseći bol u duši, od dugih zatvorskih dana do teškog života u Americi, na koji se nije žalio tokom naših susreta u Njujorku.

Životnu dramu opisao je u tri izvanredne knjige: “Godina prođe, dan nikad”, “Sve prođe pa i doživotna” i “Padre idiote”. Za ovu poslednju nemam njegovu posvetu, knjigu mi je poslao prijatelj koji je bio na promociji na koju se autor nije pojavio.

Život prođe, moj Lauše, sjećanje na tebe – nikad”.