Dragoslav Bokan za BORBU: Moramo izgraditi zajednički srpski narativ; Crna Gora je svrstavanjem protiv Rusije u protivprirodnom bludu izgubila dušu i izdala sopstvenu istoriju!

Morali bismo u najskorijem periodu da izgraditi zajednički srpski narativ koji bi trebao da predstavlja nacionalni orjentir svim Srbima u regionu i šire i u kojem bismo na temeljima prošlosti djlovali u sadašnjosti i kreirali pravac djelovanja u budućnosti, poručio je režiser, književnik i publicista Dragoslav Bokan.

On je u intervjuu BORBI razradio na koji način bi Srbi morali u budućnosti da djeluju na suštinskom, strategijskom i taktičkom planu.

-Ako mi nemamo zajednički srpski narativ onda mi nemamo ni zajedničko srpstvo, jer svako može na svoj način da mašta o prošlosti. Ako bismo se zadržali u sadašnjosti sa tim smislom preko prošlosti koje nam daje pravac za budućnost, mi onda moramo da imamo osjećaj za konkretna djelovanja. Postoji taktika, strategija i suština. Suština je neponovljiva i ona je vezana autentično za istoriju Srbije i Srba. Strategija je saradnja sa onima koji pripadaju raznim pogledima na Srbiju i srpstvo i koji nisu protiv Srbije i Srpstva, onda mi svi zajedno djelujemo na strateškom nivou u ovom vremenu. Na taktičkom planu mi često možemo da sarađujemo i sa svojim protivnicima i ljudima koji su potpuno drugačijih ishodišta i stavova od nas, ali su ti taktički savezi striktno političke prirode i kratkoročni. Ne možemo od strategije da odustajemo, zbog nekog odnosa prema ambasadama Britanije i SAD u Podgorici, sa kojima moramo da razgovoramo na inteligentan i diplomatski vješt način. Ne možemo da mijenjamo svoju suštinu zbog onoga što pripada najnižem nivou taktike- naveo je Bokan i dodao:

– U 20. vijeku je počinjen genocid nad srpskim narodom na raznim krajevima tamo gdje su Srbi živjeli i gdje žive sada. Ta tragedija našeg naroda je nešto što treba da nas okupi, tuga nad postradalim i protjeranim Srbima je nešto što treba da formira neko zajedničko saosjećanje- naglasio je Bokan.

Sveukupnu situaciju u Crnoj Gori Bokan ocjenjuje katastrofalnom. Prema njegovom mišljenju, od jasne i prilično čiste situacije nakon litija i izbora 30. avgusta Crna Gora je upala u svojevrsni mulj gdje nekoliko političkih činilaca jedni druge napadaju, ogovaraju i zapliću.

Posebno je zabrinjvajuće, ističe Bokan, to što se zvanična Podgorica jasno svrstala u tabor onih snaga koje, poput Hitlera i Napoleona, bez pardona atakuju na Moskvu. Svrstavanje Crne Gore protiv Rusije opisuje kao protivprirodni blud.

-To su Gordijevi čvorovi koji se samo još više i više pretvaraju u nerješive probleme. Posebno sa obzirom na katastrofalan geopolitički kod u kojem se nalazi Crna Gora, stavljena na stranu mrzitelja i protivnika Rusije. Pripadati frontu ujedinjenih neprijatelja onog naroda i one države koja je formirala u mnogo čemu slobodu u Crnoj Gori, to je protivprirodni blud. Vidimo stradanje države koja se povezala sa jednim blokom koji ide na Moskvu kao Napoleon i Hitler. Biti dio svega toga je katastrofalno i teško je onda razmišljati o nekim mnogo sitnijim stvarima vezanim za standard, socijalnu situaciju kada vam prijeti nešto toliko strašno što se ze zove gubitak duše i izdaja sopstvenih istorijskih interesa- ukazao je Bokan i nastavio:

-Za vrijeme litija stvari su djelovale drugačije, skoro riješene, normalnije na putu ka novoj zori, novom osvitu neke politike vojno neutralne. Odjednom smo se suočili sa time da je Crna Gora ipak kolonija NATO-a i onda cijela priča gubi na smislu sem kao zaštita identitetskih, nacionalnih i duhovnih prava Srba u Crnoj Gori.  To je sada postalo jedino što je važno- rekao je Bokan

Krivokapić je popuštao pod Zapadom, Abazović sa minornom podrškom pokušava da izigrava novog Tita

Politički avanturizam Zdravka Krivokapića nanio je nepopravljivu štetu srpskoj političkoj priči i pravoslavlju u Crnoj Gori.

-Nesrećni Krivokapić je mislio da će popuštajući po srpskom i pravoslavnom pitanju dobiti malo odrešenije ruke i malo jači vjetar sa Zapada, međutim, to se pokazalo po njega lično, a ne samo po politici koju je sprovodio, kao pogrešno rješenje. On je dobio šta je zaslužio. Sve principe je pogazio da bi neke zapadne ambasade iz Podgorice dale podršku i podigle palac na gore. Logika da se živi samo da bi se dobio aplauz onih koji su nam više neprijatelji, nego prijatelji, ne samo Crnoj Gori i njenim građanima, već i čitavom Balkanu. Postajemo dio jedne spletkaroške rusofobne i srbofobne koalicije i onda tu nema budućnosti- kazao je Bokan.

Osvrnuo se Bokan i na političko djelovanje lidera GP URA Dritana Abazovića, istakavši da pretedent na mjesto premijera Crne Gore pokušava da oponaša Josipa Broza Tita, ali sa neuporedivom manjom podrškom od doživotnog predsjednika SFRJ-a.

– Talentovani, mladi i po mnogo čemu u političkom makijevelističkom smislu harizmatični Dritan Abazović pokušava da bude novi Tito na Balkanu, ali sa neuporedivo manjom podrškom nego što je Tito imao i u potpuno drugačijim okolnostima. Ne može on sa tri poslanika u jednoj zemlji koja nema previše glasača da izigrava nekakav važan politički faktor, pomiritelja i čovjeka koji će inicirati neku drugačiju i novu budućnost Crne Gore. To je sve neka vrsta nekog čudnovatog stanja koje lebdi između tragedije i komedije i koja ozbiljnu priču u Crnoj Gori svodi na vodvilj međuodnosa bivšeg predsjednika Skupštine, potpredsjednika Vlade, i premijera, a na štetu srpskog naroda na svim nivoima- poručio je Bokan.

Đukanović poput Omer paše Latasa nasrće na Srbe u Crnoj Gori

Milo Đukanović predstavlja paradigmu bivšeg Srbina koji nakon konvertitstva proganja svoje dojučerašnje sunarodnike, smatra Bokan. Kako ističe, Đukanovićev pandan u crnogorskoj istoriji je, po mržnji kojom isijavama prema Srbima, čuveni Omer paša Latas.

-Milo Đukanović je rođen na Sretenje i važi za sposobnog, talentovanog, vještog i inteligentnog političara, međutim, na kraju je ipak prodao dušu đavolu. Taj fenomen bi se izučavao na fakultetu kada bi isti izučavali tu metafizičku dimenziju, ne samo ovu smiješnu fizičku gdje se o politika svodi na kupovinu artikala u samopozluzi. On je krenuo da nasrće na Srbe u Crnoj Gori kao svojevremeno Omer paša Latas, takođe Srbin, Mihajlo, samo u drugoj odeždi i uniformi.  Tako i on ustaje i ratuje protiv Crne Gore, protiv onoga što jeste Crna Gora- napominje Bokan.

Današnji Montenegro ne može opstati na patološkoj mržnji prema srpstvu

Šta god se zasnuje na mržnji ne može i neće moći opstane, pa tako ni današnji Montenegro, saglasan je Bokan. Za njega je besmislen i tragikomičan konstrukt antisrpskog Crnogorca koji pjevanjem na stranom jeziku „viva vero Montenegro“ iskazuje ljubav prema Crnoj Gori koja je, istorijski gledano, srpska država.

– Oni dižu buku i prašinu, zabašuruju samu suštinu, a suština je upravo da su oni Srbi. Pa da li su se takve pjesme pjevale tokom srednjeg vijeka i u periodu vladavine dinastije Petrović u Crnoj Gori? Ne može neko danas da određuje kralju Nikolu, knjazu Danilu, Njegošu, vojvodi Janku Vukotiću šta su po nacionalnosti, jer su se oni svojevremeno jasno odredili po tom pitanju. Neko od nas može da ne voli svog oca u životu, ali ne može da slaže da mu je kao otac. Izdati sopstveni narod, sopstvenu državu i istoriju, a sve to tobože u ime autentične istorije koju su vam stranci donijeli predstavlja stokholmski sindrom gde je se poistovjećuješ sa svojim ugnjetavačima- ocijenio je Bokan.

Multietnička, multikonfesionalna, građanska i antifašistička Crna Gora je eufemizam za antisrpsku Crnu Goru

 

Multietnička, multikonfesionalna, građanska i antifašistička Crna Gora, na koji se pozivaju savremeni Montenegrini, predstavljaju eufemizam za antisrpsku Crnu Goru, napominje Bokan i konstatuje da je jedan dio javnosti u Crnoj Gori svrstao na strani političkog Zagreba, Baš Čaršije i Prištine.

-Baščaršijska-zagrebačko-prištinska koncepcija apsolutne mržnje prema Srbiji i svemu srpskom koja zaplahnjuje državne obale Crne Gore sigurno ne predstavlja dobar put za ljudi koji žive u Crnoj Gori. Tu patološku srbofobiju u regionu dodatno usložnjavaju i raspiruju novokomponovani Srbi, tzv. Drugosrbijanci, koji su produkt zajedničkog djelovanja Tita, globalne tranzicije, bombardovanja 1999.  i petooktobarskih promjena. U takvom okruženju danas nije lako, ali je barem časno, biti Srbin- zaključuje Bokan.