Dosta je, dogovor kuću gradi: Građani traže resetovanje odnosa od 30. avgusta i konačno smirivanje uzavrele političke atmosfere

Krajem 2019. godine kada je Demokratska partija socijalista izglasala Zakon o slobodi vjeroispovjesti pokrenut je jedan politički proces koji je rezultirao slomom te partije nakon njihove 30-godišnje vladavine Crnom Gorom. Međutim, sav taj proces je kreirao nove političke tenzije a eksperimenti koji su proizašli iz tih političkih tenzija su se pokazali kao neuspješni.

Ono što je definicija svega, a što mnogima prolazi ispod radara jeste osjećanje građana Crne Gore koji posmatraju cjelokupnu političku scenu, a za šta su stekli naviku 2020 godine. To osjećanje u ovom trenutku nije dobro upravo iz razloga što se zemlja drži pod konstantnim tenzijama bez i jednog jedinog promila šanse za bilo kakav bolji život.

Poznati nemiri koji su proistekli iz djelovanja pristalica DPS-a nakon pada Vlade su konstantno unosili nemir među građane Crne Gore jer je i njima itekako poznato da su ti ljudi bili spremni na sve, a što se i vidjelo 5. septembra na Cetinju. Tih tenzija u ovom trenutku više nema a hoće li ih biti ostaje da se vidi. Ono što se ipak vidi jesu konstantna politička nadgornjavanja, prepucavanja, tenzije kojima se ne nazire kraj a onaj građanin koji prati politiku dolazi do toga da mora potražiti psihijatrijsku pomoć upravo zbog tenzija koje održava politička scena Crne Gore.

Zato je 2. septembar datum kada se svemu tome može stati na kraj i doći do konačnog dogovora. Građani su umorni od konstantnog prepucavanja političkih elita, umorni su od nepronalaženja rješenja već kreiranja sve više i više problema, i vrijeme je da se građanima da pravo na normalan život nakon svakodnevnih tenzija koje polako ulaze u treću godinu. Oni zapravo i ne traže puno, niti ih zanima ko će biti premijer već traže prosto jednu stvar – dogovor.

Visoka politika koja će se voditi na stranačkom nivou se može desiti jedino kada Demokratska partija socijalista ne bude više postojala. Heterogenost političkih aktera i činilaca parlamentarne većine od 30. avgusta je dovoljna za demokratski proces, a bez, kako su navodili, korumpiranog DPS-a i ekstremističkih satelita ove partije. Kancerogeno tkivo se uvijek odstranjuje, a naročito ono ogrezlo u kriminalu i korupciji. Upravo je demontaža totalitarnog režima ključ koji građani Crne Gore traže, a traže i da se sprovedu svi demokratski procesi kakav je i popis, a nakon toga razmotriti pravac u kom brod Crne Gore treba da plovi. Tek tada će građani moći da osjete šta znači demokratija, i to bi bio osjećaj nirvane političke scene.

U ovom trenutku to ne postoji, a samo dogovorom se taj i takav cilj može postići. Zato je 2. septembar jedina šansa za sprovođenje jednog takvog djela. Samo zarad sloge i konačnog relaksiranja građana Crne Gore.