DF: Režimski antisrbi pušteni sa lanca, prednjači Brković

DF i njegovi poslanici Milan Knežević i Milutin Đukanović namjerno nisu željeli da reaguju na neistinita i udbaška saopštenja organizovane kriminalne grupe iz DPS- a u kojima su označeni kao organizatori i učesnici u incidentu pokušaja paljenja crnogorske zastave u Knez Mihajlovoj ulici, saopšteno je iz tog političkog saveza.

Ipak, nakon novog ANB uratka koji je potpisao sin Jevrema Brkovića, izvjesni Balša, koji navodno radi u jednom navodno opozicionom mediju, prinuđeni smo da ovim putem i njemu i svima drugima koji dijele njegov i DPS-ov stav iz punih usta saopštimo da su LAŽOVI. Laž je da su Milan Knežević i Milutin Đukanović na bilo koji način organizovali, podsticali ili učestovali u pokušaju paljenja crnogorske zastave. Laž je da nismo osudili ovaj izolovani incident. Upravo se Milan Knežević 03.01. na pitanje novinara portala Aktuelno, u svoje i ime DF, jasno ogradio i osudio pomenuti incident. (https://www.aktuelno.me/politika/knezevic-se-ogradio-od-pokusaja-paljenja-zastave-cg-niti-sam-ucestvovao-niti-podrzavam-ovaj-incident/.

Istog dana gostujući u televiziji Centar, Knežević je ponovio stav DF-a o incidentu s crnogorskom zastavom. https://youtu.be/03NMsnJbbg8.

Dan kasnije, 04.01. gostujući u dnevniku TV Prva, na pitanje novinara, Milan Knežević je jasno osudio pokušaj paljenja zastave. A isto je uradio i 05.01. u emisiji Hit tvit koju je vidjelo 1.260.000 gledalaca. Jedino izvjesni Balša Brković i režimski mediji nisu ni čuli ni vidjeli da Milan Knežević i Milutin Đukanović, ne samo što nisu učestvovali u incidentu, već ga i ne podržavaju. Kao što nisu vidjeli crnogorsku trobojku iz 1905, i kao što nisu čuli da su Delije sa razglasa puštale himnu “Oj svijetla majska zoro”, “Onamo, onamo”, noseći beogradskim ulicama portrete Njegoša i kralja Nikole.

Kad se neko deklariše kao građanista, i saopšti da mu je važnija država od demokratije, taj je sebe izopštio iz bilo koje ozbiljne rasprave o bilo kom društveno značajnom događaju, i pristao je da mu pravda, istina i slobodna narodna volja mogu biti efemerni u odnosu na neke samozvane proklamovane „više“ ciljeve i interese.

Viši interes je bio nezavisna Crna Gora, pa priznanje Kosova, pa sankcije Rusiji, pa ulazak u NATO, a sve protiv slobodne narodne volje.
Protiv narodne volje viši interes je bio i uvođenje crnogorskog jezika kao službenog u odnosu na većinski srpski jezik, uvođenje požutjelog Alaj barjaka u odnosu na trobojku, frustrirajuće nezastupljenosti Srba u državnim organima i na kraju Zakon o slobodi vjeroispovjesti za koji aktuelni režim saopštava da je najvažniji događaj poslije referenduma.

Već viđeno od gradžanista koji se lažno predstavljaju kao opozicionari- kada su u pitanju srpski narod i Crkva, kada treba udariti na DF, dozvoljeno je sve, a to ,,sve“ navođeno mržnjom i fašizmom vraća ih u prirodno okruženje, u „toplo“ krilo Mila Đukanovića.

U duhu porodične tradicije, ove nešto novije, Brković se, naravno, potpomaže i podupire neistanama iz kuhinje tajne policije na račun DF i pokušava da im da književnu crtu. I sad je već diskutabilno da li se povodom teksta koji je navodno odbrana zastave a stvarno izliv mržnje prema Srbima, SPC i DF, obratiti Brkoviću ili onima iz ANB koji mu sufliraju i koji su jedini vidjeli poslanike DF u akciji pokušaja paljenja zastave CG, iako su isti poslije završene šetnje produžili do tradicionalnih mjesta u kojima se okupljaju „crnogorci“ i nijesu prisustvovali samom događaju koji je povod za kolumnu. I to je jedina istina, iako bi služba i njihova agentura među gradžanistima rado ,,uturile“ i montirale neku raketu ili vatromet u ruke Milana Kneževića i Milutina Đukanovića. Uostalom, kakve veze ima ova kreatura sa bilo kojom državnom zastavom, kad se više puta deklarisao kao mrzitelj tradicionalne Crne Gore i njenih vrijednosti, a izjasnio kao anarhista, a takvi zastave i države smatraju blago rečeno nepoželjnim i nepotrebnim. Nijesu u politici nepoznati slučajevi šizofrenije, ali, kao što je Brković lažni i samoproklamovani anarhista, jer nikad ništa u tom pravcu nije uradio osim na priči, tako je u slučaju ovoga teksta lažni patriota, a u stvari, u realnosti je očigledno samo ono što treba režimu i službi. Može mu se priznati da se po brutalnim lažima i mržnji već izvjesno kandidovao u prvi red onih koji su pušteni sa režimskog lanca na mrske Srbe, SPC i DF. Makar među “spavačima“, odnosno onima koji su se, do izglasavanja Zakona protiv SPC, računali u opoziciju.