Demokratski front se nikada neće odreći imena, vjere, tradicije, Njegoša, svetog Petra Cetinjskog, ljubavi prema Srbiji i Rusiji, saopšteno je iz DF-a.
Oni su naveli da je kandidat DPS-a za predsjednika Crne Gore „više od pola svoje kampanje posvetio klevetanju Demokratskog fronta“, i da su dužni da kratko odgovore „uplašenom diktatoru suočenom sa porazom 15. aprila“.
„Demokratski front je svojom hrabrom, patriotskom, ujediniteljskom i pomiriteljskom politikom odavno postao noćna mora predsjedniku DPS-a, koji se svakodnevno sudara sa činjenicom da se DF ne može slomiti i pokoriti. Za njega je nepojmljivo da postoje političari i političke organizacije sa kičmom, stavom i političkim identitetom, jer je čitavu karijeru proveo u laži i političkom kukavičluku, skriven iza represivnog aparata i zarobljenih institucija, mijenjajući ideologije, dresove, mentore i nalogodavce. Sad je spao na nivo da se hrabri galamom sa svojih medija znajući da iza DF-a stoji slavna slobodarska tradicija Crne Gore i snaga naroda koji se nikada nije predao i prodao. Milo Đukanović je iskoristio tragičnu situaciju u kojoj se našla bivša država SFRJ i prevarama, ucjenama, kupovinama, kriminalom i strahom čuvao svoju neograničenu vlast, i u istoriji Crne Gore će ostati zapisan kao izdajnik i lopov“, saopšteno je iz DF-a.
Postavila ga beogradska UDBA
Dodaju da je na mjesto premijera Crne Gore 1990. godine, sa nepunih trideset godina, „postavila beogradska UDBA Jovice Stanišića“.
„Kao svog doušnika uhvaćenog u krađi nekih dnevnica u CK krajem 80-tih. Tako se još jednom potvrdilo da su upravo mladi i neiskusni ljudi u politici veoma pogodan materijal za obradu i manipulaciju od strane raznih službi, koje računaju da će im takve osobe služiti u dužem vremenskom periodu. Uostalom, i njegovog crnogorskog prethodnika, Veselina Đuranovića, je kao mladog čovjeka svojevremeno na sličnoj „vezi“ držala jedna moćna struktura, koja je, srećom, napustila ove prostore u jesen 1943. godine“.
Iz DF-a su saopštili da je Đukanović, od početka svog bavljenja politikom, „bio obični vazal, a ne neko ko samostalno donosi odluke“.
„U početku je bio čak i srpski vazal, gori i od „legendarnog“ Sejda Bajramovića, a vremenom je mutirao i bio prekomandovan da služi novim gazadama, zajedno sa nekadašnjim poslodavcima iz obavještajnog sektora. Svi su nakon toga postali bogati ljudi i doušnici NATO-a, a Đukanović, pride, po zadatku, „ogorčeni“ protivnik tradicionalne, petrovićke Crne Gore, i vodeći srbofob u regionu“, navodi se u saopštenju DF-a.