Dan sjećanja na ruske vojnike poginule u Prvom svjetskom ratu: Počast herojima koji su izgubili živote štiteći Srbiju
Povodom Dana sjećanja na ruske vojnike poginule u Prvom svetskom ratu, kod memorijalnog spomenika „Ruska slava“ na Novom groblju u Beogradu položeni su vijenci i odata počast ruskim herojima koji su živote izgubili u ratu u koji su ušli štiteći Srbiju.
Na današnji dan prije 110 godina 1. avgusta 1914. Njemačka je objavila rat Carskoj Rusiji i već 2. avgusta pokrenula invaziju na njenu teritoriju čime je zemlja postala učesnik jednog od najvećih i najkrvavijih oružanih sukoba u kom je živote izgubilo više od dva miliona ruskih vojnika. U njihovu čast ustanovljen je spomen datum – Dan sjećanja na poginule ruske vojnike u Prvom svjetskom ratu, koji se obilježava svake godine 1. avgusta.
Vijence su položili predstavnici Ambasade Rusije u Srbiji, Ruskog Doma, Ministarstvo za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, Ministarstva za brigu o porodici, članovi Koordinacionog savjeta ruskih sunarodnika u Srbiji, Nacionalnog savjeta ruske etničke manjine, Srpskog odjeljenja Međunarodnog javnog fonda jedinstva pravoslavnih naroda, Srpsko-ruskog centra ,,Majak“ i drugi.
Prije ceremonije polaganja venaca služen je pomen poginulim ruskim vojnicima. Pomen je služio starješina Podvorja Ruske Pravoslavne Crkve u Beogradu protojerej-stavrofor Vitalij Tarasjev koji je, obrativši se prisutnima, podsjetio na veze između ruskog i srpskog naroda i na pomoć koju je ruski car Nikolaj Drugi Romanov tokom Velikog rata upućivao Srbiji.
Car Nikolaj odlučio je da kao odgovor na napad Austrougarske na Srbiju naredi opštu mobilizaciju i time uvede zemlju u rat za koji Carska Rusija nije bila spremna – rat u kojem je izgubio državu, krunu, porodicu i život.
Žrtvovanje Nikolaja Drugog Romanova i osjećanje srpskog naroda prema Rusiji na najbolji način iskazao je vladika Nikolaj Velimirović, u Beogradu na dan Svetog Ravnoapostolskog Kneza Vladimira Ruskog, 1932. godine.
Vladika Nikolaj Velimirović u besjedi toga dana rekao je da „savjest naša nas primorava da plačemo kada Rusi plaču i da se radujemo kada se Rusi raduju“.
„Veliki je dug naš pred Rusijom. Može čovjek biti dužan čovjeku, može i narod narodu. Ali dug, kojim je Rusija obavezala srpski narod 1914. godine tako je ogroman, da njega ne mogu vratiti ni vjekovi, ni pokoljenja. To je dug ljubavi, koja svezanih očiju ide u smrt spasavajući svog bližnjeg. Nema veće ljubavi nego ko položi dušu svoju za drugove svoje – to su riječi Hrista. Ruski car i ruski narod, nepripremljeni stupivši u rat za odbranu Srbije, nisu mogli ne znati da idu u smrt. Ali ljubav Rusa prema braći svojoj nije odstupila pred opasnošću i nije se uplašila smrti“, besjedio je vladika.
(Sputnik)