Da li postoji tajni konflikt interesa: Milović nije produžio mandat Valentini Pavličić u Strazburu, svojevremeno radio u advokatskoj kancelariji Prelević koja je bila u pravnom “sukobu” sa Pavličić oko deportacija

Vlada Crne Gore je krajem prošle godine usvojila izmjenu Uredbe o zastupniku Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava, kojom je mandat ograničen na najviše dva puta po četiri godine.

To znači da još uvijek aktuelna zastupnica Valentina Pavličić neće više obavljati tu dužnost.

Ministar pravde Andrej Milović koji je inicijator izmjena Uredbe je istu pravdao da je vrijeme da se šansa pruži stručnim i mladim ljudima, uprkos tome što je Pavličić, mora se priznati, stručna, a i njena misija u Strazburu se može ocijeniti više nego uspješnom.

– Nema više doživotnih funkcija u pravosuđu, vrijeme je da se pruži šansa mladim i stručnim ljudima. Ovo je Crna Gora svih nas. Čudi me da je Valentina Pavličić prihvatila treći mandat na mjestu zastupnika pri Evropskom sudu – rekao je Milović nakon usvajanja Uredbe na sjednici Vlade.

Šta je Milovića povuklo da donese ovu Uredbu kojom se država lišava usluge Valentine Pavličić? Ona je Crnog Gori uštedjele milione i milione evra dobijanjem sporova u kojima je štitila državne interese.

Jedna od predstavki koju je Pavličić dobila pred Evropskim sudom za ljudska prava u Strazburu jeste ona koju je NVO Akcija za ljudska Tee Gorjanc Prelević podnijela koju u ime „oštećenih“ preko advokatske kancelarije Prelević (koja je inače u vlasništvu Teinog supruga) zbog deportacija bosanskih izbjeglica iz Crne Gore tokom građanskog rata u bivšoj Jugoslaviji.

Podsjećamo, Sud u Strazburu je odbacio tužbu, za koju životno bili zainteresovani Prelevići, istakavši da je pred crnogorskim sudovima sprovedena efikasna istraga i pritom nije nije našao indikacije koje bi ukazivale da su crnogorski nadležni organi postupali arbitrarno ili nezakonito. Takođe,  Evropski sud je tvrdio da su oštećeni u tom slučaju izgubili status žrtve, jer ih je država Crna Gora  sa pet miliona evra obeštetila poravnanjem.

Vjerovatno se pitate se otkud u ovoj „čorbi“ Milović.

Pa Andrej Milović je svojevremeno radio u advokatskog kancelariji Prelević koja je godinama vodila pravne bitke protiv države koju je zastupala Valentina Pavličić.

E sada kada se uzme u obzir koliko je teško primila presudu Evropskog suda Tea Gorjanc Prelević i advokatska kancelarija njenog muža u kojoj je radio i aktuelni ministar, onda se sa pravom pitamo da li je Milović (znajući koliko je ličan u poslovnim odnosima, što je javno i priznao) dijelom bio u konfliktu interesa kada je donosio Uredbu kojom se „sklanja“ Pavličić sa pozicije zastupniku Crne Gore pred Evropskim sudom za ljudska prava. Ipak je on radio u kancelariji koja podnosila predstavke koje Pavličić obarala u Strazburu.

Postavlja se pravom pitanje da li je „uklanjanje“ Pavličić plod lične osvetoljubivosti ministra koja je, što je važnije, povezana sa intresima NVO i advokatske kancelarije koje drže supružnici Prelević.

Podsjetimo, protiv pomenute Uredbe podnijete su četiri inicijative za hitno odlucivanje Ustavnom sudu zbog nesagledive štete kako po državni interes tako i kršenje prava i pravne sigurnosti aktuelnog zastupnika koju u pravnom poretku može da proizvede osporena Uredba. Takođe,  pravni galimatijas koji je na brzinu iniciran od ministra pravde može imati nesagledive posledice ukoliko se izabere novi zastupnik, a sudska praksa je jasna nema retroaktivnog dejstva akata niže pravne snage.

Sa pravne strane, simptomatičan je tajming donošenja izmjena Uredbe kao i uvođenje neustavnog i nezakonitog retroaktivnog dejstva iste, kao i to što se izmjene sprovode bez ikakve analize i sagledavanja stanja predmeta i obaveza države, bez pozivanja na uporednu praksu…jer je nema za to.

Takođe, postavlja se pitanje  da li ratio legis ovih izmjena leži u personalnim promjenama, tj. namještanju ove pozicije nekom ko će odgovarati upravo onima intresima onih koju se zapravo kriju iza ove Uredbe.

Ako se svemu gorenavedenom dodaju kumovske veze aktuelnog ministra pravde sa advokatom Aleksandrom Vojinovićem, ortakom u advokatskoj kancelariji Prelević, otvara se prostora za raznorazne spekulacije kojima nije mjesto, a ni vrijeme u crnogorskom pravosuđu.