Da li će Hamas izazvati građanski rat u Evropi?

Napad Hamasa na Izrael i eskalacija brutalnog nasilja u Palestini podgrijala je tenzije ne samo na Bliskom istoku, već i u drugom djelovima svijeta, prije svega u Evropi.

Neposredno nakon napada, hiljade ljudi širom Evrope izašle su na ulice kako bi pokazali solidarnost sa Izraelcima, dok su na mnogim poznatim evropskim građevinama, od Ajfelove kule do Brandenburške kapije, bile prikazane izraelske zastave.

Takva akcija je, međutim, naišla na reakciju pristalica Palestine, prije svega ljevičara i Evropljana muslimanskog porijekla, koji su, noseći palestinske zastave, organizovali proteste podrške civilima u Gazi. Svojevrsno „prenošenje“ izraelsko-palestinskog sukoba uskoro je dobilo i svoju ružnu stranu: otvoreno iskazivanje antisemitizma.

Rat u Izraelu je podigao tenzije u mnogim evropskim zemljama, u kojima je sada povećana opasnost od nasilja. Toga se dotakao i američki milijarder Ilon Mask, koji je na svojoj društvenoj mreži Iks upozorio da je, „ukoliko se aktuelni trendovi u Evropi nastave, građanski rat neminovan“.

Iako su Maskove tvrdnje u određenoj mjeri preterane, činjenica je da bi produženje i potencijalna eskalacija sukoba između Izraela i Hamasa mogli negativno da utiču na bezbjednosnu situaciju u Evropi. Posebno ranjive mogle bi da budu dvije najveće članice EU, Francuska i Njemačka.

Francuska – povećane tenzije na ulicama gradova

Jedna od zemalja u kojoj je ta pojava najizraženija je Francuska, a tamošnji ministar unutrašnjih poslova Žeral Darmenen je izjavio da je zabilježeno „više od sto antisemitskih incidenata“ od početka sukoba u Izraelu. Francuska policija je bila primorana da koristi suzavac i vodene topove kako bi razbila propalestinske demonstracije u Parizu, a Darmanen je nakon toga najavio zabranu sličnih protesta kako bi se sačuvao „javni red i mir“.

 

Tenzije bi, nažalost, mogle da budu dodatno podgrijane nakon jučerašnjeg napada u gradu Arasu, na sjeveru Francuske, u kom je jedna osoba izgubila život, a dvije su povrijeđene. Kako su prenijeli lokalni mediji, napadač je učenik čečenskog porijekla, koji je tokom incidenta vikao „Alahu akbar„.

Situacija u Francuskoj je posebno zabrinjavajuća ako u obzir uzmemo činjenicu da je ta zemlja dom najveće jevrejske i, najvjerovatnije, najveće muslimanske zajednice u Evropskoj uniji.

To preciznih podataka je nemoguće doći zato što francuski zakoni, kao deo šire politike sekularnosti (Laïcité), ne dozvoljavaju prikupljanje podataka o vjerskoj pripadnosti građana, ali se procjenjuje da u Francuskoj živi oko pola miliona Jevreja i nekoliko miliona muslimana, koji čine između pet i deset odsto ukupne populacije.

Eskalacija konflikta u Izraelu je probudila pritajene tenzije između islamske i jevrejske zajednice u toj zemlji, što bi moglo da dovede do daljeg podizanja tenzija u francuskom društvu, kaže za RT Balkan Slobodan Zečević iz Instituta za evropske studije.

„U Francuskoj postoji muslimanska zajednica, uglavnom koncentrisana u predgrađima velikih gradova i tu je zastupljena islamistička ideologija, koja je preko vjerskih vođa uspostavila korijene. Konflikt u Gazi je homogenizovao muslimansko stanovništvo, koje mrzi Izrael i iskazuje antisemitske akte. Te pojave su postojale i ranije, ali su sada učestalije zbog sukoba u Izraelu“, naglašava on.

Zečević dodaje i da je, pod pritiskom lokalnog muslimanskog stanovništva, veliki broj pripadnika jevrejske zajednice poslednjih godina napustio Francusku i iselio se u Izrael.

„Nasilje prema vjerskom objektima postoji, njih sada čuva policija, ali i prema pripadnicima jevrejske zajednice. Postoji opasnost i od atentata, pošto su Evropljani u velikoj mjeri proizraelski orijentisani“, objašnjava Zečević i dodaje da između hrišćana i Jevreja postoji civilizacijska veza u okviru tzv. judeohrišćanske kulture. „Kulturološki, Evropljanima su Jevreju daleko bliži, zbog čega uvijek postoje tenzije sa muslimanima“, naglašava on.

 

Njemačka – problemi sa sve izraženijim antisemitizmom

Situacija je ozbiljna i u najmnogoljudnijoj članici Evropske unije, Njemačkoj. Ta zemlja je, zbog specifičnog istorijskog nasleđa iz perioda nacizma i „kulture sjećanja“ koja je građena u decenijama nakon Drugog svjetskog rata posebno osjetljiva na antisemitizam, makar kada je riječ o njegovom javnom ispoljavanju.

Zbog toga su podjele na proizraelski i propalestinski nastrojene djelove javnosti u Njemačkoj posebno zapaljive.

„Antisemitski zločini (u Njemačkoj) su u porastu, i to je očigledno već godinama. Ali antisemitizam se ne nalazi samo među starijima, koji su možda kao djeca odrastali uz nacističku ideologiju, ili onima koji sanjaju kraj ‘kulta krivice’ (…) već i među mlađom generacijom, koja je odrasla umrežena i nalazi se na ljevici ili je imigrantskog porijekla, i koja maskira mržnju prema Izraelu u postkolonijalnu borbu“, piše u kolumni za „Špigl“ njemačka novinarka Sabine Renefanc.

U Njemačkoj je, zbog istorijskog nasleđa, izuzetno teško kritikovati Izrael bez dobijanja etikete antisemite, ali imigranti muslimanskog porijekla nemaju taj problem i ne ustežu se da kritikuju Jevrejsku državu, u čemu često idu i korak dalje, kaže za RT Balkan Dušan Dostanić sa Instituta za političke studije.

„Još jedna zanimljiva stvar je da se jedan broj Jevreja okreće desnoj politici i smatra da jedino desnica može da ih zaštiti od tog antisemitizma. S druge strane, njemačka politika multikulturalizma već neko vrijeme ima problema sa održavanjem reda i zakona na svojoj teritoriji, prije svega u predgrađima i djelova gradova gdje žive migranti. Još od grupnih silovanja u Kelnu tokom novogodišnjih proslava prije nekoliko godina se vidi da Njemačka nema mogućnost kontrole“, naglašava on.

Dostanić objašnjava da sve političke partije u Njemačkoj imaju članove i simpatizere u muslimanskoj zajednici, pa čak i Demohrišćani, ali da to ne mijenja činjenicu da je njemački politički establišment jasno i otvoreno proizraelski orijentisan. Situacija je drugačija sa ljevičarskim organizacijama i pokretima, uključujući i one koji koketiraju sa ekstremizmom.

„Palestinci mogu da računaju na podršku grupa sa ekstremne ljevice, ali ne svih, grupa koji se ranije solidarisale sa politikom PLO-a i koje podržavaju Palestinu“, ocjenjuje on i dodaje da je na drugom kraju političkog spektra, na desnici, Alternativa za Njemačku zauzela krajnje neutralnu poziciju kada je riječ o izraelsko-palestinskom sukobu. „To je slično njihovoj poziciji kada je riječ o rusko-ukrajinskom sukobu.“

 

Dostanić kaže da podaci o antisemitskim napadima u Njemačkoj ukazuju na to da su oni u porastu, ali da te statistike često umiju da budu manipulativne.

„Stvar je u tome što su već dosta dugo podaci o antisemitizmu u Njemačkoj dosta komplikovani, pa čak i manipulativni. Ako pogledamo izvještaje obavještajnih službi, vi ćete vidjeti dosta visoke brojke za neki desni ekstremizam, pa ćete moći da zaključite da samo što nije došlo do pojave nekih novih SA odreda na ulicama i tome slično. Ali zapravo nasilja sa desnice skoro da nema, a slučajevi ‘desnog ekstremizma’ ostaju na nivou nekih neprijatnih izjava“, objašnjava on.

Kada je riječ o fizičkim napadima na jevrejsku zajednicu, oni ne dolaze od autohtone zajednice već od migranata i ljudi islamskog porijekla, naglašava Dostanić i dodaje da se tu vidi da multikulturalizam loše funkcioniše, zbog čega su stranke desnice skeptične po tom pitanju – zato što ljudi koji dolaze odnose svoje konflikte.

Nema podataka o broju muslimana u Evropskoj uniji

Sagovornici RT Balkan su saglasni da je izuzetno teško procijeniti koliko muslimana živi u Evropskoj uniji, zato što evropske zemlje ne prikupljaju ili ne žele da javno objave te podatke.

„Teško je reći koliko muslimana živi u Evropi, pogotovo nakon migrantskog talasa iz 2015-16. Vlasti time manipulišu i prikrivaju podatke. Procjenjuje se da je samo u tom periodu došlo između 2 i 4 miliona ljudi. Mnogima kojima je odbijen azil je su ipak ostali u Njemačkoj, zato što to njihova repatrijacija ne funkcioniše, pogotovo sa ovom zeleno-lijevom vladom“, objašnjava Dostanić.

Prema procjenama Istraživačkog centra „Pju“ iz 2016. godine, u Evropskoj uniji, Norveškoj i Švajcarskoj živjelo je oko 25,7 miliona muslimana, odnosno oko 4,9 odsto ukupne populacije. U apsolutnim brojkama najviše ih je bilo u Francuskoj (5,7 miliona), Njemačkoj (4,9 miliona) i Velikoj Britaniji (4,1 miliona), dok je najveći udio u populaciji na Kipru (25,4 odsto) i u Bugarskoj (11,1 odsto), u kojima uglavnom žive autohtone (turske i romske) muslimanske zajednice.

 

(rt.rs)