Crna Gora prijeti da postane zemlja čuda u kojoj svaki smijenjeni šef UDBE ima svoju stranku

„Demokratija“ koju su zapadni centri 90-ih godina nakalemili na socijalističko samoupravljanje u Crnoj Gori izdvaja se po mnogo čemu od sličnih modela uspostavljenih u brojnim evropskim zemljama sa komunističkom tradicijom.

Tokom prethodnih 30-ak godina u mnogo navrata smo se uvjerili da crnogorska demokratija ne odgovara onom originalnom modelu ove grčke riječi koji se baštini u zapadnim zemljama kojima ovdašnje političke elite bezuspješno pokušavaju da nas približe.

Da demokratija koja je na snazi u Crnoj Gori dobrano odstupa od one o kojoj nam predavanje svakodnevno drže mudre glave iz NVO sektora i akademske zajednice pokazuje činjenica da bivši šefovi ANB-a razmišljaju da oforme sopstvene partije i nadmeću se na izborima za povjerenje građanstva.

Jedan bivši čelnik ANB-a je već formirao politički subjekt i nije se proslavio u naumu da demokratizuje i prosvijetli Crnu Goru. Riječ je o prvom šefu tajne službe nakon 30-oavgustvskih promjena Dejanu Vukšiću. On je septembra 2022. godine zajedno sa bivšim premijerom Zdravkom Krivokapićem formirao Demohrišćanski pokret čiji je predsjednik bio do sredine juna 2023. Nakon fijaska na zadnjim parlamentarnim izborima na kojima je DHP nastupao u „Narodnoj koaliciji“ sa Pravom i Slobodnom Crnom Gorom, Vukšić je podnio ostavku na mjesto lidera tog pokreta i svoju političku misiju nastavio u ulozi savjetnika za bezbjednost predsjednika Crne Gore Jakova Milatovića.

Za razliku od Vukšića koji dosada nije ostavio značajniji trag na crnogorskoj političkoj sceni, period pred nama bi nam mogao donijeti nova pregrupisavanja na suverenističkoj strani, a za koje bi mogli biti zaslužne mnogo „krupnije ribe“ od bivšeg lidera DHP-a.

Mjesecima se spekuliše da bi prvi direktor ANB-a, bivši premijer i potpredsjednik DPS-a, Duško Marković mogao formirati političku partiju koja bi bila sačinjena od brojnih članova DPS-a koje je poslednja „reforma“ odstranila iz partije, kao i drugih aktera na političkoj sceni koji su u prethodnom periodu bili nezadovoljni političkom ponudom na suverenističkom političkom spektru.

Marković koji je od 2005. do 2010. godine bio na čelu ANB-a nije krio nezadovoljstvo (mada ne za skupštinskom govornicom) djelovanjem matične partije nakon 30. avgusta 2020. godine. Štaviše, u nekoliko medijskih istupa je javno najavljivao mogućnost formiranja partije koja će se na drugačiji način boriti protiv 30-oavgustovske parlamentarne većine i njihovih vlasti. Prema brojnim nezvaničnim informacijama, Marković, koji je zbog svog mandata na čelu ANB-a zavrijedio nadimak „Milova crna kutija“, proces formiranja partije privodi kraju, pa bi stoga realno bilo očekivati da njegov politički subjekt bude dio ponude na narednim parlamentarnim izborima.

Nezadovoljstvo pravcima djelovanja podmlađene DPS-ove garniture izrazio je još jedan viši šef ANB-a Savo Kentera. Ovaj osvjedočeni doušnik tzv. duboke države iz Vašingtona glavni je promoter NATO-a u Crnoj Gori, preko Atlantskog saveza. Kentera je neslavno rukovodio tajnom službom od 5. maja do 7. oktobra 2022. kada ga je smijenila Vlada Dritana Abazovića koja ga je i postavila na tu poziciju. Za tih pet mjeseci ovaj saradnik američke tajne službe je pravio skandale na dnevnom nivou. ANB je punio inkriminisanim kadrovima, zabranjivao je ulazak u Crnu Goru svakom državljaninu Srbije koji mu nije po volji, učestvovao u protjerivanju ruskih diplomata… Ujedno, radio je ono što najbolje zna – sijao je srbofobiju i rusofobiju za šta je i decenijama dobijao apanaže od zapadnih partnera.

Pred kraj prošle godine je javno izjavio da bi rado stao na čelo nekog građanskog i evropskog bloka, a juče je ponovio da mu je ideja politčkog angažovanja sve bliža njegovom evroatlantskom srcu. Nema sumnje da bi Kenterin politički angažman služio podizanju tenzija i produbljivanju podjela unutar Crne Gore i da bi ekstremizovano suverenističko biračko tijelo rado pohrlilo u zagrljaj ovom stranom najamniku.

Jedno je sigurno, razvoju crnogorske demokratije i političke kulture nimalo neće doprinijeti to što će se na političkoj sceni pojaviti partije na čelu sa bivšim šefovima tajne službe koje javnost ne pamti po vizionarstvu i doprinosu opštoj dobrobiti, već izazivanju podjela i međunacionalnih tenzija i slijepoj poslušnosti inostranim centrima moći i Milu Đukanoviću.