Crna Gora „elitna“ destinacija: Halapljivost, nekompetentnost i smeće su glavne prepreke elitnom turizmu

Jedan od najvećih problema sa kojim se suočava turizam u Crnoj Gori je nesposobnost pojedinih turističkih poslenika da se prilagode globalnim trendovima i promjenljivim zahtjevima tržišta. To se odražava u ograničenoj ponudi i prodaji turističkih usluga, kao i u mnogim slučajevima nezadovoljavajućem kvalitetu onih koje su već dostupne. Takođe, tu je i problem nedostatka turističkih inspektora koji bi makar koliko-toliko doprinijeli poboljšanju sveukupnog dojma turista o Crnoj Gori, a kroz kažnjavanje neodgovornih pojedinica i pravnih lica.

Očigledno je i da nedovoljno ubjedljiva promocija turističke ponude Crne Gore na međunarodnom nivou je vjerovatno rezultirala činjenicom da Crna Gora još uvijek nije uspjela da se pozicionira kao destinacija koja nudi ono o čemu slušamo decenijama – elitni turizam.

Ministartsvo turizma, Nacionalna turistička organizacija, kao i lokalne, bi trebalo mnogo više da se posvete sinhronizovanom pristupu u ostvarenju ciljeva zacrtanih Strategijom razvoja turizma Crne Gore 2022-2025.

Kao najveći izvor prihoda turizam bi trebalo shvatiti na mnogo ozbiljniji način, od onog pukog „uzimanja“ novca stranim turistima za porizvode, odnosno usluge, u mnogim slučajevima prosječnog, a nekada i lošeg kvaliteta.

Pogrešnim odnosom prema gostima, odnosno turizmu kao najznačajnijoj grani privrede, dolazimo do toga da nam susjedne države preuzimaju (potencijalne) goste, kako zbog naših nekonkurentnih cijena i generalno niskog kvaliteta usluge, tako i zbog loše infrastrukture.

Kroz razne ankete, došlo se do podataka da se turisti u Crnoj Gori žale na mnogo toga.

Nezadovoljavajući kvalitet hrane i pića u mnogim restoranima i barovima, što s vremena na vrijeme dovede i do trovanja turista.

Nerealno visoke cijene, na koje se žale čak i gosti iz ekonomski razvijenih država predstavljaju neprijatno iznenađenje onima koji dođu u Crnu Goru i ugledaju cijene koje su visočije nego u državama iz kojih dolaze.

Međutim, prvo sa čime se većina turista susretne kada ulazi u Crnu Goru, bilo drumskim ili vazdušnim saobraćajem, su gužve. To je nezaobilazan užitak, koji iskuse kada dođu da provedu svoj ljetnji odmor u Crnoj Gori.

Turisti se žale i na tešku pristupačnost turističkim atrakcijama, kao i na nepostojanje organizovanog linijskog prevoza sa i do oba aerodroma.

Poteškoće u komunikaciji sa lokalnim stanovništvom usljed jezičkih barijera;

Nezadovoljavajući standard u jedinicama privatnog smještaja i nekim hotelima – konkretno, nezadovoljavajuća higijena;

Nezadovoljavajuću pokrivenost internetom u pojedinim djelovima države.

Na sve gore navedeno, može se dodati i hronični problem, nedovoljna briga o životnoj sredini koja se ogleda u neadekvatnom odlaganju otpada.

Prizor iz Sutomora (Video: Instagram/Podgorički vremeplov)

Osim svega navedenog, treba dodati i činjenicu da gotovo svake godine, pred sami početak ljetnje turističke sezone, turiste dočekuju bageri i radovi u pojedinim primorskim opštinama.

Veliki problem predstavlja i očajna kanalizaciona mreža, koja dovodi to toga da nam svaka malo jača kiša poplavi većinu urbanih cjelina u primorskim opštinama. Ne treba ni da podsjećamo na činjenicu da pojedini ugostitelji sprovode otpadne vode direktno u more.

Neplanska gradnja, koju su gradske arhitekte aminovale, u kombinaciji sa nelegalnim objektima, na koje je građevinska inspekcija godinama ćutala, doveli su do toga da naselja u pojedinim opštinama liče na brazilske favele.

Korupcija, halapljivost i želja za brzom zaradom su unazadii crnogorski turizam i unakaradili veliki dio crnogorske obale.

Ipak. trenutno najvažnije pitanje za nadležne je da li će konačno dočekati makar jednu turističku sezonu potpuno spremni?

Ako se Crna Gora već decenijama promoviše kao turistička destinacija, valjalo bi da se makar jedna strategija razvoja turizma sprovede na odgovarajući način.

Ukoliko su nadležni pak nesposobni da samostalno implementiraju propise i strategije koje su sami donijeli, možda bi trebalo da se obrate za pomoć inostranim stručnjacima iz sfere turizma i ugostiteljstva.

Inertnost i nezainteresovanost u kombinaciji sa nedostatkom kadrova dovodi do stagnacije, ne samo u turizmu, već i u svim drugim granama i sferama, kako privrede, tako i crnogorskog društva.

Možda još uvijek nije kasno da se Vlada, odnosno ministarstvo turizma i svi ostali državni organi pokrenu i odlučno krenu u zaustavljanje dalje devastacije crnogorskog turizma i svega onoga što Crna Gora može, ili bi mogla da ponudi turistima.

I na kraju, jedno vrijeme je među našim drugim po redu najbrojnijim gostima, Rusima, važilo: „Ako nemaš (dovoljno) novca, ljetuješ u Crnoj Gori“ – aludirajući na to da je Crna Gora pristupačna destinacija, u kojoj odmor mogu da priušte i oni plićeg džepa. Naravno, sada više to ne važi, jer su cijene skočile, a kvalitet usluge i turističke ponude su nažalost na skoro istom nivou kao i prije, recimo, desetak godina.