Brutalni napadi na Novaka Đokovića i košarkaše posle dočeka ispred Skupštine Beograda!

Doček za košarkaše Srbije, nakon osvojenog svJetskog srebra, kojem su prisustvovali i basketaši pošto su nedavno osvojili evropsko zlato peti put zaredom, ali i najbolji teniser svih vremena Novak Đoković poslIJe trofeja na US openu, pamtiće se kao jedna od najemotivnijih proslava ikada priređenih sportistima.

Posebno ganut bio je Đoković, koji je u jednom momentu zaplakao, dok su ga grlili košarkaši. Pamtiće se i po ovacijama i suzama za Borišu Simanića, koji se u Srbiju vratio sa jednim bubregom.

DNEVNIK UVREDA

Ostaće, međutim, zabilježena i neviđena bruka dijela opozicione javnosti, koja je, vjerovali ili ne, ismijala Novakove suze, nazivajući ga primitivcem i džiberom, dok su košarkaše uporedili sa prostitutkama, balvanima…

 

A sve to jer su otpJevali patriotsku pesmu „Veseli se, srpski rode“. Ništa manje nisu im smetali ni himna, tri prsta, zastave Srbije, kojima je oko 20.000 okupljenih građana mahalo. Udarili su i na njih, kao vjernike, omalovažavaju što se Đoković prekstio, a Aleksa Avramović završio obraćanje sa „Slava bogu“.

Istakao se akademik Dušan Teodorović, koji je košarkaše uporedio s prostitutkama. Nije mnogo zaostala ni sociolog Vesna Pešić, koja je Noleta opisala kao primitivnu konzervu. Idemo dalje… Nina Stojanović, supruga lidera PSG Pavla Grbovića, toliko se zgrozila dočekom da je riješila da ugasi Tviter i iseli se u Švedsku(?!).

 

Pratili su ih u stopu ostali simpatizeri navodima da su košarkaši simboli u idolopoklonstvu, te da je vlast zloupotrebila uspjeh košarkaša za propagandu zločinačke politike koja drži Srbiju na moralno-ekonomskom začelju Evrope.

 

Miloš Vučević, potpredsednik Vlade i lider SNS, kaže za Srpski telegraf da je sramota i ponavljati šta taj društveni talog izgovara o planetarnim šampionima, o ljudima čiji uspesi su ušli u istoriju svetskog sporta:

 

– Nisu oni samo talog, već najgori ološ, koji nije dostojan u usta da uzme momke koji su, ne samo krv i znoj, već i život, bili spremni da daju za pobjedu za svoj narod i svoju državu. Heroji, patriote i vjernici. Naš ponos. Pitajte ljude koji su bili u Beogradu na veličanstvenom dočeku naših šampiona, pitajte celu Srbiju, koja ih je gledala i navijala, i dobićete najbolji odgovor. A pitajte taj ološ koji komentariše naše šampione, šta su oni uradili za srpski sport, koliko su oni nagrađivali najbolje. Ja ću vam reći: „Nula!“ Trpali su narodne pare samo sebi u džepove.

VELIKA TENZIJA

Vladimir Vuletić, profesor na Filozofskom fakultetu, smatra da su to potezi (militantni) poluntelektualaca, među kojima su mnogi zadojeni i boljševizmom.

 

– U Srbiji, kao i u drugim zemljama, postoji tenzija između kolektivističkih i indiviudalističkih vrijednosti. A ovde su kolektivističke vrijednosti još karakteristične za većinu naroda i izražavaju se, između ostalog, u javnim kolektivnim proslavama nacionalnih uspjeha, dok su, s druge strane, inidividualizmu skloni oni koji sebe smatraju intelektualnom elitom. Problem je, međutim, u tome što militantni zagovornici ovih vrijednosti ne mogu da razumiju ni prihvate postojanje drugih i drugačijih ljudi i ne poštuju njihove vrijednosti, već egocentrično posmatraju svijet oko sebe, smatrajući da su jedino oni i njihove vrijednosti ispravni, prezirući druge kao niža, primitivna bića – kaže on za srpski Telegraf.

To je inače, konstatuje, odlika poluintelektualaca koji su obično najglasniji u osudama drugih i drugačijih.

 

(republika.rs)