BORBA podsjeća SDT na lik i djelo Duška Markovića, crne kutije Mila Đukanovića!

Poduža je lista DPS-ovih funkcionera koji su svojim činjenjem zaslužili da se njihova imena nađu u službenim zabilješkama crnogorskih tužilaca.

Međutim, i pored toga što je DPS razvlašćen prije više od dvije i po godine, njihovi visokopozicionirani članovi još uvijek se ne nalaze na optuženičkim klupama.

Prethodnih dana smo podsjetili javnost na (ne)djela DPS-ovih vedeta Petra Ivanovića i Branimira Gvozdenovića, a u ovom tekstu ćemo se pozabaviti jednim od zaštitinih znakova DPS-ovog kriminalnog režima, bivšim premijerom Duškom Markovićem.

Aktuelni poslanik Duško Marković je u mandatu od 1989. do 1991. godine bio predsjednik Skupštine Opštine Mojkovac. Izabran je 1991. za generalnog sekretara Vlade Republike Crne Gore i od tada je bio “desna ruka“ Mila Đukanović, sve do “ražalovanja“ na poslednjem vanrednom kongresu stranke, kada je počišćen sa svih stranačkih funkcija.  Na dužnosti generalnog sekretara Vlade Crne Gore nalazio se do 1998. godine.

U njegovom djelovanju u prethodnih 30 godina zasigurno ima dovoljno materijala za specijalne državne tužioce koji se u minulom preiodu (opravdano ili ne, vrijeme će pokazati) isključivo bave političkim predstavnicima parlamentarne većine koja je pobijedila na parlamentarnim izborima 30. avgusta 2020. godine.

Zbog toga ćemo podsjetiti nosioce tužilačkih funkcija na lijek i djelo Milove „crne kutije“ ili  predvodnika „zdravog DPS-ovog tkiva“ kako ga drugofamilijaški mediji oslovljavaju.

ŠEF PARTIJSKE TAJNE POLICIJE

Postavljen je 1998. na dužnost pomoćnika ministra unutrašnjih poslova za Službu državne bezbjednosti i tu funkciju je obavljao sve do 2005. godine. Nakon što je 2005. godine, zbog potrebe lažnog reformisanja i unaprjeđenja obavještajno-bezbjednosnog sektora u partijske DPS svrhe, formirana Agencija za nacionalnu bezbjednost (ANB) kao organ državne uprave, imenovan je za njenog prvog direktora. Na ovu dužnost biran je još jednom 2010. godine.

Za vrijeme njegovog šefovanja zloglasnom crnogorskom UDBOM, partijskom tajnom policijom koja je nadaleko poznata po zloupotrebama i zločinima, udareni su temelji crnogorske državne mafije i klanova koji su ne samo postali lokalni i regionalni, nego danas i svjetski, globalni problem.

Šverc pod patronatom države u svim oblicima i pravcima, eksplozija kriminala i mafijaških klanova, mafijaška ubistva i prebijanja, nezakonita hapšenja i zastrašivanja, sav horor i užas koji je zarobio državu, svoju ekspanziju doživio je pod dirigentskom palicom “vjernog sluge“ Duška Markovića.

Nerasvijetljena ubistva i obračuni te zloupotreba sile i moći u partijske svrhe, totalno stavljanje kompletne države i njene bezbjedonosne službe u korist pljačke i namicanja bogatstva familije Mila Đukanovića,  preko petnaest godina dešavao se dok je tajnom policijom rukovodio Duško Marković.

Podsjetićemo na ovom mjestu da je osnivač i urednik dnevnog lista DAN Duško Jovanović ubijen u maju 2004. godine u klasičnoj sačekuši ispred sjedišta tog lista. Sestra ubijenog Duška Jovanovića danijela Pavićević, jednom prilikom tvrdila je u Parlamentu da je bila u blizini svog pokojnog brata kada je rekao na vijest o imenovanju Markovića na mjesto šefa državne bezbjednosti, da bi najbolje bilo da se iseli iz Crne Gore.

„Mi smo ukazivali na određene rizike i opasnosti koje se tiču bezbjednosti gospodina Jovanovića. Ja sam tada čak i pisao odgovarajuća pisma ministru Jovićeviću da se o tome povede više računa. Tako da ja ne osjećam nikakvu odgovornost“, kazao je Duško Marković.

Na teške optužbe tadašnjeg lidera jedne opozicione stranke da je SDB Crne Gore organizovala saobraćajnu nesreću u kojoj je sa suprugom i kćerkom umalo izgubio život, Duško Marković je odgovorio da je to “špekulacija koja ima vrlo uočljiv cilj i pozadinu. Veoma nam je drago da su on i njegova porodica živi i zdravi, što vjerovatno ne bi bio slučaj da je SDB zaista organizovala atentat na njega“.

ŠEF MOJKOVAČKOG KLANA

Duško Marković kao dugogodišnji šef Agencije za nacionalnu bezbednost (ANB), a kasnije ministar i premijer, izrastao je u jednog od moćnijih igrača u lokalnim DPS kriminalnim okvirima, sa oreolom nekoga “ko puno i sve zna“. Zajedno sa nekadašnjim direktorom Uprave policije Crne Gore Veselinom Veljovićem, kontrolisao je tzv. mojkovački klan, koji je dominantno bio vezan za posao sa švercom cigaretama uglavnom iz fabrike u Mojkovcu, ali i regionu.

„Odbacujem u potpunosti tvrdnje izvjesnog policijskog službenika i političkog aktiviste Predraga Šukovića iznijete u nedjelju 5. jula 2015. godine u dnevnom listu „Vijesti“ prema kojima sam ja navodno jedan od aktera krijumčarenja cigareta i drugih kriminalnih djelatnosti koje je taj službenik, kako je naveo, „istraživao“, naveo je Marković u svom reagovanju, te zatražio od VDT-a i policije da provjere tvrdnje Predraga Šukovića.

“Ovom prilikom javno ohrabrujem policijskog službenika Predraga Šukovića, koga inače ne poznajem, da dokaze koje navodno ima podnese Tužilaštvu. Ako postoje ne činjenice i dokazi već makar i osnovi sumnje za ono što se tvrdi ja nijesam dostojan ne dužnosti potpredsjednika Vlade već ni jedne javne funkcije niti bilo kakvog angažmana u državnoj administraciji“, kazao je Marković.

Ime inspektora Predraga Šukovića je postalo poznato široj javnosti nakon što je javno prozvao potpredsjednika Vlade Duška Markovića i bivšeg direktora crnogorske policije Veselina Veljovića za povezanost sa mojkovačkom kriminalnom grupom.

Policijski inspektor i bivši načelnik Odjeljenja za organizovani kriminal Predrag Šuković ranjen je 11. jula sa više hitaca, a nepoznata osoba je pucala u Šukovića u strogom centru Podgorice, prišavši mu s leđa.

Na sličan način, u noge je pucano Predragu Mitroviću nekadašnjem direktoru Uprave za sprječavanje pranja novca i nekadašnjem direktoru Telekoma Olegu Obradoviću, šefu sprovodničke službe zatvora u Spužu Miloju Pekoviću. Svi slučajevi ranjavanja, koji se uglavnom tumače kao posljednja poruka i opomena, nikada nisu rasvijetljeni.

RAT MOJKOVAČKOG SA KLANA SA EKIPOM IZ “GRANDA“

Kako je pisao naš portal još krajem 2019. godine između međusobno netrpeljivih klanova u vladajućoj DPS buktao je pravi „rat“ oko toga ko će preuzeti dominaciju nad kontrolom šverca koji se odvija preko Luke Bar.

Tada smo objavili informaciju da je predsjednik DPS-a Milo Đukanović pregovarao sa arapskim biznismenima oko prodaje najvećeg južnojadranskog pristaništa Luke Bar, kako bi njegov „klan iz Granda“ mogao da preuzme potpunu dominaciju nad švercom cigareta.  Zbog toga je tadašnji premijer Duško Marković isključen iz te kombinacije.

Prema izvještaju Globalne inicijative protiv transnacionalnog organizovanog kriminala, šverc cigareta je glavni oblik organizovanog kriminala na Balkanu. U istom izvještaju se navodi da je središte šverca Crna Gora, gdje se prave i lažne marke cigareta, proizvode i zatim krijumčare preko Luke Bar u različite zemlje EU, na Bliski istok i u Afriku.

Klanovi “Mojkovac” i “Grand” najveće su grupe umiješane u šverc cigareta iz Bara.

“Jasno je da je Đukanovićev favorit Grand, pa je prodaja Luke Bar, koja bi išla preko njega, idealna prilika da se mojkovačka ekipa izbaci iz igre za šverc cigareta. Premijer i Vlada su ti koji odlučuju o prodaji Luke Bar, ali ovdje je Đukanović preuzeo njihove ingerencije i bez njihovog znanja ugovara prodaju jednog od najvećih resursa crnogorske privrede. Glavni njegov posrednik u tom poslu je Dušanka Jeknić, novi ambasafor u UAE, koju je on lično postavio na tu funkciju“, kazao je sagovornik „Borbe“ iz vrha vladajuće partije.

Cigarete koje se utovaruju u Baru odlaze uglavnom u Libiju, Egipat, Liban i na Kipar. Godinama traje bitka između dva klana, ko će imati primat u švercu cigareta preko Luke Bar. Zato je tada za direktora i doveden Vladan Vučelić koji je važio za Đukanovićevog čovjeka, pa samim tim, klan “Grand” imao je bolje početne pozicije u cijeloj priči.Prema podacima iz istrage koju je provela Evropska služba za suzbijanje prevara, brodovi stižu prazni na predviđenu destinaciju, dok cigarete najvjerovatnije završe preusmjerene na crnom tržištu EU. Cigarete bivaju ili ilegalno istovarene na teritoriji EU ili se prebacuju na druge brodove na otvorenom moru, van domašaja carina ili obalskih patrola, odakle se švercuju nazad u EU.

Od početka 2015. presretnuto je osam brodova sa važnim teretom cigareta natovarenih u Baru – zbog krijumčarenja cigareta u Grčku i Španiju. Na šest brodova pronađene su cigarete čije je odredište bila Libija, jedan je plovio ka Kipru a jedan ka Libanu.

Sveukupno, konfiskovano je gotovo 350 miliona cigareta koje su prevozili ti brodovi, što iznosi skoro 70 miliona evra kada se uračunaju carinjenje, taksa i porez na dodatu vrijednost… Međutim, to je samo vrh ledenog brijega. Prema nekim podacima, svake godine se iz Luke Bar prošvercuje 600 kontejnera cigareta”.

NARKO RAT “ŠKALJARACA“ I “KAVČANA“

Krvavi obračun dva kotorska narko-kartela, koji su godinama terorisali građane širom Crne Gore, regiona i šire, odnio je ogroman broj žrtava.

“Dvostruko ubistvo u centru Podgorice dokaz je da u kriminalnim obračunima, koji u Crnoj Gori traju od 2012. godine, svoju ulogu imaju policijske i bezbjednosne strukture“, kazao je lider Pokreta za promjene, Nebojša Medojević.

„Činjenica da je neko usred bijela dana krenuo da obavlja svoju naručenu likvidaciju, govori o tome koliko su drski i bezobzirni naručioci, i koliko su izvršioci sigurni da ih nadležni državni organi neće uhvatiti. Ovakvu akciju, dakle, mogu da urade samo oni koji imaju logistiku u policiji i bezbjednosnim službama Crne Gore“, rekao je Medojević.

Ostaće upamćena izjava tadašnjeg premijera Duška Markovića “da država nije dužna da štiti kriminalce od međusobnih obračuna i da u tim obračunima niko nevin ne strada“, čime je Marković otkrio “taktiku“ DPS vlasti u borbi protiv organizovanog kriminala.

Kada je bivši službenik Agencije za nacionalnu bezbjednost Zoran Lazović  u maju 2019. godine jedini konkurisao za mjesto rukovodioca sektora Specijalni odsjek za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije Uprave policije Crne Gore, a u čijoj nadležnosti je i Specijalni policijski tim, bilo je jasno da klan iz “Granda“ preuzima Upravu policiju

Lazović je krajem aprila 2015. napustio ANB sa još 70 kolega koji su penzionisani pod povoljnim uslovima. Zvanični razlog bilo je podmlađivanje kadra zbog priprema za članstvo u NATO, a u stvari je tada služba očišćena od kompromitovanih kadrova.

VRIJEDNA IMOVINA PORODICE MARKOVIĆ

Pre­mi­jer Du­ško Mar­ko­vić, nje­go­va su­pru­ga Na­ta, sin Pre­drag i kćer­ka Va­len­ti­na u Cr­noj Go­ri po­sje­du­ju oko 10.600 kva­dra­ta ne­kret­ni­na ukup­ne vri­jed­no­sti 815.000 evra. To je po­ka­za­lo is­tra­ži­va­nje Mre­že za is­tra­ži­va­nje or­ga­ni­zo­va­nog kri­mi­na­la i ko­rup­ci­je – Lu­pa iz 2017. godine.

Sa­mo tadašnji pre­mi­jer po­sje­du­je stan, dio ku­će i ze­mlju u vri­jed­no­sti oko 315.000 evra. U po­da­ci­ma Upra­ve za ne­kret­ni­ne mo­že se vi­dje­ti da Mar­ko­vić ima na­slje­đe u mje­stu (ka­ta­star­skoj op­šti­ni) Ro­vač­ko Tre­ba­lje­vo kod Ko­la­ši­na. Ra­di se o di­je­lu pa­šnja­ka od 1.328 m2, vri­jed­no­sti oko 15.000 evra (ci­je­na po po­da­ci­ma agen­ci­ja za ne­kret­ni­ne). U nje­go­vom rod­nom mje­stu Pod­bi­šće vo­di se kao vla­snik jed­ne če­tvr­ti­ne ne­kret­ni­na (ku­ća, pa­šnjak, li­va­de, šu­me) od ukup­no 25.822 m2 (6.509 m2). Pre­ma po­da­ci­ma agen­ci­ja za ne­kret­ni­ne na­slje­đe pre­mi­je­ra u Pod­bi­šću vri­je­di oko 140.000 evra.

Marković po­sje­du­je u Pod­go­ri­ci i stan od 106 kva­dra­ta i ga­ra­žu od 14 m2 u zgra­di Mak­si­ma, vri­jed­no­sti oko 160.000 eura. Nje­go­va su­pru­ga Na­ta u Cr­noj Go­ri ima imo­vi­nu vri­jed­nu oko 120.000 evra. Ra­di se o po­ro­dič­noj ku­ći i oko 2.000 kva­dra­ta ze­mlji­šta, vri­jed­no­sti oko 50.000 evra. Te ne­kret­ni­ne na­la­ze se ne­da­le­ko od Za­vo­da za iz­vr­še­nje kri­vič­nih sank­ci­ja (ZIKS) u Spu­žu.
Na­ta Mar­ko­vić ima imo­vi­nu i na Ža­blja­ku – vi­ken­di­cu od 89 m2 i par­ce­lu 324 m2, vri­jed­no­sti oko 70.000 evra, kod ho­te­la Gor­ske oči. Osnov sti­ca­nja ne­po­kret­no­sti na Ža­blja­ku je ku­po­vi­na i gra­đe­nje. Pre­ma po­da­ci­ma Agen­ci­je za spri­je­ča­va­nje ko­rup­ci­je (ASK) Mar­ko­vi­će­va je za­po­sle­na u Agen­ci­ji za te­le­ko­mu­ni­ka­ci­je, gdje pri­ma pla­tu od 1.093 evra.

Dvo­je od tro­je dje­ce pre­mi­je­ra su stam­be­no obez­bi­je­đe­ni. Nje­gov sta­ri­ji sin Pre­drag Mar­ko­vić je za­po­slen u Kon­tro­li le­te­nja Sr­bi­je i Cr­ne Go­re (SMAT­SA). U Pod­go­ri­ci po­sje­du­je stan od 53 kva­dra­ta i po­slov­ni pro­stor od 102 m2, ko­je je ste­kao ku­po­vi­nom. Stan Pre­dra­ga Mar­ko­vi­ća, ko­ji se na­la­zi u Si­ti kvar­tu – tač­no pre­ko pu­ta Del­ta si­ti­ja, vri­je­di oko 60.000 evra, dok se po­slov­ni pro­stor u istom kvar­tu ci­je­ni oko 160.000 evra. Na po­slov­ni pro­stor upi­sa­na je hi­po­te­ka zbog kre­di­ta od 50.000 evra, kod So­sje­te Že­ne­ral ban­ke.

Nje­go­va se­stra Va­len­ti­na Mar­ko­vić za­po­sle­na je u Cen­tral­noj ban­ci Cr­ne Go­re (CBCG). Ima imo­vi­nu u Pod­go­ri­ci. Ri­ječ je o ku­plje­nom sta­nu od 42 m2 i ga­ra­ži u zgra­di Mak­si­ma, vri­jed­nim oko 60.000 evra. Va­len­ti­na Mar­ko­vić ima još je­dan stan od 86 kva­dra­ta, ko­ji je ste­čen ku­po­vi­nom, a ko­ji se na­la­zi u Si­ti kvar­tu, pre­ko pu­ta Del­ta si­ti­ja. Vri­jed­nost tog sta­na pre­mi­je­ro­ve kćer­ke pro­cje­nju­je se na oko 100.000 evra.

Je­dan od nje­go­ve bra­će Ve­li­zar Mar­ko­vić, zva­ni Ma­če, u Cr­noj Go­ri po­sje­du­je ne­po­kret­no­sti vri­jed­ne go­to­vo mi­li­on evra. Ve­li­zar Mar­ko­vić u cen­tru Moj­kov­ca pri­je ne­ko­li­ko go­di­na ku­pio je če­ti­ri po­slov­na pro­sto­ra od ukup­no 825 m2, či­ja da­na­šnja tr­ži­šna vri­jed­nost iz­no­si oko 660.000 evra. Po­red to­ga Ve­li­zar je pro­šle go­di­ne u Si­ti kvar­tu u Pod­go­ri­ci ku­pio dva sta­na od po 64 kva­dra­ta vri­jed­na ukup­no 150.000 evra. Osim to­ga u rod­nom mje­stu Pod­bi­šće po­sje­du­je na­slje­đe.
Marković tvr­di da ne­ma ni­šta spor­no sa nje­go­vom imo­vi­nom.

“Mo­ja imo­vi­na se zna. Imam dva lo­ka­la u Moj­kov­cu. Mo­žda je u ka­ta­stru dru­ga­či­je za­ve­de­no. Ko­ga god da in­te­re­su­je mo­že da do­đe i vi­di. Čak i po­ri­je­klo nov­ca, ni­je pro­blem. Ja sam je­dan lo­kal ku­pio od Mić­ka Madž­ga­lja iz Bi­je­log Po­lja. Taj čo­vjek je ku­po­vao i pro­da­vao lo­ka­le po Cr­noj Go­ri. Dru­gi lo­kal sam ku­pio od dr­ža­ve. Jav­na li­ci­ta­ci­ja je bi­la, da­kle ni­šta spor­no ni­je bi­lo“, re­kao je Mar­ko­vić.