BORBA ekskluzivno objavljuje: Dosta je više laži, Andrej Vučić tužio „Vijesti“ zbog lažnih tekstova o njemu! (FOTO)

Brat predsjednika Srbije, Andrej Vučić, odlučio je da tuži podgorički „Daily press D.O.O.“, firmu koja je osnivač „Vijesti“, a zbog povrede prava ličnosti, odnosno širenja neistina o njemu.

Andrej Vučić je podnio tužbeni zahtjev Osnovnom sudu u Podgorici za naknadu nematerijalne štete u visini od 5.000 evra, te uklanjanja teksta iz publikacije i objave presude.

 

Tuženi su:

1. Daily Press d.o.o Podgorica sa registrovanim sjedištem na adresi Trg nezavisnosti bb, 81000 Podgorica;
2. Mihailo Jovović, glavni i odgovorni urednik nezavisnog dnevnika “Vijesti” i portala “Vijesti online”;
3. Danilo Mihajlović, novinar;
4. Jelena Jovanović, novinar.

Dana 23.01.2024.godine u nezavisnom dnevniku “Vijesti” i dana 23.01.2024. godine na internet portalu “Vijesti online” (www.vijesti.me) u 11:11 časova  objavljen je tekst (na portalu “Vijesti online” u okviru rubrike ,,Crna hronika“, pod naslovom: ”Zvonko i Andrej slavili milijardu…“ u kojem su o Tužiocu iznijete brojne neistinite informacije u cjelom tekstu, a naročito u sledećim djelovima:

• “Bivši policajac i optuženi Nikšićanin konstatovali da brat predsjednika Srbije i kontroverzni biznismen drže sve konce u svojim rukama “;
• “Nevolja je napao Zvonka. I sad Zvonko bi da ga riješi… Zvonko je igrao preko Andreja da se makne Nevolja i Marko (Marko Miljković), a da dođe onaj što visi sa malim žvaljovim sinom onaj Rošavi”, kaže Božović;
• “Ljubo Milović i Nikšićanin Miloš Božović mjesecima su komentarisali bezbjednosne službe u Crnoj Gori i Srbiji, kriminalne klanove koji djeluju na teritoriji te dvije države, a onda i konstatovali da Andrej Vučić i Zvonko Veselinović drže sve konce u rukama i da su nedavno slavili prvu zarađenu milijardu eura.”;
• “Vele Zvonko i Andrej milijardu slavili skoro”, piše Milović u martu 2021.”;
• “Andrej Vučić rođeni je brat predsjednika Srbije Aleksandra Vučića, a Zvonko Veselinović važi za njihovog bliskog saradnika i, kako ga tamošnji mediji nazivaju, kontroverznog biznismena i gospodara sjevera Kosova.”;
• “Istovremeno prognoziraju ko će pobijediti u sukobu Vučića i Nebojše Stefanovića, tadašnjeg srpskog ministra policije… “Žao mi je Čaruge što pade na 30-o ubistvo”, šalje Božović poruku 21. septembra 2020. Milović pita kako se to dogodilo i kako su ga provalili: “Vele da je sa Andrejem u nikakve”.”;
• “Par mjeseci kasnije, krajem decembra 2020. godine, Milović pita da li je Srbija izručila BiH Darka Eleza, a onda se nadovezuje: “Ja to vjerovat’ ne mogu za Zvonka… On je u talu sa Andrejem. U svaku rabotu”…”;
• “Milijarda… “Vele Zvonko i Andrej milijardu slavili skoro”, kaže Milović u martu 2021.“Jesu slobodno. Pratim ja malo kretanja njegova, onako iz zabave. Imam snimaka i slika dosta iz šume”, navodi Božović.” “Ko zna kad će to valjati”, objašnjava Božović. Onda tvrdi da su “moji momci” za njega i Andreja se batinali sa Nevoljom i policijom…;

 

Predlog tužioca Andreja Vučića, je da se zbog neistinitih informacija koje su dovele do povrede njegovog ugleda i časti, zakaže glavna rasprava, a nakon sprovedenog dokaznog postupka sud donese presudu kojom se usvaja njegov tužbeni zahtjev, te na ime nematerijalne štete zbog pretrpljenih duševnih bolova zbog povrede časti, ugleda i dostojanstva, da mu tuženi solidarno isplate iznos od 5.000,00€ sa pripadajućom kamatom na ovaj iznos.

Takođe, traži da tuženi drugog reda, glavni i odgovorni urednik nezavisnog dnevnika “Vijesti” i internet portala “Vijesti online” sa web adresom www.vijesti.me, da o svom trošku ovu presudu u cjelosti javno objavi bez ikakvog komentara i bez odlaganja, u istoj veličini fonta kao u ostalim tekstovima, najkasnije u drugom narednom broju nezavisnog dnevnika “Vijesti” i internet portalu, u roku od 15 dana od dana prijema pisanog otpravka presude, pod prijetnjom prinudnog izvršenja i novčanog kažnjavanja. Dodatno, da isti tuženi, sa web adresom www.vijesti.me , da po pravosnažnosti presude bez odlaganja ukloni tekst objavljen dana 23.01.2024. godine pod naslovom ”Zvonko i Andrej slavili milijardu…“.

Tekst tužbe objavljujemo integralno:

Tužilac prije svega ističe daje nesporno da je cjelokupan tekst napisan i objavljen sa namjerom da targetira Tužioca i nizom neistinitih i uvredljivih navoda povrijedi njegovu čast i ugled.

Činjenica da je najveći dio teksta posvećen Tužiocu i napisan sa ciljem da povrijedi lično ime, čast, ugled i integritet Tužioca je vidjljiva iz načina pisanja i količine netačnih informacija iznijetih u tekstu.

Tužilac ukazuje sudu da su u spornom tekstu o njemu objavljene brojne neistinite informacije koje su povrijedile njegovo dostojanstvo, čast i ugled i da tekst obiluje lažnim informacijama.

Iznošenjem i plasiranjem ovakvih lažnih i nepotpunih informacija o Tužiocu, Tuženi su povrijedili Zakon o medijima kao i Kodeks novinara Crne Gore, a prema obrazloženju u nastavku.

Cjelokupan ton i kontekst teksta je takav da služi isključivo diskreditaciji ličnosti Tužioca. Tuženi su u predmetnom tekstu iznijeli niz lažnih informacija o Tužiocu, kojima se pokušali da Tužioca dovedu u vezi sa kriminalnim krugovima u Srbiji i Crnoj Gori, odnosno licima koja su označena kao lica iz kriminalnih struktura, te da time i njega prikažu ga kaokriminalca, a sve to sa krajnjom namjerom da, koristeći se činjenicom da je Tužilac rođeni brat predsjenika Srbije Aleksandra Vučića, nanesu štetu i povrijede ugled i čast kako tužioca tako i njegovog brata.

Konkretno, u spornom tekstu objavljene su navodni transkripti prepiski u kojima se Tužalac dovodi u vezu Ljubom Milovićem, Milošem Božovićem, Zvonkom Veselinovićem, MilivojemLovrenovićem Čarugom, i to na veoma inkriminišući način praktično crtajući metu na Tužiocu kao licu koje navodno sarađuje sa pomenutim licima iz kriminalnog miljea, odnosno licima koja imaju epitet “kontroverzni biznismen”, te da isti u interesu tih lica preduzima određene radnje i čini im usluge, što u dovoljnoj mjeri oslikava beskrupuloznost i neistinitost navoda kojim sporni tekst obiluje.

Neistiniti i ničim potkrijepljeni navodi i bespredmetne tvrdnje da su “Ljubo Milović i Nikšićanin Miloš Božović mjesecima su komentarisali bezbjednosne službe u Crnoj Gori i Srbiji, kriminalne klanove koji djeluju na teritoriji te dvije države, a onda i konstatovali da Andrej Vučić i Zvonko Veselinović drže sve konce u rukama i da su nedavno slavili prvu zarađenu milijardu eura”, imaju jedino za cilj da omalovaže Tužioca, odnosno stave ga u negativan kontekst i povežu sa licima koja se bave kriminalnim aktivnostima, a pri tome plasirajući i tezu da je Tužilac od takvih aktivnosti i “saradnje” sa licima i kriminalnog miljea imao ogromnu novčanu korist, kako bi tako plasiran medijski tekst kod čitalaca ostavio što upečatljiviji utisak, a Tužiocu (a posredno i njegovom bratu – predsjedniku Republike Srbije Aleksandru Vučiću) nanio što veću štetu.

Ovakvi navodi su u cjelosti netačni ali isti uz brojne ostale neistine sadržane u spornom tekstu, svakako utiču na Tužioca  povređujući njegov ugled i čast.

Dalji navodi da je “Andrej Vučić rođeni je brat predsjednika Srbije Aleksandra Vučića, a Zvonko Veselinović važi za njihovog bliskog saradnika i, kako ga tamošnji mediji nazivaju, kontroverznog biznismena i gospodara sjevera Kosova. Milović je procesuiran u više predmeta protiv organizovanog kriminala, a Božoviću se sudi zbog podstrekavanja na ubistvo Ranka Vuletića u Nikšiću.”, u cjelosti potvrđuju stav tužilačke strane da je cilj spornog teksta isključivo da Tužioca (a posredno i njegovog brata – predsjednika Republike Srbije Aleksandra Vučića), prikaže kao lice koje ima bliske poslovno-interesne i prijateljske odnose sa pomenutim negativno okarakterisanim licima, sa kranjom namjerom da se Tužiocu prevashodno nanese što veća šteta po čast i ugled koji isti uživa u društvu.

Pored navedenog, Tužilac je u tekstu označen i kao lice povezano sa izvjesnim Milivojem Lovrenovićem Čarugom, koji se u spornom teksu opsuje kao lice koje je policija označila kao ubicom Strahinje Stojanovića u Beogradu, na način što se između ostalog u navodnom transkriptu razgovora između pomenutih Milovića i Božovića navodi: “Žao mi je Čaruge što pade na 30-o ubistvo”, šalje Božović poruku 21. septembra 2020.

Milović pita kako se to dogodilo i kako su ga provalili: “Vele da je sa Andrejem u nikakve”, čime je Tužilac jasno targetiran kao lice koje se bavi kriminalnim aktivnostima i blisko sarađuje sa kriminalcima koji se povezuju sa izvršenjem najtežih krivičnih djela.

Dalje, kako bi se dodatno “pojasnila” dubina navodnog poslovno-prijateljskog odnosa između Tužioca i “kontroverznog biznismena” Zvonka Veselinovića, u spornom tekstu i navodnom traskriptu razgovora između pomenitih Milovića i Božovića se navodi: “Par mjeseci kasnije, krajem decembra 2020. godine, Milović pita da li je Srbija izručila BiH Darka Eleza, a onda se nadovezuje:“Ja to vjerovat’ ne mogu za Zvonka… On je u talu sa Andrejem. U svaku rabotu”.

Ovakav narativ služi jedino i samo omalovažavanju Tužioca kao ličnosti, i govori u prilog ostrašćenosti i nivou na kom Tuženi komuniciraju i plasiraju neistinite informacije. Pisanjem i objavljivanjem ovakvih neistina u cilju potpune destrukcije časti i ugleda Tužioca, isti nesumnjivo trpi duševne bolove zbog povrede prava ličnosti.

Jasno je da tekst obiluje neistinama i konstantnim pokušajima prikazivanja Tužioca kao veoma kontroverzne ličnosti, odnosno ličnosti koja se potencijalno bavi kriminalnim aktivnostima i koja sarađuje sa kriminalcima i “kontroverznim biznismenima” i od toga stiče enormnu materijalnu korist (milijardu eura), kako bi se time Tužiocu (a posredno i njegovom bratu – predsjednikuRepublike Srbije Aleksandru Vučiću) u potpunosti razorio ugled i čast koji isti učiva u društvu kao uzoran građanin, što kod istog proizvodi veliku duševnu bol i patnju usled širenja ovakvih neistinih navoda.

Nadalje, u spornom tekstu u dijelu navodne prepiske pomenuth Milovića i Božovića se navodi:  “Vele Zvonko i Andrej milijardu slavili skoro”, kaže Milović u martu 2021.

”Jesu slobodno. Pratim ja malo kretanja njegova, onako iz zabave. Imam snimaka i slika dosta iz šume”, navodi Božović. Onda tvrdi da su “moji momci” za njega i Andreja se batinali sa Nevoljom i policijom…” , se dalje pojašnjava navodna poslovna i prijateljska bliskost Tužilaca i Zvonka Veselinovića (prethodno u tekstu opisanog kao “kontroverzni biznismen”), kao i pomenutih Milovića i Božovića, u cilju prikazivanja Tužioca kao kriminalca, beskrupulozne i niskomoralne ličnosti okrenute isključivo sticanju moći i enormnog bogatstva na nezakonit način i kroz saradnju sa licima koja se bave kriminalnim aktivnostima ili sumnjivim poslovima.

Kao što je Tužilac iznad naveo, Tuženi plasiraju i šire lažne informacije i iznose neosnovane tvrdnje za koje ne posjeduju nijedan dokaz, niti bi se moglo smatrati da je plasiranje ovakvih informacija u interesu javnosti i građana Crne Gore. Naravno, i ovaj navod kao i svi ostali iznijeti u spornom tekstu je netačan i u potpunosti neosnovan, jer iznošenje ovakvih optužbi nije povezano sa bilo kakvim nedozvoljenim radnjama i djelima preduzetim od strane Tužioca. Svakako, činjenica da protiv Tužioca nikada nije pokrenut ni vođen bilo kakav postupak u vezi sa djelima za koja se terete pomenuta lica iz spornog teksta, niti bilo kakva druga krivična djela, jasno govori u prilog tome da Tuženi svjesno iznose lažne činjenice, a sve u cilju diskreditacije Tužioca.

Cilj opisanih navoda, pored jasne namjere da se izvrši atak na ličnost ovdje Tužioca, te povrijede njegov ugled i čast, jeste i lažno prikazivanje činjenica u pogledu djelovanja Tužioca, odnosno činjenica da se Tužilac kroz nezakonite ili sumnjive aktivnosti i poslovnu saradnju sa „kontroverznim biznismenima“ i kriminalcima, navodno enormno bogati proslavlja svoju „prvu milijardu“, što je netačno i u potpunosti izmišljeno.

Na navedeni način Tuženi plasiranjem lažnih vijesti putem ovog teksta pokušavaju da predstave iskrivljenu i netačnu sliku o liku i djelu Tužioca. Suvišno je i reći da su ovi navodi Tuženih neutemeljeni te da je jedina svrha ovakvih objava i narativa da stvore negativnu sliku o liku i djelu Tužioca i izazovu psihičku uznemirenost kod Tužioca.

Plasiranjem ovakvih netačnih i malicioznih informacija, Tuženi ne samo da su grubo povrijedili ugled i čast Tužioca već su ugrozili i Tužiočevu bezbjednost, targetirajući ga osobu blisko povezanu sa licima koja se sumnjiče ili su osuđena za najteža krivična djela. Naime, ton spornog teksta je takav da Tužioca diskredituje i označava kao kriminalca, beskrupuloznu i niskomoralnu ličnost okrenutu isključivo sticanju moći ienormnog bogatstva kroz nezakonite aktivnosti.

Ovakve tvrdnje koje iznose Tuženi su u potpunosti neutemeljene i njihova isključiv svrha i namjera je da dovedu do povrede časti i ugleda Tužioca. Pored toga, jasno je i da Tuženi nijesu, prilikom objavljivanja navedenih leziono podobnih informacija, provjerili porijeklo, istinitost i potpunost plasiranih informacija, već suprotno, namjernim plasiranjem netačnih informacija Tuženi su iste objavili upravo sa ciljem da one budu dostupne što većem broju ljudi i u cilju stvaranja negativnog uvjerenja u vezi sa likom i djelom Tužioca.

Objavljivanjem i širenjem ovakvog teksta u kom su sadržane ovakve brojne neosnovane, neistinite i netačne informacije, nesumnjivo je povrijeđena čast i ugled Tužioca, budući da je sadržina spornog teksta, pored štampanog medija „Vijesti“, koji je jedan od najčitanijih štampanih medija u Crnoj Gori, dostupna i globalno na portalu www.vijesti.me.

Tuženi su iznošenjem navedenih neistinitih informacija morali biti i bili su svjesni da će iste nanijeti štetu Tužiocu i povrijediti prava ličnosti Tužioca, odnosno povrijediti njegovu čast, ugled i dostojanstvo, kako će to niže biti pojašnjeno.

V. Tuženi su iznošenjem neistinitih informacija povrijediličast, ugled i dostojanstvo Tužioca

Odredbom člana 31 Zakona o medijima propisano je da je novinar dužan da prije objavljivanja informacija o određenom događaju, pojavi ili ličnosti, sa dužnom novinarskom pažnjom, provjeri njeno porijeklo, istinitost i potpunost. U vezi sa tim, pored već navedenog ističemo i činjenicu da Tuženi nisu ni pokušali da prije objave spornog teksta od Tužioca dobiju bilo kakvu infromaciju ili izjašnjenje u pogledu sadržine spornog teksta i neistinitih navoda kojima isti obiluje, što ponovo jasno ukazuje na njihovu isključivu namjeru da, zanemarujući zakon i etička pravila, atakuju na prava ličnosti Tužioca i time grubo povrijede njegov ugled i čast.
Takođe, ističemo i nespornu činjenicu da su mediji u Srbiji i Crnoj Gori (među kojima je internet portal www.vijesti.me ) i ranije intezivno pisali i objavljivali neistinite informacije o Tužiocu, na koje Tužilac do sada nije reagovao bilo kakvom pravnom mjerom zaštite, obzirom na to da se nije osjećao ugroženim, odnosno njegova lična prava nisu bila povrijeđena do mjere u kojoj bi Tužilac trpio intezivan duševni bol i patnju usled objavljivanja takvih medijskih tekstova kojima se vrijeđa njegovo dostojanstvo, ugled i čast.

Međutim, spornim tekstom je izvršen grub i besprizoran atak na lična prava Tužioca čime su povrijeđeni njegova čast, ugled i dostojanstvo, a uz to je objavom u spornom teksta Tužiocu ugrožena i bezbjednost, pa je Tužilac odlučio da po prvi put ustane sa predmetnom tužbom radi zaštite svojih ustavom i zakonom zaštićenih prava.

Dokazi: Tekstovi objavljeni na internet portalu www.vijesti.me, i to:

Član 39 stav 1 Zakona o medijima predviđa da nije dozvoljenoobjavljivanje informacije kojom se vrši povreda časti i ugleda. Članom 24 st. 3 Zakona o medijima predviđeno je da za štetu učinjenu objavljivanjem neistinitog, nepotpunog ili drugog medijskog sadržaja, osnivač, glavni urednik i novinar odgovaraju solidarno, ako se dokaže da su postupali suprotno dužnoj novinarskoj pažnji.

Član 10 stav 2 Evropske konvencije o ljudskim pravima predviđa da se sloboda izražavanja može podvrgnuti formalnostima, uslovima, ograničenjima ili kaznama propisanim zakonom i neophodnim u demokratskom društvu u interesu nacionalne bezbjednosti, teritorijalnog integriteta ili javne bezbjednosti, radi sprječavanja nereda ili kriminala, zaštite zdravlja ili morala, zaštite ugleda ili prava drugih, sprječavanja otkrivanja obavještenja dobijenih u povjerenju ili radi očuvanja autoriteta i nepristrasnosti sudstva.

Članom 209 stav 1 ZOO propisano je da lice kome je protivpravno prouzrokovana povreda prava ličnosti, ima pravo na zaštitu u odnosu na svako lice koje je u tome učestvovalo. U slučaju povrede prava ličnosti sud će, prema težini povrede i okolnostima slučaja, dosuditi pravičnu novčanu naknadu, nezavisno od naknade materijalne štete, kao i u odsustvu materijalne štete, kako je predviđeno članom 210a stav 1 ZOO. Stavom 2 istog člana propisano je da prilikom odlučivanja ozahtjevu za pravičnu naknadu i o njenoj visini, sud vodi računa osvim okolnostima slučaja, a naročito o vrsti, načinu nanošenja itrajnim posljedicama povrede, životnoj dobi oštećenog, zanimanju i uopšte  ličnoj situaciji oštećenog, o činjenici da li sustranke osigurane, o ekonomskoj situaciji štetnika i oštećenog, vremenu trajanja neosnovanog lišenja slobode, cilju kome služi novčana naknada, ali i o tome da se ne pogoduje težnjama koje nijesu spojive sa njenom prirodom i društvenom svrhom.

Imajući u vidu da su Tuženi objavili predmetni tekst sa neistinitom sadržinom u vezi sa Tužiocem, ne provjerivši prije toga porijeklo, istinitost i potpunost objavljenih informacija, te označivši Tužioca kao lice koje se bavi sumnjivim poslovima, sarađuje sa „kontroverznim biznismenima“ i kriminalcima, naručuje batinanje drugih lica, a usled takvih aktivnosti stičemoć i enormno bogatstvo u vidu „jedne milijarde“ koju je proslavio, jasno je da isti nisu postupali sa dužnom novinarskom pažnjom, već suprotno i Zakonu o medijima i Kodeksu novinaraCrne Gore.

Postupajući na navedeni način Tuženu su nesumnjivo stigmatizovali Tužioca kao kontroverznu ličnost, odnosno kriminalca, kroz iznošenje niza netačnih informacija o Tužiocu kojima je povrijeđena čast, ugled i dostojanstvo istog. Tuženi su ovim postupili suprotno Ustavu Crne Gore, Zakonu omedijima i Kodeksu novinara Crne Gore, objavivši neistinite ileziono podobne informacije kojima je povrijeđena čast i ugled Tužioca i ugrožena i Tužiočeva bezbjednost.

U tom smislu, Tuženi su solidarno odgovorni za naknadu nematerijalne štete zbog objavljivanja neistinitog medijskog sadržaja koji je doveo do povrede prava ličnosti Tužioca.

Svakako, treba napomenuti i činjenicu koju sud mora uzeti u obzir, a to je da Tužilac nije javna ličnost za koju bi eventualno važio viši stepen trpljenja u političkom životu, a sve i da jeste čak i u takvim situacijama postoji prag tolerancije koji se nesmije preći, a koji je ovdje od strane Tuženih pređen višestruko.

Tužilac ističe i činjenicu da je predmetni tekst moguće vidjeti nainternet portalu www.vijesti.me, a zbog čega Tužilac i dan danas trpi povredu dostojanstva, časti i ugleda.

Dakle, pisanje i objavljivanje ovakvog tekstova o Tužiocu, koji sadrži pregršt neistinitih i leziono podobnih informacija, nesumnjivo govori u prilog namjeri Tuženih da Tužioca označe kao lice koje postupana nezakonit način, povređuje prava drugih, koji je povezan sa kriminalcima i sa njima blisko sarađuje i stiče enormno bogatstvo, te da na taj način u potpunosti diskredituju Tužioca.