Piše: Vladislav Bojović, član predsjedništva Demokratske narodne partije i funkcioner Demokratskog fronta
Pljevljima su prijeko potrebne investicije u sektoru privrede i otvaranje novih radnih mjesta, uz odgovorno korišćenje brojnih resursa kojima ova opština raspolaže. Prioritet bi morao imati pokušaj obnove drvoprerade i stavljanje u funkciju proizvodnih pogona koji se ne koriste, polazeći od toga da u Pljevljima već postoje realne pretpostavke da se u skorije vrijeme, samo u ovom sektoru, otvori veliki broj novih radnih mjesta. A da ne govorimo o šansi koja bi se u tom pogledu ukazala ukoliko bi se pronašao odgovoran investitor koji bi iskoristio resurs cementnog laporca za otvaranje fabrike cementa.
Bez obnove privrede jednostavno je nemoguće odgovoriti opravdanim očekivanjima hiljada nezaposlenih Pljevljaka koji već godinama, pa i decenijama, čekaju zadovoljenje pravde i šansu da normalno žive, rade i zarađuju. Svi oni su žrtve politike bivšeg DPS režima obilježene surovom diskriminacijom, milionskom pljačkom i zapanjujućom pohlepom. Poznato je i da je nekontrolisanu pljačku već godinama pratilo hladnokrvno zapostavljanje elementarnih životnih potreba Pljevljaka, zbog čega se broj stanovnika u našoj opštini drastično smanjio. Veliko je pitanje da li sada u Pljevljima realno živi više od 15 000 stanovnika, pa je samim tim još nevjerovatnija činjenica da ni toliki broj građana ne može da ima normalno plaćen posao i pored svih potencijala kojima Pljevlja raspolažu.
Odlazeća lokalna vlast, na čelu sa Igorom Golubovićem i DPS-om, pokazala se ne samo nedoraslom i neposobnom, već i potpuno nezainteresovanom da bar nešto pomjeri sa mrtve tačke u ovom pogledu. Odlazeća lokalna uprava održava se na klasičnoj političkoj korupciji, djeluje kao politički parazit i samo troši dragocijeno vrijeme građanima Pljevalja, bez namjere da bilo šta inicira ili predloži, a kamoli preduzme.
Nova državna vlast, s druge strane, u najskorije vrijeme mora da obezbijedi sve neophodne uslove za privlačenje novih investicija, počev od demontaže zarobljenog i korumpiranog tužilaštva i sudstva, oduzimanja milionske imovine stečene korupcijom u procesu pljačkaške DPS privatizacije, kako bi se stvorio ambijent pravne sigurnosti. U ovom pogledu, od posebnog je značaja izgradnja najboljih odnosa saradnje sa svim državama i njihovim kompanijama koje žele da investiraju u Crnoj Gori. Crna Gora ne smije sebi da dozvoli da ekonomski neopravdanom i iracionalnom blokadom odnosa sa pojedinim zemljama, nanosi štetu sama sebi, rizikujući tako još veću krizu od ove koja je već poprimila dramatične razmjere.