„Blok centra“?

Piše: Boško Vukićević

Nova godina donosi i novi politički projekat drugofamilijaških „Vijesti“ (ili makar njegov pokušaj), koji se u ovoj situaciji sastoji u eventualnom političkom savezu Evrope sad, Demokrata i Ure – tzv. „Bloku centra“. Takav blok bi, prema intencijama i željama „Vijesti“, možda bio u mogućnosti da sam formira buduću vlast.

Kao i u dosadašnjim političkim projektima „Vijesti“, počev od Pozitivne pa nadalje, namjera glavešina Druge familije bi bila da na neki volšeban način iskoristi većinski srpske glasove kako bi, na kraju, do maksimalnih granica ograničile uticaj srpskog faktora u Crnoj Gori i u potpunosti uklonile ruski uticaj. Stoga se i pažljivo biraju politički entiteti koji, poput data tri, imaju maksimalno kooperativan odnos prema zapadnim centrima moći koji već decenijama uređuju politički ambijent u našoj državi. Volja tih zapadnih centara, kao što je opštepoznato, jeste da Demokratski front ne bude dio bilo koje vlasti, jer je isuviše „srpski i ruski obojen“. S druge strane, „Vijestima“ takva politika odgovara ne isključivo iz ideoloških razloga (mada su i oni jaki), već kako bi na takvoj srbofobiji i rusofobiji lakše čuvale i sprovodile svoje ogromne drugofamilijaške biznise i finansijske interese.

E sad, koja je po mom mišljenju osnovna falinka novog plana „Vijesti“, ako i izuzmemo bizarnu namjeru da se opet na srpskim glasovima pokušava stvarati suštinski antisrpski projekat? Ona je, prije svega, u samom viđenju „trećeg puta“ kao „bloka centra“. Tj. njegovoj neprilagođenosti aktuelnoj političkoj situaciji u Crnoj Gori.

Politički centar, ideološki posmatrano, priliči konsolidovanim demokratijama, kojima je period autokratskog načina vladavine tek u dalekom sjećanju. To su države sa stabilnom ekonomijom i umanjenom sistemskom korupcijom, u kojima nijesu neophodne radikalne politike i zahvati kako bi se stvari promijenile. Zato su stranke političkog centra, sa umjerenim politikama i mjerama, upravo imale najviše uspjeha u prethodno opisanim državama. (Uzgred budi rečeno, nadolazeći period opšte ekonomske krize, prirodno, umanjiće značaj partija političkog centra i u tim evropskim društvima).

Na drugoj strani, Crna Gora ne prolazi kroz period konsolidovane demokratije. Ona tek u ovim vremenima pokušava da raskrsti sa zločinačkom diktaturom, ona tek iz pretpolitičkog prelazi u političko društvo. Nekakve umjerene politike „Bloka centra“ za takvu situaciju svakako nijesu odgovarajući recept (kao što rekoh, umjerenost je jedna od osnovnih karakteristika centra; u Italiji su se takve stranke tradicionalno nazivale – „moderati“). Ne, nama je neophodan radikalan raskid sa prethodnim nakaradnim sistemom, potrebni su radikalni, oštri „rezovi“. Samo nakon odlučnog raskida sa diktatorskim režimom i njegovom političkom zaostavštinom, Crna Gora može napraviti solidnu osnovu za prosperitet i buduće „umjerenije“ politike.

I ovo su neki od razloga, osim onih koje često ponavljam a koji se tiču povratka Crne Gore svojoj suštini, srpskom identitetu i raskida sa ucjenama koje dolaze sa Zapada – zbog kojih ne treba podržati novi politički projekat „Vijesti“.