BAŠTINIŠ PARTIZANSTVO, ALI NE BAŠTINI USTAŠTVO!

Piše: dr Petar Milatović Ostroški

Dragi i veseli rođače Jakove, znam da baštiniš partizansko nasleđe.

Sinoć si počeo da me ubjeđuješ da baštiniš i ustaško nasleđe svojim prisustvom i govorom u hrvatskoj ambasadi povodom dana krvatske nezavisnosti 30. maja.

Ranije si mi dokazao da ne baštiniš srpsko nasleđe kad si odbio da dođeš u Banja Luku na dan državnosti Republike Srpske 9. januara ove godine, iako si na vlast došao upravo srpskim glasovima.

Sinoć kasno morah da istrpim uvrede da mi je rođak, predsjednik Crne Gore, postao ustaša, kako mi zlurado pribacivahu mnogi u našem zavičajnom Pavlovgradu (Danilovgradu), pa sam morao da im objašnjavam da u časnom bratstvu Milatovića, koje se u istorijskim izvorima pominje od 1359. Godine, dakle 30 godina prije Bitke na Kosovu, uopšte nikad nije bilo ustaša, ali bilo je partizana i četnika.

Primjera radi tvoj ded Radojica, po tvojim riječima, bio je partizan, a moj otac Slobodan bio je četnik pod komandom legendarnih Baja Stanišića i Pavla Đurišića koga zajedno sa akademikom Dragišom Vasićem i mnogima iz Crne Gore ustaše spališe u Jasenovcu poslije prevare crnogorskog nacifašiste Sekule Drljevića na Lijevče Polju.

Ti si sinoć u hrvatskoj ambasadi, između ostalog „istakao da kulturne i tradicionalne veze, razvijane u različitim istorijskim periodima predstavljaju važan orjentir naspram kojeg treba da snažimo naše prijateljstvo i kreiramo zajedničku budućnost u okviru EU.“

Je li te „kulturne i tradicionalne veze“ predstavlja ideologija srbogladnog srboždera Ante Starčevića čiji je rezultat da danas u Hrvatskoj bukvalno nema etničkih Srba?

Je li te „kulturne i tradicionalne veze“ predstavlja naci-fašističko-ustaška politika zloglasnog Ante Pavelića sa najcrnjim vrhuncem u zloglasnom Jasenovcu u kome je stradalo 700 hiljada Srba?

Zar te „kulturne i tradicionalne veze“ ne demaskira njemački opunomoćeni general u Zagrebu, dakle general Vermahta Edmund Glez fon Horstenau koji je zatrpavao njemačkog poslanika u Zagrebu Zigfrida Kašea izvještajima o ustaškim zločinima nad Srbima?

Upravo general Vermahta Edmund Glez fon Horstenau bio je na čelu njemačke delegacije na martovskim pregovorima sa partizanskim delegatima Vladimirom Velebitom i Milovanom Đilasom u zagrebačkom hotelu Eksplanada 17. marta 1943. godine, a rezultat je o nacističko-partizanskoj saradnji koja, uostalom, nastavlja kontinuitet ranije nacističko-komunističke saradnje kroz nacističko- komunistički pakt koji su u Minhenu 28. avgusta 1939. godine potpisali Joahim fon Ribentrop i Vjačeslav Molotov.

Zar te „kulturne i tradicionalne veze“ ne objašnjava lični Hitlerov prijatelj i njemački koordinator vojne i civilne vlasti za Balkan Herman Nojbaher u knjizi „Specijalni zadatak na Jugoistoku 1940-1945. godine“ u odeljku „ Izvještaj jednog letećeg diplomate”, koja je objavljena u Getingenu 1956.godine?

U toj knjizi, da te podsjetim dragi i veseli roćače, Herman Nojbaher piše o stravičnim ustaškim zločinima nad Srbima zbog kojih se i sam Hitler zgražavao.
Jedan od šefova njemačke obavještajne službe Vilhelm Hetl, pod pseudonimom Valter Hagen, objavio je 1950.g. u Cirihu knjigu ”Tajni front„ i u njoj opisuje da su NJemci u više navrata protestovali zbog ustaških zvjerstava, da su neki njihovi funkcioneri bili suviše blagonakloni i bolećivi prema Paveliću, pa navodi jedan konkretan primjer distanciranja od hrvatskih zločina: ”Kada su 1942.g. neki ustaški prvaci u Slavoniji izvršili užasna masovna ubistva na tamošnjem stanovništvu, uspjelo je generalu Glezu toliko učiniti da ovi teroristi budu udaljeni od očiju javnosti“.

Pročitaj pažljivo Nojbaherovu knjigu „Specijalni zadatak na Jugoistoku 1940-1945. godine“, biće ti mnogo toga jasnije, a trebaće ti kasnije u budućim turbulentnim vremenima.

Zar te „kulturne i tradicionalne veze“ ne eksponira poznati ustaško-komunistički ugovor o saradnji potpisan u sremskomitrovačkoj kaznioni o uništenju Srpstva koji su potpisali Mošo Pijade i Mile Budak?

Je li te „kulturne i tradicionalne veze“ personifikuje Titov general i Pavelićev istoričar Franjo Tuđman kome je uspjelo da ostvari program Nezavisne države Hrvatske (NDH) koji je formulisao ludak Mile Budak koji sažeto formulisan glasi – jednu trećinu Srba pobiti, jednu trećinu protjerati, a jednu trećinu pokatoličiti?

Dragi i veseli rođače, o tim „kulturnim i tradicionalnim vezama“ opširno su dokumentarno pisali mnogi umovi još davno, čak i prije rođenja tvog oca. Preporučujem ti da obavezno pročitaš obimno monumentalno dokumentarno djelo Viktora Novaka „Magnum krimen“, kao i autobiografsko djelo Gleza fon Horstenaua „Između Hitlera i Pavelića“;

Takođe ti savjetujem da u okviru tih „kulturnih i tradicionalnih veza“ proučiš šta je pisao američki istoričar Majkl Frejer o odnosu Hrvatske sa Vatikanom koji je bio u istoj ravni kao i hrvatskim odnosom sa nacističkom NJemačkom, jer upravo ovaj američki istoričar naglašava da je Ante Pavelić bio vatreni srbofob i katolički fanatik.

Isto tako savjetujem ti, dragi i veseli rođače, da pročitaš šta je 1958. godine pisao Jozef Matl, profesor slavistike iz Graca, inače njemački kapetan u toku Drugog svjetskog rata, pa da ti olakšam trud Matl je, između ostalog, napisao: „Ustaška vlada nastojala je da, uz pomoć njemačkog Vermahta pobije i istrijebi Srbe u istočoj Bosni, pa da onda krivicu svali na zle NJemce. Moja je težnja proisticala iz mog službenog zadatka, da Istočnu Bosnu, koja je tada bila vojno-strateški podređena zapovjedničkoj sili njemačkog generala u Srbiji, pacifikujem i normalizujem kako bih učinio kraj rastućoj anarhiji, koja je bila posljedica ustaškog kasapljenja srpskog stanovništva. Mi imamo dokaza o tome i znamo i svojim smo rođenim očima gledali šta se dešava“.

Zar se ne sjeti, dragi i veseli rođače, da odeš u Jasenovac gde je spaljeno mnogo ljudi, žena, staraca i djece iz Crne Gore 1945. godine? Dužan si pred Bogom i narodom da odeš u Jasenovac i da se pokloniš nevinim sjenima stradalnika iz Crne Gore koji stradaše od ustaške krvave ruke, a mnoge je tada uspio da spasi od ustaškog noža naš bliski rođak kapetan Dušan Milatović.

Na kraju neka te o tim „kulturnim i tradicionalnim vezama“ edukuju dvije pjesme Jovana Dučića (1871-1943) jednog od najznačajnijih pjesnika srpskog modernizma i najznačajnijeg liričara, jednog od osnivača Narodne odbrane, nacionalne nevladine organizacije u Kraljevini Srbiji, a te dvije pjesme: „Horda“ i „Sinu tisućljetnje kulture“ morao je napamet da nauči svaki osnovac da bi dobio prelaznu ocjenu, pa ako si ih zaboravio evo da te podsjetim.

HORDA

Mi nismo poznali vas po zastavama,
Ni vaše heroje „od lavova ljuće”
Sve na kolenima vukli ste se k nama
Noseć mač ubice i luč palikuće.

Bez buktinja ide ta vojska što ćuti,
Požar sela svetli za marševe gorde…
Vaše gromke himne ne čuše nam puti:
Nemo ubijaju decu stare horde.

Polomiste više kolevki, o srama!
Nego herojima otvoriste raka,
Podaviste više njih u posteljama,
Nego što ste u krv srušili junaka.

Uzeli ste oči freskama sa svoda,
Glave kipovima heroja iz bajke;
Spržili ste seme u strahu od ploda,
I reč ubijali ubijajuć majke!

Presiti se zemlja od krvavog vala,
Ali vam pobeda ne osvetli lice;
Jer lovor ne niče s bunjišta i kala,
On je za heroje, a ne za ubice!

SINU TISUĆLJETNE KULTURE

Ti ne znade mreti kraj slomljenog mača,
Na poljima rodnim, braneći ih časno
Kitio si cvećem svakog osvajača,
Pevajuć’ mu himne, bestidno i glasno.

Slobodu si večno, zakržljala raco,
Ček’o da donesu tuđi bajoneti,
Po gorama svojim tuđa stada pas’o,
Jer dostojno ne znaš za Slobodu mreti.

Pokaži mi redom Viteze tvog roda,
Što balčakom s ruku slomiše ti lance,
Gde je Karađorđe tvojega naroda,
Pokaži mi tvoje termopilske klance.

S tuđinskom si kamom puzio po blatu,
S krvološtvom zvera, pogane hijene,
Da bi mučki udar s leđa dao Bratu,
I ubio porod u utrobi žene.

Još bezbrojna groblja zatravio nisi,
A krvavu kamu u njedrima skrivaš,
Sa vešala starih novi konop visi,
U sumraku uma novog gazdu snivaš.

Branio si zemlju od nejači naše,
Iz kolevke pio krv nevine dece,
Pod znamenje srama uz ime ustaše,
Stavio si Hrista, Slobodu i Svece.

U bezumlju gledaš ko će nove kame,
Oštrije i ljuće opet da ti skuje,
Čiju li ćeš pušku obesit’ o rame,
Ko najbolje ume da ti komanduje.

Dragi i veseli rođače, nauči ono što ne znaš, prezentuj kao državnik ono moraš, a u oba slučaja riječ je o ISTINI koja je po mjeri Boga, a ne o neistini koja je po mjeri Satane!

I na kraju jedno pitanje: Hoćeš li 5. avgusta prisustvovati hrvatskom slavljenju „Bljeska“ i „Oluje“ dok Marko Perković Tompson bude pjevao „Bojna Čavoglave“ i ostale srbofobske pjesme u duhu „kulturnih i tradicionalnih veza?

Sapienti sat!

(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrikama „Drugi pišu“ i „Kolumne“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)