Nema sumnje da je Crna Gora došla u stanje društvene krize čiji se korijeni nalaze u nedemokratskoj strukturi korumpirane vlasti, nerazvijenoj ekonomiji, odsustvu vladavine prava i neriješenom statusu pripadnika srpskog naroda u Crnoj Gori, poručila je Milica Bakrač, funkcioner Prave.
Građanski protesti su, dakle, bili neminovni.
“Da bi protesti doveli do pozitivnog rešenja društvene krize, nije dovoljno da oni budu samo građanski. Najveći dio građana Crne Gore okupljaju političke partije iako se u nezavisnoj javnosti stvara slika o štetnosti političkih partija. Za takav stav političke partije su i same krive, ali moramo znati da su partije nezaobilazan činilac sistema parlamentarne demokratije.
Velika je neistina režima da je Crna Gora multietnički, multikonfesionalni i multikulturalni raj. Poslednjih dvadesetak godina u Crnoj Gori je na sceni potpuno ukidanje prava Srba, dok su bratski narodi ostvarivali svoja puna prava u zajednici sa režimom.
Srbima su oduzeta državljanska prava (svi ili skoro svi Muslimani, Bošnjaci, Albanci i Hrvati iz Crne Gore su mogli da glasaju na poznatom referendumu, što nije važilo za nekoliko stotina hiljada Srba), iz Ustava je izbačen srpski jezik (što je bila zvanična formulacija službenog jezika u prethodnom Ustavu, dakle, dostignuti standard), iz državnih i paradržavnih struktura udara se na Srpsku pravoslavnu crkvu (uz nepodijeljenu podršku pripadnika bratskih naroda u Crnoj Gori) i kao poslednje, Srbima je oduzeto pravo na egzistenciju jer, država Crna Gora, kao najveći poslodavac bi bila dužna da zapošljava stanovništvo proporcionalno nacionalnoj strukturi. To znači da od šezdesetak hiljada zaposlenih u državnoj upravi (što je nedavni zvanični podatak), Srbima bi pripadalo najmanje 15.000 radnih mjesta, umjesto sadašnjih 2.000. Ovakav sistemski problem nemaju drugi narodi u Crnoj Gori, navodi ona.
Ipak, ne treba sumnjati da Srbi u Crnoj Gori imaju razvijenu demokratsku i građansku svijest, jer bez problema glasaju pripadnike drugih naroda, kao pojedince ili kao partijske liste.
“Nema sumnje, dakle, da Srbi treba da izađu na proteste i nema sumnje da su oni u velikom broju prisutni na ovim protestima. Isto tako, Srbi su prisutni u brojnim strankama bez srpskog predznaka. Ne smatramo da je to hendikep, jedino što će se postaviti kao politički imperativ jeste ostvarivanje punih prava pripadnika srpskog naroda jednako kao i drugih.
I sama sam, kao srpski pjesnik i nezaposleni profesor srpskog jezika pristupila političkoj partiji Prava Crna Gora zbog toga što je nacionalno pomirenje i ostvarivanje vladavine prava u Crnoj Gori politiki cilj ove stranke.
Kao neformalno vođstvo građanskih protesta pojavili su se ljudi čija je nacionalna pripadnost – prema režimskim medijima i propagandi koja se sada širi sa ciljem uništavanja protesta – greška. Istovremeno, vlast, uplašena protestima, itekako vodi kampanju sa ciljem stvaranja razdora među samim organizatorima, ali i među građanima, perfidno implicirajući da Srbi ne smiju vjerovati organizatorima protesta zbog njihove drugačije vjeroispovjesti, navodi se u saopštenju.
Čvrsto smo ubijeđeni da je to uobičajena i očekivana podvala režima, kako protesti ne bi uspjeli.
“Stoga, pozivamo sve građane srpske nacionalnosti, ma kojoj partiji pripadali, da ne nasijedaju na takve podvale i masovno podrže proteste, jer nisu organizatori protesta radili na štetu Srba poslednjih trideset godina, već isključivo vlast Mila Đukanovića, zaključuje Bakrač.