Albanci zauzeli još jednu srpsku svetinju u Metohiji: Bagerom sravnili temelje manastira i postavili tablu na albanskom jeziku

Da Priština ne staje u svom pohodu kako bi izbrisala vjerski i kulturni identitet srpskog naroda na Kosovu i Metohiji, žestoko udarajući i otimajući objekte Srpske pravoslavne crkve (SPC), predstavljajući ih kao svoje, a naočigled međunarodne zajednice, koja sve nijemo posmatra i ćuti, dokaz je najnovije zauzimanje oko 50 ari zemljišta na kojem se nalaze temelji manastira i Crkve Bogorodice Hvostanske, koja datira još iz šestog vijeka.

Ostaci ovog sakralnog objekta nalaze se u selu Vrelo u opštini Istok.

 

Kako „Politika“ saznaje, Srbi, povratnici u opštini Istok, bili su zgranuti kada su prije nekoliko dana na zemljištu srpskog manastirskog kompleksa, gdje su prema zapisima temelji više pravoslavnih crkava, zatekli prostor ograđen žicom, metalnim stubovima i tablu na albanskom jeziku gdje piše „Crkveni kompleks Studenica“.

„Bagerima i teškom mehanizacijom, Albanci sravnili temelje“ manastirskog kompleksa koji je u SPC zaveden kao nepokretno kulturno dobro i spomenik kulture od izuzetnog značaja, tvrde mještani.

„Polovinom septembra obišli smo Hvostansku Bogorodicu ili Hvostansku Studenicu kako je mnogi zovu. A ove nedjelje smo imali šta da vidimo. Bagerima je prekopana zemlja, poravnat teren i ograđen žicom. Ovo je poslednji udar na srpske povratnike u opštini Istok, ali i na identitet i istoriju našeg naroda. Sada otimaju, prisvajaju metohijska crkvišta, crkve i manastire, kao što je ovaj. Hvostanska Bogorodica ima posebno mjesto, ne samo u SPC već i kod srpskog naroda u Metohiji. Do rata smo se okupljali na temeljima ove crkve, a po ponovnom povratku u svoja sela, redovno smo dolazili tu gdje je bilo sjedište šeste od sedam sprskih episkopija, koja datira iz 1219. godine. Vijek kasnije, prvi put se spominje Hvostanska mitropolija, da bi posle Velike seobe Srba 1690. godine, manastir opusteo. Tada je počelo njegovo propadanje“, kaže za „Politiku“ čovjek koji je zbog sigurnosti želeo da ostane anoniman.

On kaže i da je polovinom prošlog vijeka „vršena konzervacija pronađenih ostataka prilikom istraživačkih radova, a pronađeno je liveno zvono u kojem su bile dvije plaštanice koje su danas u riznici Pećke patrijaršije“.

Krajem prošlog vijeka SPC je planirala da obnovi manastirske crkve i komplekse, ali je NATO agresija spriječila bilo kakve radove.

„Na ovo mora da reaguje i naša Crkva, naša država, ali i međunarodna zajednica. Ovo je nečuveno. Sada su krenuli na Metohiju, na opštinu Istok koja ima najviše srpskih povratnika na celom Kosmetu. Hoće na ovaj način da nas zastraše, da nas proteraju, da zatru svaki srpski trag“, ogorčeno kaže sagovornik „Politike“.

Dodaje da je poznato da su Albanci tokom vekova iz sela Vrelo, Studenica i Kaličane odnosili kamen po kamen sa manastirskog kompleksa, koristeći ga za izgradnju kuća i džamija.

Inače, malo se šta može čuti o Hvostanskoj Bogorodici, s obzirom na to da je ovaj deo na obroncima Mokre gore, na 20 kilometara od Peći, tek retki Srbi obilaze.

Poslednje organizovano putovanje bilo je 2019. godine, kada su autobus sa hodočasnicima umalo napali Albanci iz sela Vrelo, koji su kamenicama gađali autobus i vernike, koje je kosovska policija tek posle dva sata uspela da izbavi.

Jedan od hodočasnika bio je i Boško Kozarski, putopisac koji za „Politiku“ kažu:

„Malo se zna o Hvostanskoj Bogorodici, kako je već ko zove. A po nekim podacima, ovde je prvobitno sahranjen Stefan Nemanja, rodonačelnik loze Nemanjića, otac Svetog Save, čije su mošti posle prenete u Studenicu. Da nije bilo kamenovanja autobusa i nas, ne bi se ni tada čulo za ovaj manastirski kompleks koji datira iz šestog veka. Hvostanska Bogorodica je srpski dragulj, koji su, čujem od vas, Albanci prisvojili“.
Inače, Hvostanska Studenica se nalazi na oko tri kilometra od povratničkog sela Ljubožda, gde je napravljeno 17 povratničkih kuća, a koje su u poslednje vreme meta pljački i obijanja, a počinioci su još uvek nepoznati. Iz sela Ljubožda je i Žarko Zarić, kojeg tužilaštvo Kosova tereti za navodni ratni zločin, a koji je, kao i Momir Pantić iz Istoka, uhapšen u julu mesecu i oni se nalaze u podujevskom zatvoru.

U zatvoru u Podujevu nalazi se još petoro Srba koje kosovsko tužilaštvo sumnjiči za najteža krivična dela, što u Istoku, ali i na Metohiji ocenjuju kao „cilj da protera srpske povratnike i one Srbe koji su ovde ostali“.

Prištinske privremene vlasti krenule su u otimanje srpskih pravoslavnih svetinja prvo u Novom Brdu, zatim u Podujevu, pre par dana su Crkvu Svete Ane proglasili za albansku, odnosno katoličku, iako nikada katolika u Gornjem Strmcu nije bilo, a namera im je i da prisvoje Visoke Dečane, Pećku patrijaršiju, manastir Gračanicu i Crkvu Bogorodice Ljeviške, koje su pod zaštitom Uneska, koji se do sada nijednim nije oglasio.

Osim što prisvajaju sprski identitet, Albanci ne prezaju ni da udare na srpska groblja na kojima je polomljeno oko 10000 nadgrobnih spomenika, a poslednji zabeležen slučaj, koji je za sada stopiran, jeste preoravanje groblja iz srednjeg veka u Kosovskoj Mitrovici, gde je poslednji Srbin iz sela Suvi Do sahranjen 1950.

Na pravoslavnom groblju u južnoj Kosovskoj Mitrovici, polomljeno je više od 90 odsto nadgrobnih spomenika, dok je muslimansko groblje u severnom delu grada netaknuto.

(RT Balkan)