Udruženje podstanara: Treba hitno reformisati stambenu politiku
Situacija u kojoj se nalaze podstanari u Podgorici i širom Crne Gore je alarmantna, a problemi koji ih prate i dalje ostaju neadekvatno adresirani, saopštilo je Udruženje podstanara Crne Gore – Moj dom.
“Broj podstanara u Crnoj Gori nije poznat, jer ne postoji zvanični registar podstanara koji bi precizno prikazao ovu značajnu kategoriju građana. Odsustvo evidencije otežava planiranje i sprovođenje mjera koje bi podstanarima pružile prijeko potrebnu podršku”, naveli su u saopštenju.
Kako su dodali, ne postoji državni projekat pomoći podstanarskim porodicama, niti socijalna politika stanovanja koja bi ponudila održiva rješenja za ljude koji nemaju vlastiti dom.
“To dovodi do nesigurnosti i neizvjesnosti, gdje se podstanari suočavaju s rastućim troškovima stanovanja, bez ikakvih mehanizama zaštite ili podrške. Nerealno podizanje cijena stanarina dodatno otežava već ionako nepovoljnu situaciju, a nepostojanje zakonske zaštite omogućava vlasnicima da podignu rentu bez ikakvih ograničenja, ostavljajući podstanare u nestabilnim i često neodrživim uvjetima”, ističu u saopštenju.
Pored toga, kako dodaju, zakon o nelegalnom poslovanju, koji bi mogao osigurati prikupljanje poreza na rentiranje, u praksi se ne sprovodi dosljedno.
“Ova sredstva, koja bi se mogla koristiti za subvencije podstanarskim porodicama i za razvoj socijalne stanogradnje, propuštaju da budu iskorišćena na način koji bi direktno unaprijedio kvalitet života podstanara. Nelegalno iznajmljivanje stanova, koje prolazi bez oporezivanja, ne samo da oštećuje državni i opštinski budžet, već i podstiče rast crnog tržišta stanovanja”, kazali su iz Udruženja podstanara.
Sve ovo, kako su dodali, ukazuje na hitnu potrebu za reformom stambene politike u Crnoj Gori.
“Formiranje registra podstanara, sprovođenje zakona o oporezivanju rentiranja i korišćenje tih sredstava za subvencije i izgradnju socijalnih stanova bili bi ključni koraci ka pravednijem društvu. To bi podstanarima pružilo veću sigurnost i dostojanstvenije uslove života, dok bi država i lokalne zajednice istovremeno imale resurse da investiraju u budućnost”, zaključuju u saopštenju.