Proročanstvo o tetkićima
Piše: dr Petar Milatović Ostroški
S obzirom da od 1968. godine slovim kao svojevrstan politički prorok koji nikad nije omanuo, mada sam iskreno uvijek želio da ne budem u pravu, ostajem dosledan sebi i opet iznosim svoje viđenje budućeg stanja u Crnoj Gori poslije ponovljenih izbora u Podgorici i Budvi u režiji dvojice tetkića: mog najbližeg rođaka Jakova Milatovića, predsjednika Crne Gore i mog rođenog sestrića Nikole Jovanovića, doskorašnjeg predsjednika Skupštine Budve.
Ono što je zajedničko Jakovu Milatoviću i Nikoli Jovanovići su tetke.
Naime, tetka Jakova Milatovića je Ranka Otašević koja je, zajedno sa Milatovićevim kumom Draganom Radovićem, Dragutinom Vučinićem, Jevrosimom Pejović i Nađom LJiljanić, umnogogome doprinijela rušenju opštinske vlasti u Podgorici, poslije čega je Jakov Milatović raspisao izbore za septembar.
Tetka Nikole Jovanovića je odbornik u Budvi, Milijana Đukić, rođena Milatović, a ona je moja najmlađa sestra koju sam podizao kao najstariji u porodici u rodnoj kući u Veleti kod Pavlovgrada (Danilovgrada).
I jedna i druga tetka (Ranka Otašević i Milijana Đukić) su bile preglasni branioci svojih tetkića i aktivni saučesnici u rušenju vlasti u Podgorici i Budvi. Ne ulazim u ispravnost oba rušiteljska poduhvata. Neka se o tome brinu drugi u Podgorici i Budvi. Mene zanima nešto drugo, konkretno pozadina svega ovoga u oba slučaja, na globalnom, odnosno crnogorskom planu.
Naime, možda će nekima moje viđenje zvučati jeretički, ali stojim iza svog stava cijelim svojim patriotskim i intelektualnim bićem. Radi se o tehnologiji vlasti u izvođenju Jakova Milatovića, predsjednika Crne Gore, koji je, ubijeđen sam, čvrsto riješio da sruši svog dojučerašnjeg saborca i suosnivača partije „Evropa sad“, Milojka Spajića, aktuelnog predsjednika Vlade Crne Gore koga je upravo Jakov Milatović predložio i dao mu mandat za sastav vlade, kako bi na čelo nove vlade poslije razlaza sa svojim partijskim kamaradom Spajićem doveo mog sestrića Nikolu Jovanovića kome je bukvalno produžio mandat predsjednika Skupštine u Budvi za još dva mjeseca, a sve u namjeri da dobije u vremenu u predstojećem rušenju vlade Crne Gore. Ubijeđen sam da je za ovaj scenario Jakov Milatović obezbijedio podršku Kvinte i tom slučaju Milojku Spajiću preostaju njegove Filipinke, Kineskinje, Francuskinje i ine, kako se svojevremeno pubertetski javno samohvalisao.
Ako se ostvari namjera da pored tetkića Jakova Milatovića, predsjednika Crne Gore na čelo vlade Crne Gore dođe drugi tetkić Nikola Jovanović, imaćemo nepotizam kakav nisu imali: srbogladni srbožder Josip Broz, zvani Tito, od majke Marije i nepoznatog oca, po jednoj bečkoj krštenici, koju sam pronašao u Državnom austrijskom arhivu, rođen 16. juna 1892. godine u osmoj bečkoj opštini Alser, Slobodan Milošević, Franjo Tuđman, Alija Izetbegović, Adolf Hitler, Benito Musolini, Pol Pot, Josif Visarionovič Staljin, Idi Amin, Mobutu Sese Seko, Nikolae Čaušesku, Hosni Mubarak, Žan Klod, Ferdinand Markos, Fulgensia Batistu, Antonio Salasr, Alfred Strosner i tako dalje, jer niko od tih svjetskih i bjelosvetskih diktatora nije imao tetke na funkcijama u svom najbližem okruženje kao moj veseli rođak Jakov Milatović, predsjednik Crne Gore i rođeni sestrić Nikola Jovanović, doskorašnji predsjednik Skupštine u Budvi, sda u svojstvu vršioca dužnosti.
Nije narodna pamet u Crnoj Gori uzalud i bez razloga osmislila svima nama dobro poznatu uzrečicu koja nas kazuje i koja nas u vječnosti prećutkuje: „Ovoga nema ni´đe na svijet nako kod nas!“ I zaista nema!!! Kao najbliži rođak i rođeni ujak ne znam da li da se smijem, ili da plačem, ali dobro je dok sam u dilemi sve dok ne budem u trilemi! Zaista, „Ovoga nema ni´đe na svijet nako kod nas!“. I ne bilo!
PS:
Danas u restoranu „Central“ u Pavlovgradu (Danilovgradu), s moje lijeve strane na udaljenosti od svega 150 santimetara za susjedni sto (ne javivši mi se, iako sam duplo stariji i dvostruko obrazovaniji) sjeo je Aleksandar Grgurović, predsjednik opštine Danilovgrad, inače kum Jakova Milatovića, onaj isti Milatovićev kum koji je otišao nakon prošlih izbora kod mog sestrića Nikole Jovanovića da mu pruži podršku, a taj isti predsedjednik opštine Danilovgrada uvijek mi se učtivo javljao i pozdravljao, no možda na udaljenosti od 150 santimenatar nije me vidio iako sam visok 187 santimetara, a zna se da se uvijek mlađi javlja starijem i onaj ko prolazi pored nekoga ko već sjedi, ali to nije bitno, nego sam zabrinut i bojim se da će predsjednik opštine, ne daj Bože, morati uskoro da posjeti očnog ljekara. Poenta je u sledećem. Cijenjeni Aleksandar Grgurović, predsjednik opštine (Pavlovgrad) Danilovgrad pomno je slušao šta razgovaram telefonskim putem sa jednom uticajnom javnom ličnošću u Crnoj Gori, a razgovarao sam upravo o mom davnom proročanstvu, konkretno od prije 3 mjeseca, da postoji plan da se moj sestrić Nikola Jovanović dovede na čelo Vlade Crne Gore umjesto Milojka Spajića.
Sapienti sat!
(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrikama „Drugi pišu“ i „Kolumne“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)