Zatvorenici spremni i na štrajk zbog Zakona o amnestiji

Zatvorenici traže od državnog vrha da se u najkraćem mogućem roku odredi o Zakonu o amnestiji, a u suprotnom, budući da o tome kod njih postoji najviši stepen saglasnosti, biće prinuđeni da primijene drastičnije mjere kao što je to stupanje u štrajk, saopštio je medijima advokat Damir Lekić, koji je nedavno u ime zatvorenika pisao državnom vrhu.

Pismo Lekića objavljujemo integralno:

U novembru 2023. godine, kao punomoćnik većeg broja osuđenih lica i to oko 600 i više, a koji kazne zatvora izdržavaju u Upravi za izvršenje krivičnih sankcija Crne Gore, podnio sam više pisanih inicijativa i to prvenstveno kod predsjednika Vlade Crne Gore Milojka Spajića, predsjednika Skupštine Crne Gore Andrije Mandića, predsjednika Crne Gore Jakova Milatovića, ministra pravda Crne Gore Andreja Milovića i na drugim mjestima, da u skladu sa svojim predizbornim obećanjima koja su oni kao političari, kao i njihove partijske kolege, u prethodnom periodu saopštavali zatvorenicima, preduzmu sve radnje iz svoje nadležnosti kako bi se u što kraćem roku stekli uslovi da se u Skupštini Crne Gore u njen dnevni red uvrsti, i eventualno izglasa Zakon o amnestiji, i to po mogućnosti onaj u najširem obimu koji bi obuhvatao povoljniji položaj za sva krivična djela.

Ovo sam učinio jer sam smatrao (a i dalje smatram) da bi donošenje ovog zakona, upravo u pomenutom obimu, povoljno uticalo na položaj i tretman zatvorenika i njihove zatvorske kazne u pomenutoj upravi gdje se nalaze na izdržavanju istih, a naročito jer već duži vremenski period od strane parlamenta Crne Gore nije izglasavana amnestija, odnosno nije donošen Zakon o amnestiji a pogotovo ne onaj u obimu u kojem se sad traži, a sve kako bi se zaštitila prava zatvorenika. A posebno kako bi se doprinijelo da se u određenom bližem vremenskom periodu taj zakon od nadležnih državnih organa ipak izglasa, budući da bi neki od zatvorenika eventualno mogli da steknu pravo da završe za izdržavanjem kazne zatvora na koju su osuđeni, a kada bi iz navedene ustanove bili otpuštani svome domu.

U odnosu na zatvorenike u dužem vremenskom periodu koje je prethodilo podnošenju ovih pisanih inicijativa nisu baš pozitivno funkcionisali ni ostali instituti propisani zakonom koji im poboljšavaju položaj i tretman tokom izdržavanja kazne, kao što je to zahtjev za vanredno ublažavanje kazne, pomilovanje, a do skoro uslovni otpust, koji je zbog – nedavno proglašenog neustavnim – instituta “bezbjedonosna procjena” Uprave policije Crne Gore, u najvećem broju slučajeva bio neprimenljiv. Budući da su se zbog ove u većini slučajeva negativne, a ničim potkrijepljene i obrazložene, bezbjedonosne procjene, molbe za puštanje na uslovni otpust podnijete sudu nasumice odbijale kao neosnovane. Pritom, slična je situacija i sa drugim institutima, koji tretiraju položaj zatvorenika tokom izdržavanja kazne, a nakon pravosnažnog okončanog postupka.

Budući da se od dana podnošenja ovih pisanih inicijativa niko od predstavnika nadležnih državnih organa na bilo koji način nije oglasio povodom traženog Zakona o amnestiji, a što se odnosi i na političare koji su zatvorenicima davali ovakva predizborna obećanja tokom njihovih posjeta u Upravu za izvršenje krivičnih sankcija Crne Gore, od kojih se neki od njih upravo nalaze na ovim najvažnijim državnim pozicijama, a koje se tiču ovog pitanja, zatvorenici traže da se oni u najkraćem mogućem roku izjasne i da se odrede prema ovim pisanim inicijativama. Te da jasno i javno saopšte svoj stav koji se odnosi na izglasavanje Zakona o amnestiji u najširem ili drugom obimu, jer će zatvorenici u suprotnom, budući da o tome kod njih postoji najviši stepen saglasnosti, biti prinuđeni da primijene drastičnije mjere kao što je to stupanje u štrajk.

(CDM)