CRNOGORSKA VLADA – ISPOSTAVA AMERIČKE AMBASADE

Piše: Milan Gajović, diplomirani pravnik sa advokatskim ispitom i diplomirani ekonomista iz Podgorice

 

„…Sjedinjene Države su bile jasne da (crnogorsku) vladu čine isključivo partije usredsređene na evropske integracije i posvećene NATO-u, koje dijele naš stav u vezi sa Rusijom…“ (Gabrijel Eskobar, zamjenik pomoćnika američkog državnog sekretara i specijalni izaslanik SAD za „zapadni Balkan“; IN4S, 21.9.2023.)

„…(Jakov) Milatović je vaspitan u duhu evroatlantizma…pri svom školovanju. NJemu je evroatlantizam postao prirodni ambijent, kao voda ribi…“ (Jovan Plamenac, protojerej i paroh barski; Borba portal, 3.4.2023.)

„Crna Gora izdvaja 14 odsto svog vojnog budžeta za pomoć Ukrajini. Kad bi svaka evropska zemlja to učinila kao Crna Gora, rat bio bio završen za dvije – tri neđelje. (Dritan Abazović, tehnički premijer, na Varšavskom bezbjednosnom forumu; Iskra portal, 4.10.2023.)

„Nužnost“ dvostrukih standarda „civilizovanog“ Zapada neuvijeno je razotkrio Robert Kuper (Robert Cooper, 1947, britanski diplomata), u svojoj knjizi „Raspad nacija“:

„Postmoderna država ima poteškoću da se navikne na primjenu dvostrukih standarda. Međusobno, te države (Zapada) funkcionišu na osnovu zakona i saradnje, ali kada su u pitanju države izvan njihovih granica, Evropljani moraju da se vrate grubljim metodama – sili, prvom udaru, prevari i svemu što je potrebno za one koji žive u svijetu nacionalnih država iz 19. vijeka. U džungli treba koristiti zakone džungle…“

„Unutar Evropske unije Balkan je tek rezervoar jeftine imigracione radne snage i transportni koridor…Evropska unija je vodeća imperijalna sila u regionu, gdje BiH i Kosovo predstavljaju njene protektorate, dok je ostatak regiona sveden na status satelitskih država…EU je na silaznoj, a ne uzlaznoj putanji…EU će nastaviti lagano da trune…“ (Filip Kanlif (Philip Cunliffe), profesor međunarodnih odnosa na Univerzitetu Kent, V. Britanija)

Portal IN4S je, 6.10.2023. godine objavio tekst „Suverenitet SAD – Voker: Vlada bez Zajednice za budućnost Crne Gore, popis odložiti (intervju za „Glas Amerike“). U tekstu, Kurt Voker (Kurt Douglas Volker, 1964), bivši američki ambasador pri NATO-u, govori o „haosu u Crnoj Gori“ i iznosi stav da su „izbori bolje rešenje od uvođenja u Vladu snaga koje su protiv Crne Gore i Evrope (čitaj: Koalicije za budućnost Crne Gore (ZBCG), sa ideologijom suprotnoj onoj koju zastupa većina građana“. Dalje navodi da „ekstremizam i nacionalizam…Srbija dugo zastupa u Crnoj Gori i regionu…(i) bilo bi (zato) bolje imati nove izbore nego ponovo uvesti te ekstremističke snage u Vladu…Srbija, Rusija i druge nacionalističke snage teže onom što je u njihovom interesu, a ne u interesu Crnogoraca.“

Podsjećam na Vokerovu izjavu datu, takođe, „Glasu Amerike“, 3.februara 2021.godine:
„Postoje ljudi (čitaj: Srbi) koji žele da poremete odnose Crne Gore sa Zapadom…čak i…u Crnoj Gori. Zbog toga je važno biti na oprezu i osigurati da se zadrži zapadna orijentacija…Vlada (Crne Gore) se ocjenjuje na osnovu odluka…kakav je angažman sa NATOM-om…postoje elementi u samoj zemlji (Crnoj Gori) koje treba pomno pratiti…“
Pod budnim okom američke ambasade u Crnoj Gori, (ali i ambasada V. Britanije i NJemačke), neuspješno, teče proces formiranja nove crnogorske Vlade, ali tako da u toj Vladi ne bude predstavnika Koalicije ZBCG. Opšte je poznato da su američki ambasadori i ambasadorke karijerne diplomate, poslate u inostranstvo da sastavljaju i rastavljaju tamošnje vlade. Oni su „daljinski upravljači“ domicilnih vlada.

„Podržavamo Vladu čiji bi članovi osudili rusku agresiju, zalagali se za teritorijalni integritet Ukrajine i podržali sankcije Evropske unije Rusiji, jačali aktivno učešće Crne Gore u NATO-u…i podržali suverenitet susjednih zemalja uključujući Kosovo“, istakli su iz američke SAD. (Borba portal, 15.8.2023.).

Crna Gora je, od 1998.godine, neoliberalna kolonija, odnosno (narko) banana država pod kontrolom, prije svega, vlasti i tajnih službi SAD. „Banana država“ je naziv za politički nestabilnu državu čijom javnom politikom i privredom „suvereno“ upravljaju američke vlasti i tajne službe, sa sveprožimajućim štetnim uticajem po čitavo društvo. Takvu državu karakterišu i velike socijalne razlike, kriminal i nepotizam, te nezajažljiva pljačka društvenog bogatstva od strane lojalnih kleptokrata na vlasti i njihove rodbine, kumova i prijatelja, uz toleranciju i kontrolu američkih „pokrovitelja“. Policijske i bezbjednosne službe su pod američkim nadzorom, čiji centri moći oblikuju zvaničnu politiku. Američke diplomate političke procese „usmjeravaju daleko od očiju javnosti“.
Na ovaj način, vlasti Crne Gore, od Đukanovića, preko Abazovića, i, izvjesno, do Spajića, svrstale su se na stranu globalista i postale aktivni saučesnik u višedecenijskom totalnom hibridnom, mrežnom (mrežnocentričnom), a preko Ukrajine i posrednom (proksi) ratu protiv tradicionalnog morala, Rusije i pravoslavlja, ali i protiv Srbije i srpskoga naroda u cjelini, a time i protiv suštinskih interesa države Crne Gore. Suština je ostvarivanje viševjekovnog cilja – porobljavanja planete.

Neposredno miješanje, ponajviše, vlasti SAD i njihove ambasade u Podgorici u unutrašnja pitanja države Crne Gore, putem ultimatuma, protivno je brojnim međunarodnim opštim aktima, od kojih ću neke citirati.
„Svaki suverenitet počiva na narodu. Nijedno tijelo, nijedan pojedinac, ne mogu sprovoditi vlast koja ne potiče od naroda.“ (član 3 Deklaracije o pravima čovjeka i građanina, 1789).
„Volja naroda (građana) je osnova državne vlasti: ova volja treba da se izražava na povremenim i slobodnim izborima, koji će se sprovoditi opštim i jednakim pravom glasa, tajnim glasanjem ili odgovarajućim postupkom kojim se obezbjeđuje sloboda glasanja.“ (član 21. stav 3. Univerzalne deklaracije o ljudskim pravima, 1948).„Visoke strane ugovornice se obavezuju da u primjerenim vremenskim razmacima održavaju slobodne izbore s tajnim glasanjem, pod uslovima koji obezbjeđuju slobodno izražavanje mišljenja naroda (građana) pri izboru zakonodavnih tijela.“ (član 3 Dodatnog protokola (Pravo na slobodne izbore) Konvencije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda, 1950).

Ovakvo postupanje protivno je cilju Ujedinjenih nacija (UN), propisanom u članu 1. stavu 2. Povelje („Svjetskom ustavu“) („razvijanje među nacijama (državama) prijateljskih odnosa zasnovanih na poštovanju načela ravnopravnosti…“, kao i članu 2. stav 1. Povelje („organizacija (UN) počiva na načelu suverene jednakosti svih svojih članova;“).
Ključne tačke Završnog akta iz Helsinkija ((Helsinška deklaracija, 1975) Konferencije o evropskoj bezbjednosti i saradnji (KEBS), uz učešće i SAD, su, između ostalih, „jednakost suverenih država“ i „nemiješanje u unutrašnje stvari drugih država“.

U članu 41. stav 1. Bečke konvencije o diplomatski odnosima (1961) propisano je da „…sva lica koja uživaju te privilegije i imunitete (diplomatsko osoblje) dužna su da poštuju zakone i propise države kod koje se akredituju. Ona su takođe dužna da se ne miješaju unutrašnje stvari te države.“

Opisano miješanje je u suprotnosti i sa članom 2 (Suverenost) stav 3 Ustava Crne Gore, koji glasi:
„Ne može se uspostaviti niti priznati vlast koja ne proističe iz slobodno izražene volje građana na demokratskim izborima, u skladu sa zakonom.“
Dana 20.avgusta 2022.godine, izglasano je nepovjerenje Vladi Dritana Abazovića. Od tada ta Vlada funkcioniše u tehničkom mandatu. Podsjećam da je Abazović postao premijer, po naredbi američke ambasade i uz pomoć DPS-a, 28. aprila 2022.godine.

Znači, od dana izglasavanja nepovjerenja ta Vlada nema legitimitet, odnosno ne predstavlja volju parlamentarne većine, odnosno većinsku izbornu volju građana. I pored toga, protivustavno je radila u punom kapacitetu.
U članu 110 (Prestanak mandata) stav 2 Ustava propisano je da „Vlada kojoj je prestao mandat nastavlja rad do izbora Vlade u novom sastavu.“ Iako ova norma, jezički i logički, nije dovoljno precizno definisana, tumačimo da je, u „duhu Ustava“, da takva vlada može obavljati samo tekuće, neodložne poslove, iz svoje nadležnosti. Za sva važna pitanja iz domena utvrđivanja i vođenja unutrašnje i spoljne politike, neophodna joj je prethodna saglasnost parlamentarne većine.

Da je ovo tumačenje ispravno, potvrđuje i Nacrt zakona o Vladi, od 21.9.2022.godine, koji je utvrdila Abazovićeva Vlada. Naime, član 20 Nacrta glasi:
„Vlada kojoj je prestao mandat i koja nastavlja rad do izbora Vlade u novom sastavu vrši samo tehničke poslove iz svoje nadležnosti.
Poslovi iz stava 1 ovog člana obuhvataju poslove koji se odnose na izvršavanje redovnih zakonom utvrđenih finansijskih i drugih obaveza koji ne stvaraju nove finansijske obaveze, bez saglasnosti Skupštine.
Vlada kojoj je prestao mandat ne može vršiti postavljenja, davati saglasnost na postavljenja, osim ako se ona sprovode u skladu sa redovnom procedurom i započetim postupcima.
Vlada kojoj je prestao mandat može određivati vršioce dužnosti.

„I prema mišljenju Venecijanske komisije, „Vlada u tehničkom mandatu treba da se uzdrži od preduzimanja novih političkih inicijativa i predlaganja novih zakona nakon što izgubi podršku u parlamentu.“

Dana 10.avgusta 2023.godine, predsjednik Crne Gore Jakov Milatović je svom partijskom kolegi Milojku Spajiću, lideru Pokreta Evropa sad (PES) (čitaj: Evropa SAD), povjerio mandat za sastav nove Vlade. Rok od 90 dana, iz člana 92 stav 1 (Raspuštanje Skupštine) da Spajić predloži program i sastav Vlade, ističe 8.novembra tekuće godine. U protivnom, Skupština se raspušta i raspisuju se prijevremeni parlamentarni izbori.

Kakva je politička pozicija PES-a, sagledajmo iz njegovih programskih opredjeljenja i javnih izjava lidera Spajića i Jakova Milatovića, nažalost, aktuelnog predsjednika Crne Gore.
Mandatar Spajić je više puta javno kazao da ne vidi DPS i Abazovićev Građanski pokret URA u novoj Vladi. Međutim, on je saopštio i da u Vladi neće biti predstavnika Koalicije ZBCG, iako je PES, prvenstveno zahvaljujući glasovima Srba, osvojio najveći broj mandata. Trenutno, Spajić, bez dva poslanika Jokovićevog SNP-a (koji se, za sada, zalažu za Vladu koja će imati širu podršku), može da računa najviše na 41 poslanika.
„Vanjskopolitička orijentacija 44. Vlade biće utemeljena na aktivnom i kredibilnom članstvu Crne Gore u NATO (i) punoj posvećenosti evropskim integracijama…“ (Jedan od principa PES-a za formiranje buduće Vlade; Borba portal, 19.7.2023.)
„Priznanje nezavisnosti Kosova, članstvo zemlje u NATO-u i sankcije Rusiji kao dio spoljne i bezbjednosne politike Evropske unije su završena stvar. (Jakov Milatović, u intervjuu za RTV Slovenije;IN4S, 6.8.2023.godine).

„Crna Gora otvoreno i snažno osuđuje ničim izazvanu agresiju Rusije protiv Ukrajine…Kao predsjednik Crne Gore koristim svoje ustavno pravo i lični integritet da podržim Ukrajinu…“ (J. Milatović; IN4S, 22.8.2023.)

Milatović je javno izjavio i da je počinjen genocid u Srebrenici, te da je za jačanje NATO-a i podržava sankcije EU Rusiji.
Proizilazi da je i PES globalistička i pronatovska politička skupina jasne antisrpske i antiruske orijentacije. Takođe, političke razlike između Spajića i Milatovića nijesu suštinske već taktičke prirode, u funkciji borbe za lidersku poziciju u PES-u. Koga Zapad školuje, diplomira odanošću.

Zbog svega naprijed navedenog, izgleda najvjerovatnije da će novu Spajićevu Vladu podržati 41 ili 43 poslanika (zavisno od konačnog stava SNP-a i bez predstavnika Koalicije ZBCG) i uz prećutnu (sa američkom ambasadom unaprijed dogovorenu) podršku DPS-a.

Svojim javnim izjavama Milatović je prekoračio granice predsjedničke ceremonijalne nadležnosti, propisane Ustavom i to: članom 11 (Podjela vlasti) stav 2 („…izvršnu vlast vrši Vlada …“) i stav 5 („Crnu Goru predstavlja predsjednik Crne Gore.“), kao i članom 100 (Nadležnost) („Vlada: 1) vodi unutrašnju i vanjsku politiku Crne Gore.“).
Drugim riječima, Milatović se u inostranstvu ponaša kao premijer, baveći se (iz)vanjskom politikom bez izričitog ovlašćenja Vlade.

Neshvatljivo je da lideri Koalicije ZBCG toliko insistiraju da budu konstituenti nove Vlade. Jer, ne može biti opravdanja da Srbi i Crnogorci kojima je srpski maternji jezik, učešćem u Vladi, daju legitimitet članstvu Crne Gore u NATO-u, zločinačkoj i terorističkoj organizaciji koja je nanijela nemjerljivo zlo Srbiji, republici Srpskoj, Crnoj Gori, cjelokupnom srpskom narodu i planeti! Takođe, morali bi osuditi „rusku agresiju“ na Ukrajinu, podržati sankcije Rusiji, priznati lažnu državu Republika e Kosoves, priznati „genocid“ u Srebrenici…
Politički predstavnici Srba i srpskojezičkih Crnogoraca dužni su da iskazuju jasno javno protivljenje postojećoj situaciji u Crnoj Gori i da, na miran i demokratski način, izražavaju svoju građansku i nacionalnu samosvijest. Neophodno je ostvariti političko – biračko jedinstvo formiranjem jedinstvenog (za sada, najvjerovatnije, opozicionog) političkog subjekta koji bi, iskrenim zastupanjem interesa Srba i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom, u Crnoj Gori, kao i svesrpskih interesa imao nepodijeljenu podršku srpskog i prosrpskog biračkog tijela.

U na početku citiranom tekstu, bivši američki diplomata Voker je kazao i sledeće:
„…mislim da postoji ozbiljna opasnost da je cilj popisa da se promijeni politička ravnoteža u zemlji u korist anticrnogorskih politika i percepcija, davanjem prava biračima koji ne žive u zemlji…popis se radi sa političkom namjerom da se preoblikuje politički teren u zemlji…trebalo bi da bude odložen i…da bude podložan nekoj vrsti međunarodnog razmatranja, kao što je recimo Venecijanska komisija, da bi se osiguralo da se poštuju demokratski standardi.“

Voker je, ovakvom svojom izjavom, dodatno razgolitio da su vlasti SAD i najmoćnijih država Zapada dale Upravi za statistiku „blanko ovlašćenje“ za krivotvorenje popisnih podataka koji se odnose na nacionalnu pripadnost, vjeru i maternji jezik, na štetu Srba i srskojezičkih Crnogoraca.
Naime, očigledno je da postoji strah Zapada i euroatlantskih okupatora u Crnoj Gori da će predstojeći popis pokazati znatno povećanje broja Srba i građana koji govore srpskim jezikom. A Srbi su za Zapad „remetilački faktori na Balkanu“ i smetnja ostvarivanju njihove neokolonijalne balkanske politike.

Da još jednom ponovim, Zakonom o popisu stanovništva, domaćinstava i stanova, Uprava za statistiku, nije obavezana na objavljivanje podataka o nacionalnoj pripadnosti, vjeri i maternjem jeziku. Imajući u vidu, više nego izvjestan, antisrpski i marionetski karakter buduće crnogorske Vlade i prozapadne opozicije, ovakvo zakonodavno rešenje omogućava njihovim naredbodavcima – američkoj (i britanskoj) ambasadi u Podgorici da naredi krivotvorenje podataka, ili da se njihovo objavljivanje odlaže na neodređeno vrijeme.
Kako je, s pravom, osporavana tačnost objavljenih podataka o nacionalnoj pripadnosti, vjeroispovijesti i maternjem jeziku, prikupljenih na popisu iz 2011.godine, na štetu Srba i Crnogoraca kojima je srpski maternji jezik, neophodno je traženje i izvršenje uvida u popisnu dokumentaciju Uprave za statistiku. Predlažem i da lideri Koalicije ZBCG pozovu građane koji su se popisno izjasnili kao Srbi i/ili im je srpski maternji jezik da kopije svojih popisnih lista donesu ili dostave toj Koaliciji, radi utvrđivanja i javnog objavljivanja tačnih podataka sa popisa.
Američkom i zapadnom okupatorskom blokadom ostvarivanja interesa većinskog stanovništva (Srba i srpskojezičkih Crnogoraca) opasno se ugrožava suverenitet, teritorijalna cjelokupnost i stabilnost države Crne Gore!