Nikolić: Dok je ovaj režim na vlasti nema pravde za ubijene vojnike JNA i VJ
Prošlo je 28 godina od sinhronizovanih terorističkih napada hrvatske paravojske na jedinice JNA u graničnom pojasu opštine Dubrovnik sa opštinama Herceg Novi i Trebinje u kojima je ubijeno 24, a ranjeno preko 50 vojnika JNA, od kojih su polovina bili crnogorski državljani, a ostali većinom vojnici, iz raznih krajeva SFRJ, na odsluženju redovnog vojnog roka u Trebinju.
– Podsjećamo da su tog krvavog 1. oktobra 1991. godine u sačekušama u Čepikućama i Osojniku, granatiranjem položaja jedinice JNA u Ivanici i snajperskim djelovanjem u Grabu ubijeni rezervisti iz Crne Gore: Ranko Bojić, Vojislav Bulatović, Tomislav Bulatović, Rasim Muradbašić, Željko Pandurica, Milovan Smolović, Radisav Srdanović (Čepikuće), Minja Delibašić, Milutin Nikolić i Petar Nikčević (Grab); Milija Lučić (Osojnik) i Vukola Jaćimović (Ivanica). Zajedno sa njima ubijeni su vojnici JNA: Zoran Kovačević, porijeklom iz Grahova, Taip Aljiu iz Gostivara, Afrim Zulfiju iz Kumanova, Setar Ramadani iz Peći, Numan Redžepi iz Tetova, Nermin Hodžić iz Bihaća, Bogdan Lazić iz Zavidovića i Željko Vico, Dragomir Kovač, Predrag Putica, Božo Kokić i Veljko Mumalo iz Trebinja, kažu iz Udruženja.
Cilj ovog podmuklog napada na vojnike JNA, na dan kad je na sjednici Predsjedništva SFRJ ocijenjeno da se zemlja nalazi u stanju neposredne ratne opasnosti, bilo je uvlačenje JNA i Dubrovčana u međusobni rat, čemu je posebno doprinio član Predsjedništva iz Hrvatske Stjepan Mesić, koji je tog dana bojkotovao sjednicu Predsjedništva.
– Da muka porodica ubijenih vojnika JNA i sramota i grijeh zvanične Crne Gore budu veći, hrvatski teroristi i dalje javno slave svoj podmukli „podvig“ 1. oktobra, a crnogorsko državno tužilaštvo, uprkos pokrenutoj inicijativi Udruženja boraca ratova od 1990. godine Crne Gore (Udruženje), uporno ignoriše postojanje tog zločina koji se u Crnoj Gori, po instrukcijama iz Zagreba, godinama obilježava kao dan napada JNA na Dubrovnik. Za realizaciju tih instrukcija, pored crnogorske vlasti, naročito je zaslužan istoričar Živko Andrijašević, kome su služenje politici i srbomržnja važniji od istorijske istine, a „za dom spremni“ bliži od poginulih sugrađana, tvrdi Nikolić.
Dok su na čelu Vrhovnog državnog tužilaštva politički poslenici aktuelne vlasti tipa Ivice Stankovića i specijalnih tužilaca Milivoja Katnića i Lidije Vukčević, a na snazi nacionalna bruka od crnogorsko-hrvatskog sporazuma o gonjenju počinilaca ratnih zločina koji se odnosi samo na počinioce – crnogorske državljanje, iluzorno je očekivati da se procesuira bilo koji ratni zločin počinjen nad crnogorskimž državljanima -vojnicima JNA i VJ. Ipak, sve to Udruženje neće zaustaviti da i dalje insistira na pravdi za svoje saborce, žrtve terorističkog napada 1.10.1991. godine i da zajedno sa njihovim porodicama evocira sjećanje na njih.