Djecu liječimo SMS porukama: Nemamo 300.000 za medicinsku opremu, ali se dva miliona za NATO članarinu uvijek nađu

Crnogorska vlast odgovorno ispunjava međunarodne obaveze bilo da su prema Evropskoj uniji, NATO-u ili nekim drugim međunarodnim organizacijama. Međutim, kada se treba okrenuti zdravlju sopstvenih građana, tu se čekaju donacije.

Ministarstvo odbrane je od 5. juna 2017. do avgusta ove godine za potrebe kontribucija (članarina) u vojni budžet i za investicione programe (NSIP) izdvojilo 2.151.778,83 evra, od čega 322.577,16 za prvih osam mjeseci 2023. godine.

U redu je da država ispunjava međunarodne obaveze, ali nije u redu da ista ta država ne može, ili neće da opredjeli dovoljno finansijskih sredstava za poboljšanje uslova u zdravstvu, već čeka donacije. Crnogorske ustanove dobijaju donacije sa raznih adresa, od stranih ambasada i organizacija, uspješnih crnogorskih privrednika i porodica sa prebivalištem van Crne Gore.

Kako je moguće da država nema novca za izgradnju i opremanje bolnica, a ima za naknade funkcionerima nakon isteka njihovog mandata? Znači, ima se novca za bivše funkcionere, kojima država po prestanku mandata „sipa“ naknadu za nerad i to punih 12 mjeseci, ali se ne može naći za mnogo urgentnije stvari. Novca nikada ne fali za funkcionere, nove automobile, putovanja premijera i predsjednika države sa čitavom svitom u Njujork, zapošljavanje rođaka, ljubavnica, kumova…

 

 

Direktor Opšte bolnice u Pljevljima Saša Grbović kazao je da je kontaktirao predstavnike Vlade, u cilju nabavke neophodne medicinske opreme za tu ustanovu, te da je dobio uvjerenje i obećanje da će se pokušati naći rješenje u što kraćem roku.

Rokovi su relativna stvar kod naših političara, jer svjedoci smo i tome da je trenutna Vlada u tehničkom mandatu duže od godinu dana, a da se kraj procesa formiranja nove ne nazire ni nakon 100 dana od završetka parlamentarnih izbora.

Grbović je, govoreći o izgradnji nove bolnice u Pljevljima, rekao da je pri kraju kompletiranje dokumentacije za glavni projekat i da je sledeća faza tender.

„Predložili smo dopisom ministarstvu da sledeći korak bude istovremeno glavni projekat i izgradnja po principu ‘ključ u ruke’ „, naveo je on, dodavši kako očekuje da tender traje pola godine.

Naglasio je da je neophodna gradnja nove bolnice, jer ustanova trenutno radi u uslovima bolnice paviljonskog tipa.

Inače, prvi pisani podatak o postojanju bolnice u Pljevljima nalazi se u zapisima Evlije Čelebije iz 1664. godine, a pretpostavlja se da je bilo riječ o bolnici za potrebe turske vojske. Prve zdravstvene ustanove, piše na sajtu bolnice, bile su one koje su podizale okupatorske vojske za svoje potrebe – vojna bolnica na Stražici (Astalana), podignutu oko 1.800. godine, bolnica u okviru vojne kasarne na Dolovima (Svapski spitalj), poslije aneksije Bosne i Hercegovine.

Prva organizovana zdravstvena ustanova otvorena je 5. oktobra 1928. – Dom narodnog zdravlja, kojeg je svečano otvorio načelnik tadašnjeg Ministarstva zdravlja dr Andrija Štampar.

U Pljevljima su između dva rata postojale i privatne ljekarske ordinacije.

Dom narodnog zdravlja radio je do 1941. i ponovo je otvoren nakon Drugog svjetskog rata, 1945. godine, kada je osposobljena i zgrada na Stražici, nekadašnja turska, kasnije Narodna bolnica. Narodna bolnica imala je interno, hirurško i zarazno odjeljenje, kao i porodilište. Ukupno 100 postelja.

Ti zdravstveni objekti bili su u funkciji do kraja pedesetih godina prošlog vijeka, kada je započeta izgradnja zdravstvenih objekata na Dolovima.

Prva dva paviljona završena su 1960. i u njih su useljeni hirurško, dječje i ginekološko-akušersko odjeljenje. Za nekoliko godina kompletirana je bolnička služba. Medicinski centar Pljevlja osnovan je 1963. i funkcionisao je sve do 1991. godine, kada dolazi do reorganizacije – osnovani su Dom zdravlja i Opšta bolnica Pljevlja.

Pored Pljevalja, i ostali crnogorski gradovi, odnosno opštine muku muče sa nedovoljnom brigom države o javnim zdravstvenim ustanovama. Negdje je problem kapacitet zdravstvene ustanove, negdje nedostatak moderne opreme i medicinskog kadra, a negdje sve navedeno.

Bezbjednost države je podjedanko važna kao i zdravlje njenih građana, s toga građani očekuju da će Vlada početi još više da ulaže u izgradnju i opremanje javnih zdravstvenih ustanova.