PREDSJEDNIČKI IZBORI U CRNOJ GORI 2008-2018 (DRUGI DIO)

Predsjednički izbori 19. marta će biti četvrti po redu od kada je Crna Gora postala nezavisna država, a osmi od kada je u Crnoj Gori uvedeno višestranačje 1990. godine. BORBA u susret njima svojim čitaocima donosi pregled svih do sada održanih, od onih prvih 1990. godine, uz detaljan prikaz učesnika i njihovih ostvarenih rezultata. Interesantan podatak je da su pune 33 godine od uvođenja višepartizma na čelu države bilo samo tri predsjednika: Momir Bulatović (dva mandata), Filip Vujanović (tri mandata) i Milo Đukanović (dva mandata)

U drugom tekstu BORBA će svojim čitaocima dati prikaz izbora za predsjednika Crne Gore od sticanja nezavisnosti 2006. godine.

IZBORI ZA PREDSJEDNIKA CRNE GORE 2008. GODINE

Prvi izbori za predsjednika Crne Gore u nezavisnoj državi održani su 6.aprila 2008. godine. Na njima su učešće uzela četiri kandidata: Filip Vujanović ispred DPS-a, Andrija Mandić (Srpska lista), Nebojša Medojević (Pokret za promjene) i Srđan Milić (Socijalistička narodna partija)

Na izborima je u prvom krugu glasalo 329.781 birača. Za Filip Vujanovića je glasalo 171.118 birača (51,89%), Andriju Mandića 64.473 (19,55%), za Nebojšu Medojevića 54.874 birača (16,64%) i Srđana Milića 39.316 birača (11,92%)

Kako je kandidat DPS-a Filip Vujanović osvojio natpolovični broj glasova u odnosu na broj izašlih birača izabran je u prvom krugu za predsjednika Crne Gore.

 

IZBORI ZA PREDSJEDNIKA CRNE GORE 2013. GODINE

Drugi predsjednički izbori u nezavisnoj Crnoj Gori održani su 7. aprila 2013. godine. Demokratska partija socijalista Crne Gore je odlučila da kandiduje tadašnjeg aktuelnog predsjednika Filipa Vujanovića, a DPS-ov dugogodišnji koalicioni partner Socijaldemokratska partija Crne Gore je odbila da podrži Vujanovića i poručila da je njegova kandidatura protiv-ustavna budući da se kandidovao po treći put, čime je tu temu otvorila u domaćoj javnosti. Crnogorski Ustav dozvoljava mogućnost samo dva manadata, pa je iz tih razloga SDP podnijela žalbu Ustavnom sudu, ali je 15. februara 2013. godine Ustavni sud je odbio žalbu.

Opozicione Demokratski front, Socijalistička narodna partija Crne Gore i Pozitivna Crna Gora su odlučili da pruže podršku lideru Fronta Miodragu Lekiću kao nezavisnom kandidatu opozicije. Miodrag Lekić je nekoliko mjeseci ranije predvodio parlamentarnu listu DF-a i ostvario zapažen rezultat sa osvojenih 20 poslaničkih mandata, a DPS je po prvi put poslije više izbornih ciklusa izgubio apsolutnu većinu u Skupštini Crne Gore.

Na izborima su učestvovala samo dva kandidata: Filip Vujanović koji je osvojio 161.940 glasova (51,21%) i Miodrag Lekić 154.289 glasova (48,79%), uz veliki broj nevažećih listića. Nakon pristizanja prvih izbornih rezultata, obije strane su proglasile pobjedu svojih kandidata, nakon čega je usljedio niz optužbi od strane DF-a za neregularnost izbornog procesa, a potom je došlo i do pokretanja sporova pred nadležnim državnim organima.

Dilemu ko je predsjednik Crne Gore riješila je Državna izborna komisija (DIK), koja tokom izborne noći nije saopštila ni preliminarne rezultate, ali je najavila da će na svom portalu objaviti podatke tek nakon što obradi kompletan birački materijal. Nakon obrade kompletnog izbornog materijala Filip Vujanović je po treći put proglašen za predsjednika Crne Gore.

IZBORI ZA PREDSJEDNIKA CRNE GORE 2018. GODINE

Izbori za Predsjednika Crne Gore 2018. su bili redovni izbori za Predsjednika Crne Gore, koji su održani 15. aprila 2018. godine. To su bili deveti po redu predsjednički izbori u Crnoj Gori, a treći od osamostaljenja 2006. godine. Pobjedu na izborima odnio je Milo Đukanović, kandidat Demokratske partije socijalista Crne Gore, koji je izabran već u prvom krugu, pošto je prema zvaničnim izbornim rezultatima osvojio 53,90% glasova izašlih birača.

Vladajuća Demokratska partija socijalista Crne Gore je na izborima kandidovala svog neprikosnovenog šefa Mila Đukanovića, i to nakon ubjedljive pobjede te stranke na poslednjim loklanim izborima širom Crne Gore. Đukanović je funkciju Predsjednika Crne Gore obavljao ranije, u razdoblju od 1998. do 2002. godine. U vrijeme raspisivanja izbora, tadašnjem Predsjedniku Crne Gore Filipu Vujanoviću isticao je treći predsjednički mandat (koji se računao kao drugi mandat po važećem Ustavu Crne Gore iz 2007. godine), tako da nije imao pravo da se ponovo kandiduje. Stoga je vladajuća DPS kao svog kandidata istakla Mila Đukanovića, što je bilo u skladu sa očekivanjima političke javnosti u Crnoj Gori.

Na drugoj strani, među opozicionim strankama je preovladalo zalaganje za isticanje jedinstvenog kandidata, radi koncentracije opozicionih glasova već u prvom krugu, i to Iako je takva strategija pretrpjela poraz na prethodnim predsjedničkim izborima, koji su održani 2013. Godine. Najznačajnije opozicione stranke su se ponovo opredijelile za isti pristup. Zajednički kandidat opozicionih stranaka i saveza je bio Mladen Bojanić, lider vanparlamentarne političke organizacije pod nazivom Otpor beznađu. Njega su za zajedničkog kandidata opozicije predložile Ujedinjena reformska akcija i Demokratska Crna Gora, a taj predlog su potom prihvatile i stranke okupljene u koaliciji Demokratski front. Bojanićevu kandidaturu je takođe podržala i Socijalistička narodna partija Crne Gore, kao i neke manje opozicione stranke.

Milo Đukanović, kandidat DPS-a, pobijedio je na izborima u prvom krugu, osvojivši 180.272 glasova (53,90%). Drugi nezavisni kandidat Mladen Bojanić osvojio je 111.711 glasova (33,40%), dok je treći kandidat Draginja Vuksanović (SDP) osvojila 27.441 glasova (8,20%).