Bivši britanski diplomata i obavještajac tvrdi: SAD mogu biti najveći gubitnici u sukobu u Ukrajini!

SAD mogu biti najveći gubitnici u sukobu u Ukrajini, navodi bivši britanski diplomata i bivši funkcioner obaveštajne službe MI6 Alister Kruk u svom autorskom tekstu na portalu „Fondacije strateške kulture“, i ukazuje kako najnovija otkrovenja nezavisnog novinara i dobitnika Pulicerove nagrade Simora Herša potkrepljuju takav zaključak.

Najeksplozivnije otkriće Simora Herša nije to da je predsjednik SAD Džozef Bajden bio spreman da raznese gasovod Sjeverni tok, smatra Kruk, već to da su američka obavještajna zajednica i djelovi establišmenta u Vašingtonu, koji su navodno od početka bili upućeni u planove o mogućoj sabotaži, zgroženi činjenicom da je Bajden to zapravo i učinio.

Podsjetimo, Herš je ranije tokom mjeseca objavio da su gasovode digle u vazduh Sjedinjene Države uz pomoć Norveške tako što su ronioci američke mornarice postavili su eksploziv na cjevovode tokom ljeta 2022. pod okriljem vojne vežbe NATO-a u Baltičkom moru, a Norvežani daljinski aktivirali eksploziv tri mjeseca kasnije.

Herš u svom izveštaju takođe ukazuje da je sekretar Bijele kuće za nacionalnu bezbjednost Džejk Salivan još u decembru 2021. godine skovao planove za sabotažu u prisustvu radne grupe sastavljene od visoko pozicioniranih američkih informativaca.

Američki obavještajci su bijesni na Bajdena

U naknadnom intervjuu za „Berliner cajtung“, Herš je otkrio da su američki zvaničnici direktno umiješani u sabotažu bili zgroženi kada je ona i učinjena.

Obavještajci su, kako Herš navodi, smatrali da će minirani gasovod biti korišćen prevashodno kao pregovaračko oruđe i sigurnosna mjera koja bi održala Njemačku na pravom putu, ukoliko bi se Berlin pokolebao u kontinuiranom naoružavanju Ukrajine usled posledica energetske i ekonomske krize, odnosno nedostatka jeftinog ruskog gasa.

„Kada je operacija završena, cijela stvar je postala sve odvratnija za ljude koji su je vodili“, rekao je Herš njemačkom listu.

„To su ljudi koji rade na najvišim pozicijama u tajnim službama i dobro su obučeni. Protivili su se projektu, mislili su da je to ludost“, dodao je on.

Herš je takođe ukazao da je on svoje informacije i dobio upravo zato što su frakcije u američkoj informativnoj zajednici bijesne na Bajdena i njegov najuži krug saradnika.

„Ono što znam je da nema šanse da se ovaj rat završi onako kako SAD žele… Plaši me to što je predsjednik bio spreman na tako nešto. A ljudi koji su misiju izvršili smatraju da je predsjednik veoma svjestan posledica po narod Njemačke. Oni smatraju da će to na duge staze ne samo narušiti Bajdenovu predsjedničku reputaciju, već će nanijeti i veliku političku štetu zemlji. To će biti stigma za SAD“, rekao je Herš za „Berliner cajtung“.

Koje su posledice Heršovih otkrića?

Britanski obavještajac smatra da nije teško shvatiti zašto su frakcije unutar „duboke države“ frapirane. „Proizvodi američke odbrambene industrije se u Ukrajini troše brže nego što se proizvode. To negativno utiče na kalkulaciju SAD o Kini, jer američki vojni inventar nestaje u Ukrajini. A rat u Ukrajini lako može da se prelije na istočnu Evropu“, piše on.

„Suština je (za elitu) neočekivani uvid da bi same SAD mogle biti najveći gubitnik u ratu protiv Rusije. (Moskva je to shvatala od samog početka)“, zaključuje Kruk.

Da stvari budu gore, autor ukazuje da je Bajdenova administracija, u naporima da priželjkivanu pobjedu u Ukrajini pretoči u političke poene za predstojeće predsjedničke izbore, sukob zapravo pretvorila u egzistencijalno pitanje SAD, u smislu da će šteta po ugled Amerike biti prevelika ako se ona pokaže kao gubitnik, pojašnjava bivši obavještajac.

A dvije najveće svjetske nuklearne sile u egzistencijalnom sukobu su loše vijesti, ukazuje Kruk.

Povrh toga, bivši britanski obavještajac ukazuje da Džozef Bajden ima pozamašnu istoriju donošenja loših strateških odluka, poput uvođenja ekonomskih sankcija Rusiji (što je, navodi on, učinjeno bez znanja Centralne banke SAD i u njoj izazvalo podjednako veliki šok) koje su se pokazale neefikasnim.

Čak je i bivši ministar odbrane SAD Robert Gejts, podsjeća Kruk, nedavno ponovio da je Bajden pogrešno ocijenio svako veće pitanje vojne i spoljne politike SAD u protekle četiri decenije.

Budući da bi i poraz i priznavanje greške značili razuvjeravanje NATO članica u američko vođstvo i moguću dezintegraciju Alijanse, te da se šansa za „magičnu“ pobjedu Ukrajine smanjuje iz dana u dan (Kruk tvrdi da ni načelnik generalštaba SAD Mark Mili, ni sam Zelenski, više u to više ne vejruju), bivši činovnik MI6 smatra da će se Vašington opredijeliti za pristup koji podrazumijeva „sve ili ništa“.

Odnosno, razmještanje NATO vojske u zapadnoj Ukrajini kao „tampon“ od očekivane ruske ofanzive, smatra Kruk, i ocjenjuje da se taj potez već razmatra.

Heršov tekst je samo „prvi korak“

Uprkos rastućem nezadovoljstvu u Vašingtonu, bivši činovnik MI6 smatra da Kongres neće javno progoniti Bajdena i njegove saradnike zbog preskakanja zvaničnih kanala za donošenje odluka, zato što bi to razotkrilo „neizrecivo“.

„Neizrecivo“, ukazuje Kruk, predstavlja činjenica da obje strane Predstavničke kuće tradicionalno podržavaju takvu svojeglavost u rukovodstvu SAD, budući da to omogućava šefu države da brzo i makijavelistički djela nesputan (često komplikovanim i sporim) procesima demokratskog odlučivanja.

Umjesto toga, upravo postojanje Heršovog izvještaja može biti primjer odgovora „duboke države“ na nezadovoljstvo Bajdenovim postupcima.

„Prosto rečeno, značaj Heršovog intervjua za ‘Berliner cajtung’ (i drugih njegovih djela) je da su frakcije unutar američke duboke države bijesne na krug neokonzervativaca (Džejk Salivan, Entoni Blinken i Viktorija Nuland). Povjerenju je došao kraj“, piše Kruk.

„Njihovo vrijeme je prošlo i Heršov tekst je samo prvi korak“, zaključuje on.

(rt.ts)