Godinama lažima napadali DF: Kako je Andrija Mandić pobijedio Mila Đukanovića, DPS i agente službe?

Crna Gora je nakon današnjih sastanaka predstavnika stare parlamentarne većine nadomak formiranja 44. Vlade koju bi u naredne dvije godine trebalo da predvodi lider DEMOS-a Miodrag Lekić.

Za održavanje današnjih istorijskih sastanaka,  baš kao i sijaset prethodnih unazad dvije sedmice, najzaslužniji je predsjednik Nove srpske demokratije i jedan od lidera DF-a Andrija Mandić.

Koliko juče, djelovalo je da od dogovora stare većine neće biti ništa i da su sujete i posvađanost koje već godinu dana opterećuju odnose između pojedinih konstituenata bivše većine odnijeli prevagu nad opštim intresom društva, međutim, to Mandića nije pokolebalo da organizuje današnje sastanke na kojima je konačno usaglašeno djelovanje buduće Vlade i njena organizacija.

Tačno mjesec dana nakon Mandićevog antologijskog, državničkog i pomirljivog govora tokom sjednice Skupštine na kojoj je oborena 43. Vlada na čelu sa Dritanom Abazovićem, svjedočimo prelomnom trenutku, tj. političkom dogovoru koji će garantovati formiranje vlasti po ukusu naroda i sprječavanje povratka DPS-a na pozicije odlučivanja u državi.

Samo državničkom mudrošći moglo se tokom prethodnih mjesec dana izaći na kraj sa političkim nadgornjavanjima GP URA i Demokrata i opstrukcijama izborne koje već dvije godine temeljno izvodi Milo Đukanović i njegovo kriminalno-poslovno okruženje.

Demonstriranom višenedeljnom istrajnošću da se među partijama pobjednicama izbora postigne minimum konsenzusa kako bi se ispoštovala narodna volja od 30. avgusta 2020, Mandić je pokazao državničke osobine koje su u nekoliko ključnih navrata nedostajale bivšem premijeru Zdravku Krivokapiću u naporima da sa istim partijama postigne politički dogovor i tako riješi političke krize koje su se smjenjivale kao na tracu u Crnoj Gori.

Za razliku od Krivokapića kojeg je bilo nemoguće odvojiti od premijerske fotelje, Mandić je istu žrtvovao, iako je po uloženom trudu u iscrpljujućim višenedeljnim pregovorima zasluživao da obnaša funkciju predsjednika 44. Vlade Crne Gore.

Svojom požrtvovanošću, altruizmom,  istrajnošću i mudrošću da se po svaku cijenu postigne dogovor koji bi onemogućio povratak DPS-a na vlast, Mandić je opovrgao višegodišnju stigmu koju su politčki protivnici, a i saveznici, nametnuli njemu lično i DF-u kao političkom subjektu.

Naime, iz brojnih političkih grupacija se često tokom prethodnih godina moglo čuti da su DF i DPS dvije strane iste medalje, te da je Andrija Mandić saradnik Mila Đukanovića zaslužan za višedecenijsku vlast kriminalne oligarhije okupljene u DPS-u.

Te optužbe su ponavljali između ostalih i bivši pemijer Zdravko Krivokapić nakon što mu je isti Mandić ustupio lidersko mjesto na listi Za budućnost Crne Gore, kao i pojedini subjekti koje je Mandić tokom septembra okupio za pregovarački sto.

Danas 19. septembra se sa sigurnošću može tvrditi, da je te neistine godinama unazad javnosti servirala služba i da su DF i sam Mandić svojim dvogodišnjim kontinuiranim zalaganjem za strogo poštovanje većinske izborne volje dokazali da su te zlurade i maliciozne teze „pale u vodu“ na isti način kao što je DPS pao sa vlasti prije nešto više od dvije godine.

Privrženost većinskoj narodnoj volji DF je demonstrirao mnogo prije 30. avgusta 2020. Treba se samo podsjetiti političkog progona i hapšenja kojima su lideri DF-a bili izloženi tokom montirane afere državnog udara na dan izbora 2016. godine, kao i višemjesečnih protesta u Podgorici godinu dana ranije protiv diktature DPS-a. Svemu tome mora se dodati i protivljenje priznanju nezavisnosti lažne države Kosovo od strane DPS-ovog režima, koje je takođe bilo na fonu ubjedljive većine naroda koja je taj čin smatrala izdajničkim. I

Iz svih tih političkih borbi DF je izašao kao pobjednik i u narodu je bio prepoznat kao autonomni politički subjekt koji svoje djelovanje podređuje iskjučivo interesu tog istog naroda koji mu je 30. avgusta ukazao ogromno povjerenje.

I upravo je uključivanje DF-a u buduću izvršnu vlast čvrst garant da će DPS-SDP-SD-ov kriminalni brod potonuti još dublje, na opštu radost većinske Crne Gore čija je pobjeda danas sa zakašnjenjem od dvije godine konačno potvrđene.

DF je višegodišnjom odgovornošću,  nepokolebljivošću u borbi protiv kriminalnog DPS-ovog režima i spremnošću za žrtvovanje, često i na svoju štetu, dokazao građanima da za njih nema prepreke koju nisu spremni preskočiti zarad ozdravljenja države koju je Milo Đukanović sa svojom porodicom i kumovima srozao na najniže moguće grane i tako je osudio na godine i godine borbe protiv brojnih pošasti koje su se primile u državi tokom prethodnih 30 godina.

Ovih septembarskih dana je u potpunosti do izražaja došla krilatica koju je DF uporno ponavljao da su upravo oni garant narodne volje od 30. avgusta 2020. I tu realnost bi konačno trebali da cijene i međunarodni centri moći koji i dan-danas sa podozrenjem gledaju na DF koji je još jednom potvrdio da interesu građana daje prednost u odnosu na inostrane faktore koji su svojim nedemokratskim djelovanjem značajno doprinijeli nezavidnom položaju u kojem se Crna Gora trenutno nalazi.