Milović: Ako ovakva Vlada preživi, Crna Gora neće!
Piše: Andrej Milović, bivši član Tužilačkog savjeta i državni sekretar Ministarstva pravde
Vlada nastala na krilima vatrometa sa BEMAX solitera na obali Morače, glavnih finansijera DPS-a i SKY-ovaca, vraćajući DPS po dubini i širini, smjenjujući sve što je iole stručno i bez partijske zaštite, politički mora završiti tamo odakle je slavlje i počelo, pravo u Moraču.
Kada se jedna Vlada krije iza potpisanog ugovora, pa makar to bio i Temeljni ugovor sa crkvom koji se formalno-pravno ne može poništiti bez procedure pred Ustavnim sudom, i kada se jedna Vlada krije iza nezavršenog tzv. Zakona o porijeklu imovine, čije izglasavanje još nije ni na vidiku, a njeni politički lideri ponavljaju da se ruši samo zbog toga, što je očigledna neistina, onda je to najbolji dokaz da su loše i prevarno radili, pa se nedržavnički kriju iza toga kao najveće političke kukavice.
Svakoga dana horski cvile po medijima da opozicija ne treba da ih obori zbog Temeljnog ugovora, pokušavajući da izazovu milost i sažaljenje kod opozicije, iako su oni bez milosti napravili dogovor sa Đukanovićem, prepotentno odbijajući nekoliko poziva za rekonstrukciju prethodne Vlade unutar avgustovske većine.
Uz podršku DPS-a su formirali Vladu, iako je 208 hiljada birača 30. avgusta 2020. godine glasalo protiv DPS-a i njegove politike. Govorili su da mafija više neće vladati Crnom Gorom, u kampanji vozili kombi sa likom Mila Đukanovića i u Skupštini mahali spiskovima za hapšenje DPS poslanika, a na kraju su sjeli i napravili dogovor sa istim tim Đukanovićem i DPS-om, i sa istim tim poslanicima sa spiska radosno izglasali novu Vladu, uz oduševljenje i vatromet šefova organizovanog kriminala zbog koalicije sa njihovim političkim pokroviteljima, koje su na taj način vratili u život.
Građanima i međunarodnoj zajednici su prodali šarene laže da su se dogovorili oko odblokiranja evropskog procesa i pravosuđa, a na kraju su bili uzdržani i protiv kandidata koji su trebali da odblokiraju pravosuđe. Od obećanja da će da odblokiraju pravosuđe i evropski proces, uspješno su blokirali institucije partijskim kadrom po dubini, gdje je lojalost i partijska poslušnost jedina bitna stavka u biografiji.
Ova Vlada je postavljala najkompromitovanije kadrove protiv kojih su podnošene krivične prijave za zloupotrebe službenog položaja, protiv kojih se vode postupci, i postavljala one koji razorili državnu imovinu i prirodne resurse, a nisu se libili da na odgovorne i zahtjevne pozicije imenuje čak i pravosnažno osuđena lica.
Svjedoci smo da je ovih 100 dana rada Vlade, 100 dana svakodnevnih obmana, prevara, netransparentnosti, revanšizma i politizacije institucija, uz međusobne optužbe za veleizdaju i ekstremizam.
Ovo je najgora Vlada koju je Crna Gora do sada imala, ne zato što je potpisala Temeljni ugovor, nego zato što je radila sve ono što su radile DPS vlade, a neke stvari i još gore, iako su građani avgusta 2020. godine glasali za demontažu kancerogenog DPS sistema.
Skupštinska većina je bez obrazloženja odbijala konstruktivne i kvalitetne amandmane opozicije, odbijala bilo kakav dijalog i saradnju sa njima, gazila propisane skupštinske procedure i Poslovnik, vrijeđajući ih i smijući im se drsko u lice. Sve što je radio DPS sa partnerima, a po nešto i gore, isto je radila i ova skupštinska većina.
I na kraju, svi oni koji 19. avgusta glasaju da preživi ova tajno i prevarno sklepana balkanska, a ne evropska Vlada, ova revanšistički i antireformski nastrojena Vlada, ova Vlada nastala dogovorom Đukanovića sa onima koji su se kleli da neće sa njim, onima koji su nekoliko puta odbili rekonstrukciju prethodne Vlade u okviru avgustovske većine zbog dogovora sa Đukanovićem, gori su i od nje i od njega i birači će na prvim narednim izborima znati to da kazne, kad god oni bili.
Posle 30. avgusta 2020. birači više nemaju straha da slobodno glasaju jer su shvatili da imaju političku moć u svojim rukama. Kaznili su Đukanovića i DPS, što ne bi smjeli kazniti trećerazredne političke trgovce i politikante, koje ne obavezuju ni sporazumi, ni potpisi, ni riječi, ni djela.