Nezapamćen pritisak na rad SDT-a: Država konačno mora da zaštiti i obezbijedi nesmetani rad tužiocima

Nakon što je juče Reis Islamske zajednice u Crnoj Gori Rifat Fejzić saopštio da ne zna zbog čega je uhapšen bivši član Odbora direktora državne kompanije „Plantaže“ Sead Šahman, ali da “zbog korupcije i kriminala sigurno nije“, danas se oglasio i član Bošnjačkog vijeća u Crnoj Gori Bejto Šahmanović. On je dostavio saopštenje grupe građana i peticiju podrške Seadu Šahmanu, koji je uhapšen u predmetu „Plantaže“.

U saopštenje se između ostalog navodi: „Duboko vjerujemo da je Sead Šahman nevin u slučaju koji je pokrenulo tužilaštvo“

Reisa Islamske zajednice u Crnoj Gori Rifata Fejzića je “rastužila vijest o hapšenju Seada Šahmana“. On je naveo da je Šahman mlad, perspektivan, doktorant, što bi valjda moralo da znači da je nevin i da kao “mlad i perspektivan“ nije sklon vršenju krivičnih djela.

“Pojedinci iz Bošnjačke stranke, zloupotrebljavajući reisa islamske zajednice gospodina Fejzića, a potom i pokretanjem neke nesuvisle peticije „podrške“, već dva dana sprovode nezampaćenu kampanju pritiska na rad Specijalnog državnog tužilaštva (SDT) Crne Gore“, poručio je Milorad Milošević, načelnik Odjeljena za borbu protiv korupcije u Ministarstvu kapitalnih investicija. Kako je naveo „glavni inspirator, definitivno, nezabilježenog pritiska na rad SDT-a predsjednik Crne Gore Milo Đukanović, koji je nešto slično javno učinio prije dva dana“.

Kako smo i ranije pisali, pomahnitali ostaci ostataka kriminalnog režima će u poslednjoj fazi odbrane svojih “mladih i perspektivnih“ kadrova koji su decenijama pustošili državni budžet, pribjeći skrivanju iza nacionalne i vjerske pripadnosti. Pa će recimo, Šahman biti uhapšen samo zato što je Bošnjak ili Veselin Vukotić zato što je Crnogorac. Đukanović je prije dva dana dao zeleno svijetlo za hajku na SDT i tužioce, otvoreno im prijeteći, pa je poslednji čas da država i njene institucije zaštite SDT i omoguće mu nesmetan rad.

U poslednjih par mjeseci se konačno osjeća volja kod jednog dijela tužilaštva da mnogobrojne predmete izvadi iz fioka, obriše sa njih prašinu i procesuira odgovorne. Oni koji prijete, poput Đukanovića, samo se dodatno delegitimišu pred javnošću i otkrivaju svoju nelagodnu poziciju. Postavlja se logično pitanje: ako su već čisti, zašto posežu za teškim riječima i vrše pritisak na tužioce i sudije?