NEUSTAVNI PUT FORMIRANJA („MANJINSKE“) CRNOGORSKE VLADE
Piše: Milan Gajović, diplomirani pravnik sa advokatskim ispitom
„U parlamentu treba da budu mali ljudi. Može više da ih stane.“ (Petar Lazić, 1960-2017, novinar, satiričar i pisac)
„…što je s početka nezakonito, to vremenom samim zakonito ne postaje.“ (član 1006. Opšteg imovinskog zakonika (OIZ) za Knjaževinu Crnu Goru, iz 1888. (1898.) godine)
„Quod non rite factum est, pro infecto habetur.“ (Codex Iustiniani, 529-534.godine) – „Što nije učinjeno u skladu s pravom, smatra se da nije učinjeno“. (Justinijanov zakonik)
Dana 3.marta 2022.godine, predsjednik Crne Gore Milo Đukanović je Skupštini CG uputio predlog da mandatar za sastav nove Vlade bude Dritan Abazović, predsjednik Građanskog pokreta – URA i sadašnji potpredsjednik Vlade, kojoj je prestao mandat. U predlogu je, između ostalog, kazano:
„Predstavnici GP URA i njihovi politički partneri (koji imaju svega 14 poslanika?! – M.G.) nedvosmisleno su me uvjerili da imaju parlamentarnu većinu za izbor 43.Vlade Crne Gore u Skupštini CG…“
Treba podsjetiti da je Đukanović za mandatara predložio Abazovića, koga je, kao poslanika Pozitivne Crne Gore (Darka Pajovića), 21.novembra 2013.godine, u Skupštini, za vrijeme premijerskog sata, nazvao „bitangom“. Takođe, premijer Đukanović je tada Pozitivnu CG nazvao strankom koja je „formirana da bi branila interese medijske mafije (tzv. Druge familije – M.G.)“
Poslanici te partije su, tokom premijerskog sata, tražili od premijera da odgovori na pitanja o „milionskim kreditima koje su uzimale Đukanovićeve firme u vrijeme dok je on bio na čelu Vlade“.
Na Đukanovićeve optužbe da je Pozitivna CG stranka „medijske mafije“, reagovao je Abazović koji je kazao da je to „prvi i poslednji put da neko kaže da bilo koji poslanik Pozitivne brani interese mafije“.
-Sram te bilo, bitango! – dobacio mu je tada Đukanović.
Tadašnji šef poslaničkog kluba Pozitivne Mladen Bojanić je posvjedočio da je Đukanović nazvao Abazovića „bitangom i budalom, pozivajući ga na fizički obračun usred sale Skupštine, tokom zasijedanja…“
Abazović je nedavno izjavio da „…i DPS će ponuditi manjinsku (?!) podršku…“, te da „…imamo 41 (poslanika) da formiramo Vladu…“, a „svakome ko bude učestvovao u Vladi mora biti jasno da spoljnu politiku nećemo pomjeriti nijedan milimetar…“
To znači da bi i, eventualna, nova vlada nastavila da vodi sramnu antisrpsku i antirusku politiku najponiznijeg podaništva Zapadu i zločinačkom, terorističkom i okupatorskom NATO paktu! Da li ijedan Srbin i Crnogorac koji govori srpskim jezikom razumije da ovakvo opredjeljenje može biti prihvatljivo rukovodstvu SNP-a (koje, uzgred budi rečeno, nije prisustvovalo razgovorima sa predsjednikom države)?!
Abazović je iskazao nedvosmislenu namjeru da formira DPS-ovu „manjinsku“ Vladu, čak i ako Socijalistička narodna partija (SNP) ne bude zastupljena u njoj. Znači, ni Abazoviću, ni njegovim mentorima (američkoj i britanskoj ambasadi u Podgorici, te NATO paktu i tzv. Drugoj familiji) SNP nije bitan, niti bi se njegovi predstavnici išta pitali u toj „banana vladi“. Samo bi služili kao dekor i za obmanu prosrpskog biračkog tijela.
Glavni zadatak „banana vlade“ bio bi odbijanje potpisivanja Temeljnog ugovora sa Srpskom pravoslavnom crkvom, prihvatljivog za Crkvu, i odlaganje, na neodređeno vrijeme, priprema i sprovođenja popisa stanovništva.
Ustav Crne Gore je propisao sledeće:
„Crna Gora je…država…, zasnovana na vladavini prava.“ (član 1 stav 2)
„Ne može se uspostaviti niti priznati vlast koja ne proističe iz slobodno izražene volje građana na demokratskim izborima, u skladu sa zakonom.“ (član 2 stav 3)
„Svako je obavezan da se pridržava Ustava i zakona.“ (član 10 stav 2)
„Potpredsjednik zamjenjuje predsjednika Skupštine u vršenju poslova kada je on spriječen ili kada mu on povjeri da ga zamjenjuje.“ (član 89 stav 3)
„Ako Skupština duže vrijeme ne obavlja nadležnosti utvrđene Ustavom, Vlada može, pošto sasluša mišljenje predsjednika Skupštine i predsjednika klubova poslanika u Skupštini, raspustiti Skupštinu. Skupština se raspušta ukazom predsjednika Crne Gore…Predsjednik Crne Gore raspisuje izbore prvog narednog dana po raspuštanju Skupštine.“ (član 92 st. 2,3 i 5)
„Predsjednik Crne Gore: …5) predlaže Skupštini: mandatara za sastav Vlade, nakon obavljenog razgovora sa predstavnicima političkih partija zastupljenih u Skupštini;…“ (član 95 tačka 5)
A poslovnik o radu Skupštine normirao je sledeće:
„…Predsjednik Skupštine…saziva Skupštinu na sjednicu i predsjedava sjednicama…“ (član 8 stav 1 alineja 1)
„Ako predsjednik Skupštine ne odredi koji ga potpredsjednik zamjenjuje, zamjenjivaće ga potpredsjednik Skupštine, iz kluba poslanika koji ima veći broj poslanika.“ (član 17 stav 3)
Po tom osnovu, potpredsjednik Skupštine Strahinja Bulajić, poslanik Demokratskog fronta (DF), odnosno koalicije „Za budućnost Crne Gore“ zamjenjuje predsjednika Skupštine.
Predlog da se za mandatara odredi Dritan Abazović nije u skladu sa Ustavom iz više razloga:
1)Đukanović se nije mogao „nedvosmisleno uvjeriti“ da „GP URA i njihovi politički partneri…imaju parlamentarnu većinu za izbor“ Vlade. Zašto? Zato što GP URA (četiri poslanika) i njihovi politički partneri (sateliti DPS-a u prošlom režimu) imaju (samo) 14 od neophodnih 41-og poslanika. Čak su i sa pet poslanika SNP-a, čiji lideri još nijesu iznijeli jasan stav o učešću u novoj Vladi, daleko od neophodne skupštinske većine.
2) Predstavnici koalicija „Za budućnost Crne Gore“ i „Mir je naša nacija“ (ukupno 37 poslanika vladajuće koalicije) izričito su odbili učešće u novoj vladi.
3) Dritan Abazović je rezolutno isključio mogućnost učešća predstavnika DPS-a u novoj vladi.
Čak i da obezbijedi „spoljnu“ podršku DPS-a, nova vlada ne može biti legitimna, jer ne „proističe iz slobodno izražene volje građana“ na izborima (već citirani član 2 stav 3 Ustava) . Naime, takva vlada ne bi bila formirana u skladu sa izričitim opredjeljenjem partijskih rukovodstava URA-e i SNP-a (ako uđe u novu vladu), jasno i naglašeno izraženim u njihovim predizbornim kampanjama, za uklanjanje s vlasti DPS-a i Mila Đukanovića. Na toj orijentaciji su, i GP URA i SNP dobili glasove na izborima.
Zato, gospodin Bulajić s pravom odbija da „sazove Skupštinu na sjednicu“, jer za to nijesu ispunjeni ustavni i poslovnički uslovi. Ako bi sazvao sjednicu Skupštine, samo bi olakšao realizaciju ovog ilegalnog nauma.
A u slučaju da sjednicu Skupštine sazove drugi potpredsjednik, to bi bio nelegalan čin i kršenje Ustava (član 10 stav 2) i Poslovnika Skupštine. Takva sjednica bi se, pravno, smatrala nepostojećom, a eventualne odluke ili opšti pravni akti koji bi se na toj sjednici „donijeli“, ne bi mogli imati pravno dejstvo.
Šta je onda rešenje:-obrazovanje prelazne tehničke vlade, čiji bi mandat bio ograničen na najkraće moguće vrijeme, a čiji bi glavni zadatak bio da pripremi vanredne parlamentarne izbore; ili
– raspuštanje Skupštine, u skladu sa članom 92 stavom 2 Ustava, jer „duže vrijeme ne obavlja nadležnosti utvrđene Ustavom“; i
– organizovanje vaninstitucionalnog otpora građana – masovnih protesta radi stvaranja prinude kritičnom masom za što skorije zakazivanje novih izbora.
Ponovo ukazujem da je neophodno formiranje jedinstvenog političkog subjekta koji bi obezbijedio da se ne rasipaju glasovi državotvornog biračkog tijela – Srba i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom. I iskustvo poslijeizbornog perioda, od 30.avgusta 2020.godine do danas pokazuje da je to jedini način stvaranja uticajnog političkog faktora – brane formiranju vlasti koja bi nastavila da ignoriše životno važno usklađivanje vjekovnih i savremenih interesa države Crne Gore, te temeljno opredjeljenje prema Srbiji i Rusiji, a ne prema satanističkom Zapadu (zvijeri iz biblijskog „Otkrivenja Jovanovog“).
Glavari Nove srpske demokratije i Demokratske narodne partije su dužni da obavijeste javnost, a prije svega Srbe i Crnogorce koji govore srpskim jezikom, ko ih je i kako ubijedio da anti – Srbina i poniznog poslušnika američke i britanske ambasade u Crnoj Gori, te NATO pakta Zdravka Krivokapića postave za nosioca njihove poslaničke liste „Za budućnost Crne Gore“, a potom i za „mesijanskog“ premijera?!