Laković: Crne trojke državni projekat, Katnić ne raguje na svjedočenje Brajuškovića
Profesor dr Vojo Laković, dekan Fakulteta za bezbjednosne studije u Banja Luci je, gostujući u emisiji „Neskriveno“ Srpske televizije u Podgorici koju uređuje i vodi Dragan Rosandić, iznio svoje viđenje sadašnjeg stanja i aktuelnih problema koji opterećuju bezbjednosnu situaciju u Crnoj Gori.
Govorio je o aktuelnoj aferi koja se odnosi na navodno oticanje tajnih podataka iz Agencije za nacionalnu bezbjednost (ANB), stanju u policiji i cijelom sektoru bezbjednosti Crne Gore sa težištem na neke devijantne pojave i zloupotrebe službi bezbjednosti vršenih u cilju obračuna sa političkim protivnicima i neistomišljenicima, što je, u jednom dužem vremenskom periodu, bilo karakteristično za vladavinu Mila Đukanovića i nekim drugim aktuelnim pitanjima.
Profesor Laković je, komentarišući aktuelna dešavanja vezana za oticanje tajnih podataka, ukazao na loše stanje u sistemu bezbjednosti i određene propuste u procedurama raspolaganja i zaštiti tajnih podataka u čemu vidi određenu odgovornost novog rukovodstva ANB i v.d. direktora Dejana Vukšića, ali i jasnu odgovornost i tešku zloupotrebu pojedinih poslanika, članova Odbora za odbranu i bezbjednost, prije svih lidera SDP Raška Konjevića, za koga se opravdano pretpostavlja da je izašao u javnost, obavijestio pojedine medije i na taj način zaštićene podatke učinio dostupnim široj javnosti.
Osvrnuo se i na stanje u sektoru bezbjednosti u Crnoj Gori i potrebu da se, nakon demokratskih i političkih promjena, stvori jak i stabilan sistem spreman da se suprotstavi svim bezbjednosnim izazovima. Njegovo mišljenje je da treba uraditi potpunu reorganizaciju policije po modelu nekih razvijenih i uređenih zemalja. I kao prioritetan zadatak je oznacio popunu menadžmenta policije kvalitetnim i prije svega stručnim kadrom kako bi se u vrlo kratkom periodu uradila njena reorganizacija i stvorila jedna jaka i profesionalna institucija.
Djelovanje crnih trojki
Dio svog izlaganja dr Laković je posvetio zloupotrebama djelova bezbjednosnih institucija u Crnoj Gori, posebno specijalnih jedinica i drugih djelova sistema, koji su sprovodili torturu i fizički se obračunavali sa svima koji su predstavljali odredjenu smetnju režimu Mila Đukanovića. Radi se fizičkim napadima na istaknute pojedince, u narodu prepoznatom kao djelovanje Crnih trojki, čime je potvrđeno nedavno svjedočenje Brajuška Brajuškovića, nekadašnjeg pripadnika Specijalne antiterorističke jedinice (SAJ) policije Crne Gore o čemu je javnost imala priliku da se upozna, posredstvom portala IN4S, i Nacionalne IN4S televizije.
Govoreći o tom problemu Vojo Laković je prvi put javno potvrdio postojanje Crnih trojki i činjenicu da je i sam bio žrtva njihovog djelovanja polovinom 1999. godine kada je, od strane pripadnika bezbjednosnih snaga Crne Gore, napadnut iz zasjede u kanjonu rijeke Tare, u mjestu Crna Poda. Profesor Laković nije ulazio u detalje napada koji je i sam preživeo, već je dao opštu ocjenu takvog nacina djelovanja bezbjednosnih snaga u kojima se crnogorska vlast brutalno obračunavala sa političkim protivnicima i neistomisljenicima, sto je, po njegovom mišljenju, bio državni projekat, a njihovo djelovanje okarakterisao kao državni teror.
Napad crnih trojki i na pukovnika Radovana Aleksića
Laković je, ponavljajući tvrdnje bivšeg pripadnika SAJ Brajuška Brajuškovića, kao upečatljiv primjer državnog terora, naveo i napad na pukovnika Radovana Aleksića iz novembra mjeseca 1999. godine kada je, za praćenje tog oficira, dnevno bilo angažovano po 20 pripadnika specijalne policije, kojom prilikom je, po kazivanju Brajuškovića, na njega pucao Miljan Perović, jedan od starješina policijskog kampa na Zlatici a kasnije i načelnik Obavještajno-bezbjednosnog direktora MO Crne Gore.
Opisujući taj slučaj, Laković je, pozivajući se na neka, istina nezvanična, saznanja Vojne kontraobavjestajne službe, koja je istraživala napad na Aleksića, iznio zanimljiv detalj o važnoj ulozi Službe državne bezbjednosti (sada ANB) Crne Gore i njenog tadašnjeg šefa Duška Markovića u smislu odabira žrtava i tipovanja ljudi koji će biti kasnije napadnuti.
Vojo Laković je, nakon napada u kanjonu Tare, vodio spor protiv države Crne Gore, ali je njegova tužba odbačena, navodno usljed nedostatka dokaza. Presudu je donijela sudija Ljiljana Šoškić, što je interesantno imajući u vidu da je baš ona vodila neke zanimljive sporove i sudske procese koji su unaprijed bili predviđeni za odbacivanje.
Dovoljno je samo pomenuti sudski proces vezan za poznato prebijanje Aleksandra Saše Pejanovića u „betonjerci“ od strane pripadnika specijalne policije.
Laković je izrazio čuđenje da Specijalno tužilaštvo na čelu sa Milivojem Katnićem nije reagovalo na svjedočenje Brajuska Brajuškovića iako je njihova praksa da za neka manje važna pitanja reaguju i pozivaju ljude na saslušanja tragajući za izvorima informacija.
Prof. dr Vojo Laković je poznati ekspert za bezbjednost, iskusni profesionalac i policijski rukovodilac, koji trenutno obavlja dužnost dekana Fakulteta za bezbjednosne studije u Banja Luci gdje predaje nekoliko predmeta.
Karijeru je počeo u Makedoniji, a nastavio u Crnoj Gori gdje je obavljao odgovorne dužnosti, izmedju ostalog, duznost sefa budvanske i barske policije, ali i načelnika CB Bar.
Osim u policiji radio je i u Upravi carina kao šef Službe za suzbijanje krijumčarenja i carinske istrage, da bi potom bio revizor u nekadašnjoj Saveznoj upravi carina, ali i u carinskom sistemu Republike Srbije.
Na nedavno sprovedenom konkursu u Crnoj Gori profesor Laković je bio najozboljniji protivkandidat Zoranu Brđaninu za funkciju novog direktora Uprave policije Crne Gore.
(In4S)