Golubović: Vrijeme je da ode vlast koja je Nikšić od industrijskog centra pretvorila u industrijsku palanku
Predstojeći izbori u Nikšiću jedinstvena su prilika da se grad pod Trebjesom oslobodi višedecenijske stege DPS-a i vrati na kolosjek razvoja na dobrobit svih građanki i građana.
Svjestan da točak promjena neće zaobići ni Nikšić, DPS na sve načine pokušava da sačuva trenutni status, pa smo tako svjedoci da se aktuelna lokalna vlast više nego ikad bavi predizbornim zapošljavanjem u lokalnoj upravi, opštinskim ustanovama i preduzećima, a ne prezaju ni od kupovine jednom već prodatog zemljišta ili kupovine drva u zamjenu za „siguran glas“.
Nikšić je, za vrijeme trodecenijske vladavine DPS-a, od nekadašnjeg drugog po veličini industrijskog centra u velikoj Jugoslaviji, u kome je samo Željezara zapošljavala 7500 radnika, dospio do industrijske palanke u kojoj Željezara danas zapošljava svega 270 radnika. To je najbolje ogledalo uspješnosti politike DPS-a.
Uz činjenicu da ima 16000 penzionera i 4,5 hiljada nezaposlenih, Nikšić je postao grad bez nade za mlade ljude, koji se u rodnom gradu zadržavaju samo do završetka srednje škole, a onda „kud koji – mili moji“ ili pravac Podgorica, primorje, države regiona, evropske države, a neki se otisnu i preko okeana. Naš grad tako ubrzano ostaje bez mladih i obrazovanih ljudi, a poznato je da su upravo oni glavni zamajac razvoja i napretka.
Nikšić je grad u kojem se u potpunosti preslikana politika koju je DPS sprovodio do izbora 30. avgusta. Zato i ne čude masovna partijska zapošljavanja u organima lokalne uprave, opštinskim preduzećima i ustanovama, a posebno u kompanijama u većinskom državnom vlasništvu, koje su tretirane kao stranački plijen DPS-a.
Osim partijskog zapošljavanja, tu je evidentno i nepotističko upravljanje. Pa tako sinovi, kćerke, zetovi i rođaci lokalnih funkcionera DPS-a kolo vode u okviru Upravnih odbora – biraju izvršne direktore, raznoraznim aneksima povećavaju im zarade, obezbjeđuju visoke otpremnine, dok istovremeno zaposleni u nekim državnim firmama i dalje nemaju potpisane Pojedinačne kolektivne ugovore, odnosno nemaju regulisana osnovna prava, što je za Riplija i njegovu rubriku „Vjerovali ili ne“.
Više je nego tužno gledati neke naše sugrađane sa djecom, koju kada steknu punoljetstvo, a uoči izbora, vode u red ispred prostorija DPS-a, gdje čekaju članske knjižice kako bi, na taj način, mogli ostvariti neke privilegije. Zar je to Crna Gora 21. vijeka. Tužno, da tužnije ne može biti.
Zato se ta pogubna praksa u Nikšiću mora prekinuti, a prvi korak ka tom cilju je promjena vlasti na lokalnom nivou. Zato predstojeći izbori predstavljaju idealnu priliku koja se mora iskoristiti, a Socijalisti Nikšića će dati maksimalan doprinos.
Za pesimiste i one koji kažu – „ćuti, može i gore“, Socijalisti Nikšića imaju jasan odgovor – „mijenjaj, može i bolje“.