Danas se navršava osam godina od najmasovnijeg okupljanja građana na protestu 24. oktobra 2015. godine u organizaciji Demokratskog fronta i slobodnih građana koji je započeo rušenje mafijaškog režima Mila Đukanovića.
Podsjećamo, 24. oktobra 2015. godine više desetina hiljada građana mirno je tražilo organizaciju vanrednih, fer i demokratskih izbora, a nakon brutalnog razbijanja “Slobodne zone“ koju je formirao DF ispred crnogorskog parlamenta nedjelju dana ranije. Nakon isceniranih incidenata, tadašnja policija je u punoj ratnoj opremi, krenula u brutalnu akciju trovanja i prebijanja demonstranata, uz upotrebu dotad neviđene količine suzavca i ostalih bojnih otrova.
Osim suzavca i šok bombi, policija je protiv okupljenih građana upotrebila i gumene metke. Ostalo je zapamćeno da se nekoliko dana kasnije u Podgorici teško disalo i osjećao suzavac u vazduhu.
Đukanovićevom režimu je to bilo malo, pa su specijalci u „hamerima“ ulijetali u građane, pokušavajući da ih povrijede. Na više lokacija u gradu zabilježeni su masovni primjeri brutalne policijske torture, prvenstveno od pripadnika Specijalne antiterorističke jedinice (SAJ).
Tako je zvjerski pretučen Mijo Martinović, a pripadnici SAJ-a ponovo su napali urednika portala IN4S Gojka Raičevića, koji je bio meta napada policije i 17. oktobra iste godine, kada je na njega nasrnulo više specijalaca. Među uhapšenima tog dana našli su se brojni aktivisti NVO sektora i univerzitetski profesor Vladimir Božović.
Poslanici Andrija Mandić, Slaven Radunović i Vladislav Bojović uhapšeni su tokom akcije policije, a predsjednik Demokratske narodne partije Milan Knežević završio u Urgentnom centru.
Tokom policijske tiranije pretučen je i veliki broj građana, a uništeno je i nekoliko automobila. Tokom čitave noći na djelu je bio brutalan lov specijalaca, koji su pokazali neviđenu surovost i brutalno se iživljavala nad građanima. Tako je grupa od dvadesetak pripadnika SAJ-a na smjenu je tukla dvojicu muškaraca koji nijesu pružali otpor u “zlatarskoj“ ulici.
Tadašnji premijer Crne Gore Milo Đukanović izrazio je žaljenje što policija nije upotrebila još više sile prema demonstrantima ispred parlamenta. On je rekao da je policija „pribjegla najblažoj upotrebi sile“. Na sličan način je reagovao i tadašnji ministar unutrašnjih poslova Raško Konjević.
Policija nikad nikad nije uhapsila huligane koji su izazvali nerede ispred Skupštine, zbog čega je tadašnja opozicija izrazila ozbiljnu sumnju da su ubačeni od strane policije i DPS kriminalnih struktura.
Tužilaštvo saslušalo 55 SAJ-ovaca
Jedini dokument koji je Radosav Lješković, komanant SAJ-a dostavio tužilaštvu i policijskim unutrašnjim organima je spisak 55 pripadnika te jedinice, za koje se ne zna da li su svi učestvovali u torturama, i uopšte bili angažovani u noći demonstracija.
Svih 55, u svojstvu građanina, saslušava vrhovni državni tužilac (VDT) Ivica Stanković, a povodom slučaja torture nad Mijom Martinovićem. Osim Lješkovića pripadnici SAJ-a su prema tom spisku: Mirko Banović, Milan Kovačević, Siniša Jaćimović, Dalibor Grdinić, Miloš Rakonjac, Marko Kalezić, Boban Janjušević, Igor Glavatović, Veselin Mićović, Rajko Spalević , Milan Milikić, Milodrag Palija, Dejan Šćepanović, Nikola Perović, Zoran Đurišić, Vuko Vuković, Božo Jokić, Dejan Vukčević, Veselin Rabrenović, Božidar Poček, Miomir Cerović, Momir Ćurić, Svetozar Kasalica, Boban Brnović, Marko Tripković, Saša Vujošević, Nikola Bajčeta, Milan Rovčanin, Spasoje Rakonjac, Žarko Radović, ŽankoTomović, Novica Rakočević, Nebojša Ivanović, Dražen Brnović, Milorad Mitrović, Branko Šutović, Miloš Marsenić, Nenad Stolica, Vojin Krgović, Željko Saveljić, Darko Šekularac, Radivoje Vojvodić, Boban Maraš, Goran Zejak, Miloš Ulama, Ivan Tošković, Branko Šćekić, Dragan Đuričković, Boro Grgurović, Savo J. Vukadinović, Dragan Božović, Radojica Tomčić, Vladan Sekulić i Igor Drašković.
Neki od pripadnika aktivnog sastava SAJ-a ranije su optuživani za mučenje i nečovječno postupanje, ali i druge zločine.
Ispaštali samo Grgurović i Zejak
Pripadnici Specijalne antiterorističke jedinice Boro Grgurović i Goran Zejak porglašeni su krivim za prebijanje Podgoričanina Mija Martinovića na protestu.
Sutkinja podgoričkog Osnovnog suda Nada Rabrenović obojicu je osudila na godinu i pet mjeseci zatvora.
Viši sud je raniju presudu, kojom su Zejak i Grgurović za ovo djelo osuđeni na godinu i pet mjeseci zatvora, vratio na ponovno odlučivanje.
Samo DF je pokazao da ima damu, ostalo su čketinepi.
Ćutalo je i mučalo, gledalo TV iz prikrajka nadajući se da će DPSova partijska milicija i parapolicija ubiti neke ljude iz DFa, pa da onda glumeći demokratiju dođu iz drugoga plana. Tako su nastale Demokrate, na primer.
Dakle, samo DF je vodio borbu protiv sekte DPSa.
Zato sekta DPS sada laje samo na DF….svi mogu u Vladu samo DF – ZBCG ne može, je li?
Ostalo su sve čketinepi.