Službe bezbijednosti SAD ruše jedinstvo pravoslavne crkve

Više je nego jasno da se ne biraju sredstva kako bi se pravoslavna crkva razjedinila i uvukla u polje geopolitičke kombinatorike. Vartolomej i njegovi arhiepiskopi se nalaze u „istom klubu ili loži“ sa najvišim političkim i obavještajnim autoritetima Zapada, te je krajnje upitno da li se i dalje carigradski patrijarh može smatrati prvim među jednakima.

Odavno je poznata „Doktrina američke borbe protiv Istoka“ čiji je kreator direktor CIA Alen Dals (Allen Welsh Dulles, prvi civilni direktor CIA) u kojoj su navedene smjernice kako da se razore tradicionalne vrijednosti koje su prisutne u pravoslavnim zemljama, tj. da se ugasi nacionalna svijest njihovih građana i slomi vojna moć i duh slovenskih naroda i njihovih država.

Alen Dals je smatrao da se ovaj cilj može postići jer su čovječiji mozak i svijest ljudi skloni promjenama. Smatrao je da u slovenskim zemljama treba posijati haos, i na taj način im neprimjetno nametnuti lažne vrijednosti i primorati ih da ih prihvate. Pomoću istomišljenika, saveznika i pomoćnika u njihovim domovinama, neophodno je da se nepovratno ugasi njihova nacionalna svijest.

Zapravo, treba pomagati despotizam činovnika, korupciju i neprincipijelnost, dok čestitost i pravednost treba ismijavati, i ukazivati da oni nikome nisu potrebni već da predstavljaju ostatak prošlosti. Nasuprot tome, od prvorazrednog značaja su afirmisanje grubosti i naglosti, laži i obmane, pijanstva, narkomanije, izdajništva, šovinizma kao i neprijateljstva prema drugim narodima. U tom kontekstu, direktor CIA je smatrao posebno značajnim da američke obavještajne službe najviše pažnje posvete destrukciji Rusije.

Takođe, do sada smo slušali da je carigradski patrijarh Vartolomej u „prisnoj saradnji“ sa Stejt departmentom i da je zahvaljujući toj saradnji i podršci SAD priznata raskolnička crkva Ukrajine.

Sad stiže vijest koja govori mnogo više od toga, i zapravo potvrđuje postojanje veze između Carigradske patrijaršije i bezbjednosnih struktura SAD.

Orthodox Christianity, kao i sajt Vaseljenske patrijaršije u Americi (Orthodox Observer News) prenijeli su 26. aprila vijest da je mitropolit Elpidoforos, inače poglavar grčke pravoslavne arhiepiskopije Carigradske patrijaršije u SAD, bio počasni gost na Nacionalnom obavještajnom univerzitetu u Merilendu, na kome se obrazuju kadrovi svih 18 obavještajnih agencija Amerike (CIA, NSA, FBI, DEA i dr).

Visoki zvaničnik Carigradske patrijaršije je govorio na temu: „Rusko naoružanje religije u sukobu u Ukrajini“.

Nacionalni obavještajni univerzitet je vodeća akademska institucija američke obavještajne zajednice, koji obrazuje kadrove svih 18 agencija obavještajne zajednice u SAD. Ova istorijska posjeta predstavlja prvo obraćanje duhovnog vođe grčke pravoslavne zajednice američke arhiepiskopije, američkoj obavještajnoj zajednici.

Drugim riječima, nivo saradnje se uzdigao na najviši pijedestal, s obzirom da je riječ o istorijskom događaju.

Predsjednik univerziteta dr DŽejms Skot Kameron uputio je poziv Njegovom Visokopreosveštenstvu da posjeti obavještajni univerzitet i podijeli svoje jedinstvene perspektive, uvide i iskustva o vjerskoj dinamici sukoba u Ukrajini. Ovaj gest je učinjen kao da je mitropolit Elpidoforos „visokorangirani obavještajac“ čiji izveštaj interesuje američke bezbjednjake?!

Carigradski visokodostojnik je govorio o „davanju autokefalnosti raskolničkoj crkvi Ukrajine od strane Vaseljenske patrijaršije kao i implikacijama ruskog narušavanja pravoslavne vjere u ukrajinskom sukobu“.

Nesumnjivo da u poslednje vrijeme, ove crkvene teme dolaze sve više u fokus zapadnih političkih i obavještajnih krugova. Mitropolit Elpidoforos je istom prilikom uručio predsjedniku univerziteta dr Kameronu primjerak svoje knjige u vezi s crkvom u Ukrajini, kao i spomen ikonu u čast stogodišnjice grčke pravoslavne arhiepiskopije u Americi. Po završetku predavanja, arhiepiskop Elpidoforos je otputovao u Carigrad da prisustvuje sjednici Svetog arhijerejskog sinoda i referiše o zapažanjima sa poslednjeg predavanja u Americi.

Ruski sajtovi u Americi su prenijeli da Carigradska patrijaršija ima dugu tradiciju saradnje sa obavještajnom zajednicom u ovoj zemlji, što se detaljno navodi i u dokumentima koje je objavila CIA.

Na primjer, Međukancelarijski memorandum – OSS (Office of Strategic Services) Kancelarije za strateške službe (agencija koja je bila prethodnica CIA) od 26. marta 1942. godine citira tadašnjeg arhiepiskopa, a potonjeg carigradskog patrijarha Atinagoru, koji je rekao: „Imam tri episkopa koji su pod mojom vlašću, 300 sveštenika i veliku organizaciju koja je rasprostranjena na velikoj teritoriji. Svako ko je pod mojom vlašću, ujedno je i pod vašom vlašću. Možete im izdavati naređenja za bilo koju vrstu usluge koja vam je potrebna. Pitanja se neće postavljati, i vaša uputstva će biti vjerno izvršena“.

Atinagora je kasnije u razgovoru sa Vilijamom Donovanom, šefom CIA, rekao da je „spreman da se podvrgne svakoj dužnosti i da podnese svaku moguću žrtvu za našu voljenu zemlju koja se bori za univerzalnu slobodu i pravdu“.

Podsećanja radi, CIA i Ankara su dogovorili sve detalje u vezi s dolaskom Atinagore na čelo Carigradske patrijaršije, osim jednog. Zapravo, carigradski patrijarh je mogao da postane samo građanin Turske, uslov koji Atinagora nije zadovoljavao, tako da je 26. januara 1949. godine prilikom slijetanja aviona na istanbulski aerodrom, Atinagori uručen novi turski pasoš.

Poslije svega iznijetog, potpuno je jasno da je carigradsko davanje autokefalnosti raskolničkoj crkvi Ukrajine, bio zajednički projekat ukrajinske i američke vlade, što su priznale kako crkvene tako i političke ličnosti.

Takozvani mitropolit Makarije Maletič (vođa raskolničke grupacije u Ukrajini koga je Carigradska patrijaršija neutemeljenom odlukom rehabilitovala) više puta je javno govorio o ulozi zapadnih vlada u stvaranju raskolničke crkve. On je juna 2019. godine rekao da to nije samo zasluga Petra Porošenka (tadašnjeg predsednika Ukrajine) već i Vrhovne Rade kao i diplomata SAD, Velike Britanije, Francuske i Njemačke koji su bili zainteresovani za dešavanja u crkvi. Maletič je istakao da je siguran da se vaseljenski patrijarh ne bi odlučio na ovaj korak da nije imao podršku u vodećim državama svijeta.

Januara 2021. godine, bivši američki državni sekretar Majk Pompeo je tvitovao u vezi s nastojanjima SAD da Carigradska patrijaršija prizna raskolnike, dok je maja 2021. Valerij Čali (ambasador Ukrajine u SAD od 2015. do 2019) izjavio da stvaranje raskolničke crkve u Ukrajini SAD mogu smatrati i sopstvenim dostignućem. Rekao je da su SAD učinile veoma mnogo da ovo pitanje postane stvarnost za Ukrajinu.

Poslije davanja autokefalnosti raskolničkoj crkvi u Ukrajini, bilo je neophodno obezbijediti i širu podršku pomesnih pravoslavnih crkava. Carigradsku patrijaršiju su za sada u tome podržale samo tri manje pomesne crkve, i to atinska arhiepiskopija, kiparska crkva i aleksandrijska patrijaršija.

Kada je riječ o podršci Kiparske crkve, podsjetimo se reči koje je 2018. godine Kiparski arhiepiskop Hrizostom uputio moskovskom patrijarhu Kirilu povodom 1030. godišnjice krštenja Rusije: „Kiparska crkva nikada neće odstupiti od svog stava koji smo vam više puta izlagali, i svom snagom će podržavati stav Ruske pravoslavne crkve po pitanju takozvane autokefalije Ukrajine. Ona smatra ovaj stav pravednim i opravdanim u potpunosti. Upravo se tamo nalaze vaši duhovni korijeni i ne možete se otrgnuti od njih. Po tom pitanju, mi Kiprani vas posebno razumijemo, gledajući na grob i manastir apostola Varnave, osnivača naše crkve, koji su nam nedostupni zbog turske invazije (svetinja se nalazi na teritoriji Turske republike Severnog Kipra). Glavni razlog zbog koga smo požurili da odgovorimo na vaš poziv na učešće u ovim događajima, bio je da vas ponovo uvjerimo u nepromjenljivost našeg stava“.

Na žalost, ove riječi poglavara kiparske crkve su danas zaboravljene, jer je očigledno da su pritisak izvršili Amerikanci, koji su zainteresovani za slabljenje ruske crkve ali i nastojanje da grčki svijet suprotstave slovenskom svijetu. Danas je aktuelan zvaničan poziv kiparske crkve mitropolitu Epifaniju Dumenku (verskom poglavaru raskolničke ukrajinske crkve) da posjeti Kipar, uz želje „za uspješno sasluženje“.

Više je nego jasno da se ne biraju sredstva kako bi se pravoslavna crkva razjedinila i uvukla u polje geopolitičke kombinatorike. Vartolomej i njegovi arhiepiskopi se nalaze u „istom klubu ili loži“ sa najvišim političkim i obaveštajnim autoritetima Zapada. To je krajnje upitno i da li se i dalje carigradski patrijarh može smatrati prvim među jednakima po časti (Primus inter pares), što se jedino može razriješiti na svepravoslavnom saboru.