“Patriote” poharale državu iz ljubavi prema njoj, a Srbi “izdajnici” je “mrze” poštujući njene zakone!

piše: Dražen Živković, glavni i odgovorni urednik TV PRVA i osnivač portala BORBA

Ako za Balkan važi krilatica nastala iz rečenice Vinstona Čerčila slične sadržine, da proizvodi više istorije nego što može da podnese i potroši, onda za Crnu Goru možemo kazati da proizvodi više patriota nego što njen budžet i finansijske prilike mogu da izdrže.

Već dvije decenije u Crnoj Gori traje ta svojevrsna turbo proizvodnja patriotizma i patriota, a paralelno sa tim i etiketiranje izdajnika, jer gdje su patriote tu su i gospoda “izdajnici”, oni od kojih je potrebno odbraniti državu. Međutim, ova priča o crnogorskim patriotama i izdajnicima, dobila je zanimljiv epilog. Sve je više zvučnih “patriotskih imena” koja se iz rubrika “politika” i “društvo” postepeno sele u rubrike koje sadrže hroniku o optužbama o kriminalnoj djelatnosti.

Vesna Medenica, Blažo Jovanić, Veselin Vukotić, Verica Maraš, Petar Ivanović, Brano Gvozdenović… Pa prije njih plejada biranih gradonačelnika DPS-a. Ovih dana čitamo da ni ovi novi nijesu imuni na stavljanje jedne ruke u džep, a druge na zastavu Crne Gore.

Terete se da su oštetili državu za milionske iznose i da nisu poštovali zakone. Neki iz bivše izvršne vlasti, neki iz bivše sudske vlasti, ali i oni koji su imali podršku obje pomenute grane vlasti, odakle su komotno mogli da beru plodove sa državnog stabla.

Neko sa strane bi možda zaključio da Crnogorci svoju otadžbinu nisu spremni da vole besplatno. Generalizacije znaju da budu nekorektne, pa ih nećemo prihvatiti na prvu ali se zato mora konstatovati da je onih koji takvi nisu sve manje, a ovih prvih sve više.

Ili da se poslužimo ironijom – značajan broj onih koji sebe nazivaju “crnogorskim patriotama” svoju ljubav prema otadžbini možda mnogo ne vrednuju ali je zato visoko cijene. Pa u skladu sa tim je i – naplaćuju. I to papreno.

Koliko smo samo puta čitali o besplatnom gorivu za patriotske skupove, besplatnim putovanjima za takmičenja i navijanja, besplatnoj dodjeli ovoga i onoga… Besplatno? Nekako čudno zvuči – na račun države. Ipak, ovaj oblik niskobudžetnog finansiranja patriotizma je skoro pa nebitan u odnosu na “više nivoe”, one pozicije na kojima se nalazi papreno skupa ljubav prema Crnoj Gori. Političari, predsjednici odbora direktora, direktori, brojni funkcioneri, pa sudije, činovnici… sve je duži spisak imena iz DPS vladavine koja se terete da su opteretila državu svojom ljubavlju prema njoj. Samo što se umjesto u kilogramima i tonama, ova “ljubav” mjeri – milionima eura. Milionima koje su državi, a samim tim i njenim građanima oduzete, i milionima koje do države nikada nisu ni uspjele da stignu. Patriote su bile brže. I važnije.

I dok su tako, neregularno i nepristojno bogati, ogrnuti državnom zastavom sa rukom na srcu, pjevali himnu, njihovi poslušnici koji svoj patriotizam “ne cijene mnogo”, vikali su na izdajnike. Pogađate, najviše na Srbe.

A kad smo kod njih… gdje su oni i šta rade?

Pa, očigledno su, kao i u ovom tekstu, otišli u drugi plan. A i šta o njima ima da se piše kada su dosadni. Srbi izdajnici u slobodno vrijeme samo… “mrze” državu – poštujući njene zakone.