Ministarstvo odbrane Crne Gore je, po ko zna koji put, donijelo pogrešnu odluku i pokazalo još jednom otvorenu mržnju prema srpskom narodu i našim precima. Naime, promjenom naziva kasarne u Kolašinu u ime kapetana Đura Draškovića, jednoga od vođa zelenaškog pokreta sa Cetinja, brutalno je udaren šamar svim građanima Kolašina, saopštio je Petar Drašković, šef Informativne službe Nove srpske demokratije.
“Opština Kolašin je centar brdskih plemena Moračana, Rovčana i jednog dijela Vasojevića, pa nam je nepoznato zašto je Đuro Drašković, koji nema nikakve veze sa ovim mjestom i plemenima, a koji je, inače, simbol podjela u Crnoj Gori, zaslužio da kasarna u Kolašinu – centru nekadašnjeg bjelaškog pokreta, nosi njegovo ime. Ova teška provokacija je istovremeno i poniženje za junake koje su iznjedrila ova brdska plemena i građanima Kolašina je nejasno zašto su zaboravljena i zaobiđena imena vojvode Mine Radovića, serdara Mijata Dulovića, serdara Redže Daničinog Bulatovića ili vojvode Miljana Vešovića, navodi se u saopštenju.
Nova srpska demokratija smatra da kasarna u Kolašinu treba da dobije ime brigadira Miloša Dragišinog Medenice, komandanta Kolašinske brigade iz vremena Balkanskih ratova i Prvog svjetskog rata.
“Proslavljeni komandant, Miloš Medenica, je 26. septembra 1912. godine, u ranim jutarnjim časovima, komandovao juriš Kolašinskebrigade na turske položaje kod Mojkovca i tim napadom je započet Prvi balkanski rat. Taj rat je tursku imperiju izbacio sa evropskog kontinenta, a komandant kome je pripala čast da započne rat u ime udruženih vojski hrišćanskih balkanskih država: Grčke, Bugarske, Srbije i Crne Gore – bio je brigadir Miloš Medenica. Kada se svemu doda da je Kolašinska brigada vodila, ne samo ovu prvu, nego i poslednju bitku za spas časti oružja naših predaka, dajući presudan doprinos spartanskom otporu crnogorske vojske u boju na Mojkovcu 1916. godine, onda je suvišno pojašnjavati zašto treba kasarna u Kolašinu da nosi ime ovog slavnog komandanta”, ističe se u saopštenju.
Dakle, u vremenu kada su crnogorska Vlada, Parlament i dinastija izdali vlastiti narod i svoju vojsku, Lovćen i Cetinje pali bez ispaljenog metka, a kralj Nikola užurbano napustio zemlju, Kolašinci brigadira Miloša Medenice, regruti kapetana Krsta Popovića, uz ogromne gubitke drobnjačkih, uskočkih, durmitorskih i vasojevićkih bataljona, zaustavili su austrougarske korpuse i spasili našu vojničku i ljudsku čast.
“To što je brigadir Miloš Medenica bio pristalica srpskog ujedinjenja i jedan od najuglednijih i najpoštovanijih oficira Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, ne smije biti razlog da se u ovom dukljanskom i sorošoidnom vremenu zaboravi njegovo čojstvo i viteštvo, stoji u saopštenju.
NVO „DRUŠTVO ZA ISTORIJSKA ISTRAŽIVANJA“ PODGORICA
Tačno je da je imenovanjem kasarne na Brezi imenom kapetana Đura Draškovića udaren šamar Kolašincima. Tačni su i podaci o brigadiru Milošu Medenici uz dopunu da je bio na čelu Kolašinske brigade koja je u oktobru 1912. godine nakon 500 godina oslobodila Bijelo Polje. Uoči Božića, serdar Janko Vukotić predao je u Podbišću komandu brigadiru Milošu Medenici i sa kćerkom pošao za Kolašin. Ovim se ne umanjuje značaj Janka Vukotića u Mojkovačkoj operaciji ali valja kazati istinu.
Mogao je ministar Bošković dati naziv kasarni na brezi ime „KOLAŠINSKE BRIGADE“ čijih je oko 300 boraca ugradilo živote u temelje Crne Gore u balkanskim ratovima 1912-1913. godine i još 1500 položilo živote u Prvom svjetskom ratu!
Na žalost, on je ovim činom potvrdio da je njegovo znanje, a i znanje njegovih savjetnika kratkih dometa. Umjesto pomirenja, rehabilituje raskol i začetke crnogorskog bratoubistva s početka 1919. godine koje je dostiglo vrhunac u Drugom svjetskom ratu odnijevši za sobom između 45-50000 građana Crne Gore.
Uz svo uvažavanje ličnosti i žrtve kapetana Đura Draškovića, nije mu mjesto u Kolašinu niti kasarni na Brezi jer je Kolašin i te kako imao značajnije komandante čije je ime kasarna mogla ponijeti, koje bi se izgovaralo s uvažavanjem i ponosom i nebi asociralo na raskol i bratoubistvo.
Predsjednik, Miloš Vojkinović
[email protected]