Minimalcem protiv Vojvodine, Crvena zvezda do četvrte vezane titule, 32. u klupskoj istoriji
I sve je kao lani, Zvezda je šampion… Prije deset mjeseci crveno-bijeli su tačku na dominantnu sezonu, posle pandemije virusa korona, stavili na Banjici, dok su večeras gravirali svoja imena u istoriju kluba sa Marakane ne baš gledljivom, ali taktički solidnom partijom protiv Vojvodine. Igra će se brzo zaboraviti, ali će se pamtiti da su crveno-bijeli, pod komandom Dejana Stankovića, podigli ljestivcu ostvarenja i stigli do četvrte titule šampiona države u nizu. Prvi put u 76 godina dugoj istoriji. Ovaj 32. naslov prvaka države pamiće se najviše po tom podatku.
Uz sve to Crvena zvijezda je stigla do 22. vezane pobjede u prvenstvu, zaboravšivši superiornost koja ju je krasila tokom većeg dijela sezone. Tim Nenada Lalatovića, rasijan unutrašnim previranjima, smogao je snage da oznoji velikog favorita. Natjeravši domaćina da u drugom dijelu izgubi taktičku niti i čeka poslednji zvižduk Danila Grujića da proslavi devet mjeseci stvaranu titulu. Vojvodina nije ustuknula ni sa igračem manje, posle nerazumnog poteza Đorđa Đurića i brutalnog starta nad Veljkom Nikolićem.
Zvijezda se odlučila da čuva prednost stečenu autogolom Siniše Saničanina, čija dekoncentracija je odlučila konačnog pobjednika. Na kraju mršavih 1:0, ali sasvim dovoljnih da igrači Crvene zvezde proslave ispunjenje primarnog kluspkog cilja.
Slavljeničko raspoloženje oko najvećeg srpskog stadiona nije uticalo na trenera crveno-bijelih Dejana Stankovića, koji je kao retko kada u ovoj sezoni u sredini terena upario Njegoša Petrovića i Sekua Sanoga. Bio je to odgovor na nadaleko čuvene tranzicione moći Lalatovićevih ekipa. Iako je došla u Ljutice Bogdana u najgorem mogućem trenutku, krcata organizacionim problemima, Vojvodina je u prvom minutu opomenula šampiona Srbije. Šutevi Vukadinovića i mladog Zukića, pokupljeni od strane Milana Borjana, bili su jasan signal da gosti neće biti samo dekor u pripremljenoj fešti u Ljutice Bogdana.
Silovit početak Vojvodine natjerao je kapitena crveno-bijelih Milana Borjana, te trenera Dejana Stankovića da emotivnim rekacijama traže od crveno-bijelih da poštuju principe igre i taktičke finese. Sa vro agresivnim veznim redom domaćin je brzo zagospodario terenom, davši pokušaje Vojvodine u poslednjoj trećini terena. Bilo je teško Vojvodini da se istrgne iz čeličnog zagrljaja presinga crveno-bijelih. Nije utakmica na Marakani vrcala od poteza, majstorstva i individualnog raspoloženja, ali jeste od fizičkog fudbala.
Zvijezda se brzo izborila za prevlast, čak i u pravom trenutku stigla do prednosti. Posle akcije Ivanića, lopta je došla do Gajića, reprezentativac Srbije je uputio prizeman centaršut, a reprezentativac Bosne i Hercegovine Siniša Saničanin je nespretnom reakcijom savladao Simića.
Imala je Crvena zvijezda nekoliko dobrih pokušaja, posle brzine izmjene pasova i kvalitetnih ubacivanja Rodića i Gajića, ali zgusnuta odbrana Vojvodine je maksimalno skratila prostor timu Dejana Stankovića.
Izvor: Mozzart