Jovanović: Umjesto što se konstantno brane od suludih i netačnih optužbi na svoj račun, Srbi imaju puno pravo da upru prstom u NATO zločince
Umjesto što se konstantno brane od suludih i netačnih optužbi na svoj račun, Srbi imaju puno pravo da sami upru prstom u zločince koji su protivno svakom pravu, pravdi, pa i tekovinama evropske civilizacije, rasparčali njihovu otadžbinu, napali njihov narod i pokušali da sravne sa zemljom njihovu državu. Srbi nikome ništa ne duguju!
Ovako diplomata i ministar spoljnih poslova Jugoslavije od 1988. do 2000. godine Živadin Jovanović komentariše NATO agresiju iz 1999. godine, opisujući je kao najveću degradaciju kulture u istoriji Evrope. Ona je, po njegovom mišljenju, bila izraz nekulture, necivilizacije, nehumanosti, neljudskosti i nemorala.
Jovanović je na tribini povodom 25 godina od potpisivanja Kumanovskog sporazuma i donošenja rezolucije 1244 u Savjetu bezbjedosti UN sa general-pukovnikom Brankom Krgom tumačio dešavanja s kraja prošlog vijeka. Tribinu je organizovalo udruženje „Prijatelji srpske kulture“, a moderator je bio general Siniša Borović.
Naša zemlja, njeno rukovodstvo i naš narod imaju izuzetno mjesto u istoriji ne samo Evrope, već i svjetskih odnosa, upravo kao prva zemlja, prvi narod, prva vlada koja se suprotstavila strategiji ekspanzionizma, odnosno širenja na tuđe teritorije i bogaćenja, što se suprotstavila strategiji diktata, dominacije i hegemonizma, naglasio je Jovanović.
On je istakao da se često pravi ista greška kada se govori o ovim događajima – Srbi o njima pričaju „iz defanzive“. Druga strana je ta koja snosi, ili bi bar trebalo da snosi odgovornost ne samo za destabilizaciju naše zemlje, za njeno drobljenje, kao i drobljenje srpskog naroda, već i istorijsku odgovornost za degradaciju civilizacije, za degradaciju humanizma, baš svojom „humanitarnom intervencijom“.
Mi imamo sve mogućnosti, sva moralna i civilizacijska prava da budemo u ofanzivi, da optužujemo, da zahtijevamo, da druge koji su nas ubijali, trovali našu zemlju, da one koji su otimali djelove naše postojbine – napadamo! Od te agresije počinje moralni i civilizacijski sunovrat Evrope, a mi se i dalje ponašamo kao da imamo kompleks inferiornosti prema istoj toj Evropi. Mi moramo konačno uveriti sebe u istinu da smo mi, Srbija i srpski narod, najbolji dio Evrope.
Imperativno je da radimo na sebi, odnosno da se „baždarimo na novi način“, kako kaže diplomata i predsejdnik Beogradskog foruma za svet ravnopravnih. Srbi moraju naučiti da se nikome ni za šta ne pravdaju, jer za to nema razloga. Srbija i srpski narod, kaže on, nikome na planeti ništa ne duguju, a pogotovo ne takozvanoj demokratskoj Evropi.
Jovanović tvrdi da nam treba još preispitivanja, a da je od ključnog značaja ne samo prepričavati međusobno nekadašnje događaje, već prije svega usmjeravati i edukovati omladinu o dešavanjima iz 1999. godine. Škole i fakulteti bi trebalo, u okviru toga, da se posvete i vaspitnoj, a ne samo obrazovnoj ulozi, smatra on.
Umjesto što se bez preispitivanja uzima kao datost da je rat u Ukrajini prvi rat posle ’45. koji je potresao stari kontinent, trebalo bi da jasno i glasno ispričamo svoju priču, a prije svega i svih svojoj djeci. Njegove posledice se osjećaju i danas, ali ne samo u Srbiji, ocenio je on:
Prvi rat na evropskom tlu izvršen je 1999. godine i tako je NATO preselio, odnosno vratio rat i agresiju na evropski kontinent. Ono što je paradoks je što to nije bio rat protiv Srbije, odnosno tadašnje Jugoslavije, već je to bio rat protiv Evrope, u kojem je Evropa učestvovala. Ona je od tog rata imala preokret u svom položaju, odnosno preokret ka vazalstvu. Danas je Evropa priznati, neprevaziđeni vazal anglosaksonskog faktora.
Naša politika i naša borba moraju se prilagoditi novim uslovima na koje ukazuju mnogi faktori današnjice. Ti novi uslovi ukazuju na krah unipolarnog svijeta, u kojem narod koji se suprotstavio kolektivnom Zapadu na vrhuncu njegove moći ne smije biti talac i žrtva inercije i predstave o nečijoj nekadašnjoj sili, zaključio je Živadin Jovanović.
(Sputnik)