Godišnjica atentata na Anta Pavelića: Ruka pravde pronašla je put do krvnika
10.april je dan kada je veliki čovjek, Blagoje Jovović iz Bjelopavlića, vođen srcem i rukom Miloša Obilića, osvetio više stotina hiljada srpskih mučenika, ubijenih zlikovačkom ustaškom kamom, saopštili su iz Nove srpske demokratije.
”Atentat na ustaškog poglavnika Antu Pavelića, vođu najmonstruoznije tvorevine koju je ljudski rod zapamtio, bio je poslednjih pucanj vojnika nekadašnje Jugoslovenske vojske u otadžbini. Dok je kralj njegove države bio u izgnanstvu, a njegov komandant Mihailović jedanest godina prije Blagojevih legendarnih hitaca strijeljan u Beogradu od strane Josipa Broza, Jovović i njegovi saradnici nisu se pokolebali i odustali nego su ispunili vlastitu vojničku i nacionalnu dužnost.
Kao i uvijek kroz istoriju srpskog naroda, pojavi se onaj čija ruka pravde pronađe put do krvnika i zlikovaca koji su ugnjetavali naš narod. Blagoje Jovović je zajedno sa svojim sunarodnicima iz Crne Gore, Milom Krivokapićem, protom Radojicom Popovićem i Jovom Pićanom, ušao u red srpskih besmrtnika. Osvetio je Blagoje Jovović sve one koji su ostali na stratištima od Jasenovca i Gradiške do Prebilovaca, Jadovna, Čapljine… Jovović i njegovi saborci, koji su tokom rata pripadali jedinicama Jugoslovenske vojske u otadzbini, takođe nisu zaboravili da je i njihov ratni komandant iz Crne Gore, zajedno sa najvećim brojem oficira, zaklan u Jasnovcu 21. aprila 1945 godine po naređenju Ante Pavelića.
Ovi osvetnici u potpunosti su ispoštovali zavjet srednjovjekovnih srpskih vitezova i pokazali da će svaki zločin nad nevinim srpskim narodom neko vratiti i dug izmiriti.
Čvrsto vjerujemo da će uskoro doći vrijeme da Jovović dobije dostojno obilježje u Crnoj Gori, u kojoj nažalost još uvijek nema čak ni ulice sa njegovim imenom. Ali zato se čitavoj Crnoj Gori i danas ruga Josip Broz Tito, kome ovdje čak podižu spomenike, a koji je odgovoran za hiljade žrtava, za masakr tokom bombardovanja Podgorice i Nikšića, za stotine onih koji su stradali u njegovim kazamatima nakon Drugog svjetskog rata.
Kako reče Blagojev rođak Strahinja Jovović: ,,Blagoje je zauzeo mjesto u srpskoj istoriji koje mu pripada, pored Obilića i Principa.“