Javnost ima pravo da zna sve detalje o kapacitetima države da se bori sa korona virusom, jer se to direktno tiče njihovog zdravlja i života, kazao je Vladislav Bojović, funkcioner DF-a.
“Građanima Crne Gore je danas više nego ikada potrebno tačno i objektivno informisanje od strane predstavnika vlasti, puna istina o stanju stvari, a ne uobičajeno manipulisanje, prevara i zataškavanje.
Vlast je, naprije, napadom na Crkvu, atakovala na duhovno zdravlje i egzistenciju naroda. Zatim je, neodgovornim pristupom i odnosom prema epidemiji korona virusa, ugrozila njegovo fizičko zdravlje i egistenciju.
Istovremeno je, zataškavanjem stvarnog stanja u sistemu zdravstva i manipulacijama, udarila na zdrav razum svakog građanina, što je inače omiljena disciplina ove vladajuće garniture.
Vlast se od prvih ozbiljnijih najava, a onda i od prvih registrovanih slučajeva korone, ponašala kao neodgovorni pojedinac koji se nada da će ga ovaj virus zaobići, uz razmišljanje: neće valjda mene! Zatim je nastupila i još uvijek je u toku faza manipulacije podacima i zataškavanje brojnih sistemskih problema i propusta.
Javnost ima pravo da zna:
– Zašto predstavnici vlasti nisu na vrijeme nabavili testove za koronu, pa čak ni dovoljan broj maski, uniformi i rukavica za medicinsko osoblje, već to pokušavaju da zataškaju?
– Zašto najviši funkcioneri vlasti odbijaju da saopšte koliko Crna Gora ima raspiratora pojedinačno po gradovima, tj. po medicinskim centrima, koliko ima stručnog kadra za rad sa respiratorima pojedinačno po gradovima, a koliko ima testova na korona virus pojedinačno po gradovima?
– Da li je logično i odgovorno da borbu protiv epidemije korona virusa u Crnoj Gori koordiniraju i vode stručnjak za zemljoradnju i stočarstvo (Milutin Simović) i ekonomista (Kenan Hrapović) umjesto da to rade epidemiolozi i infektolozi?
– Zbog čega se saopštava da je stanje u pogledu broja oboljelih u Crnoj Gori pod kontrolom, kada je jasno da, srazmjerno broju stanovnika, stanje u Crnoj Gori nije nimalo dobro, niti je ohrabrujuće?
– Da li je istina da za opštine Pljevlja i Žabljak trenutno postoji svega 17 testova za korona virus?
– Da li je istina da su dva respiratora iz bolnice u Pljevaljima otišla u Berane i zašto? Da li su Pljevljaci imali pravo da se u konkretnom slučaju pitaju, imajući u vidu da su ovi respiratori vlasništvo i građana Pljevalja? I da li su imali pravo da se oko ovoga pitaju doktori opšte bolnice Pljevlja koji se praktično svaki dan suočavaju sa potrebom za respiratorom i mimo korona virusa?
– Da li su predstavnici vlasti svjesni da su sistemskim propustima i nemarom države, doktori dovedeni u izrazito neugodnu situaciju, imajući u vidu da nemaju stručnu podršku, dok im oprema ili nedostaje ili im se otima, a kao obavezani Hipokratovom zakletvom, prvi su na udaru ovog virusa?
– Odakle Milutinu Simoviću pravo da u ime, recimo, Pljevljaka ili Bijelopoljaca odbija poklonjene respiratore od strane države Srbije, što sigurno predstavlja jedinstven slučaj u svijetu u ovom trenutku?
– Da li je ispravan utisak javnosti da se direktor opšte Bolnice u Pljevljima plaši da ijedan respirator dođe u Pljevlja, pa odbija donacije i sa drugih adresa?
– Kako je moguće da ministar zdravstva Kenan Hrapović za sve ovo vrijeme epidemije nijednom nije došao u Pljevlja da se upozna sa stvarnim stanjem?
– Da li Pljevlja ponovo služe za svojevrstan eksperiment ove vlasti, imajući u vidu da u sred epidemije najveći dio grada nema ispravnu vodu za piće iz gradskog vodovoda?
– Gdje je i šta ovih nedelja radi predsjednik države i da li je ova epidemija korona virusa i drastično zapušteno stanje zdravstvenog sistema u Crnoj Gori nedostojno njegove pažnje, pa on prosto ne želi da se zamara ovim problemom, niti da preuzima odgovarajuće uloge, a odgovara mu privatna država koju je uspostavio?
Poslednje javno obraćanje Duška Markovića, do kraja ispunjeno demagogijom i patetikom, uz jeftino podilaženje zdravstvenim i prosvjetnim radnicima, a sa vrlo malo ili nimalo konkretnih informacija o stanju stvari ili preduzetim mjerama, dovoljno govori o nivou ozbiljnosti aktuelne vlasti, a uz to ogoljuje činjenicu da on naprosto nije kalibar za prvog čovjeka izvršne vlasti.
I na kraju, da li je moguće da ova vlast koristi ovu epidemiju da se obračunava sa političkim neistomišljenicima? Prikazaćemo samo primjer Pljevalja. Najprije smo imali još uvijek nerasvijetljen napad palicama na srpskog mladića i učesnika litija Božidara Čabarkapu, i to ispred njegove kuće, od strane napadača u fantomkama. Zatim smo svjedoci krivičnog gonjenja bivšeg odbornika DPS-a i vlasnika hotela Pljevlja, koji je pružajući podršku Crkvi i učestvujući u litijama, otkazao poslušnost vladajućoj partiji, gdje se on sada naprasno tereti za nešto što se desilo prije skoro 10 godina.
Postavlja se pitanje, da li je sledeći potez vlasti u ovom vanrednom stanju epidemije protjerivanje sveštenika, imajući u vidu da su već počela njihova privođenja?