Politika zarobila sudstvo: Pukovnika Aleksića proganjaju bez dokaza

Istraga u predmetu protiv Radovana Aleksića, pukovnika Vojno-bezbjednosne agencije Vojske Srbije, zbog navodnog pokušaja ubistva bivšeg šefa policijskog odjeljenja za borbu protiv organizovanog kriminala i korupcije Predraga Šukovića u centru Podgorice i dalje tapka u mjestu, bez naznaka da bi u skorije vrijeme mogla biti zaključena.

Aleksić je jedno vrijeme bio u pritvoru, a zatim je, uz jemstvo, pušten na slobodu. NJemu je, ipak, ograničeno kretanje na teritoriju Podgorice, pa se praktično nalazi u ropstvu. Tužilaštvo, u međuvremenu, nije ponudilo ni jedan jedini dokaz da Aleksić ima bilo veze sa napadom na Šukovića.

Neshvatljivo je da istraga u ovom slučaju, koji je u režimskim medijima eksploatisan mjesecima, traje toliko dugo, a da nije podignuta optužnica ili da je odbačena. Po svemu sudeći, pošto se ne nazire kraj ove farse, biće da je politika umiješala svoje prste u ovaj slučaj.

Aleksić je u Crnoj Gori službovao od 1984. do 2005. godine kada je, po zahtjevu crnogorskog rukovodstva, premješten u Beograd (politička odluka). Nakon 2005. godine bio je na službi u Beogradu, kao jedan od rukovodećih starješina VBA, ali nikada nije bio njen direktor. Posljednjih pet godina bio je direktor Centra za usavršavanje kadrova službe (specijalizovana ustanova u okviru službe). Dva puta je vanredno unapređen u viši čin i više puta odlikovan.

Da Aleksić nema veze sa pokušajem ubistva Šukovića postalo je jasno još prvog dana, kada je uhapšen, jer je, što potvrđuju materijalni dokazi, on tog kritičnog dana bio u Beogradu, a ne u Podgorici.

Aleksić je, što potvrđuju bazne stanice sa njegovog mobilnog telefona, bio na teritoriji Beograda, 11. jula prošle godine, kada je nepoznata osoba pucala na Šukovića, u centru Podgorice. Kod Aleksića nije pronađen ni jedan materijalni dokaz koji bi ga doveo u vezu sa ovim događajem.

Aleksić je uhapšen tri mjeseca nakon pokušaja ubistva Šukovića, ali i nakon raspisane nagrade od 30 hiljada evra. Kao osobu koja je navodno pucala, Aleksića su tada prepoznale njegove bivše kolege iz vojske, a koje ga, po sopstvenom kazivanju, nijesu vidjele najmanje deset godina. Ubrzo nakon „svjedočenja“, jedan od njih je tražio i da mu bude isplaćen obećani novac.

Na saslušanje kod tužioca, Aleksić je izjavio da su mu crnogorske službe bezbjednosti podmetnule ovaj slučaj, samo da bi ga uhapsili i izolovali zbog događaja koji su nakon toga usledili, a to su izbori i ulazak Crne Gore u NATO.

Možda ovakav odnos prema Aleksiću leži u činjenici da on raspolaže mnogim saznanjima o licima koja su akteri brojnih dešavanja koja su odvijala u Crnoj Gori u poslednjih 20-tak, a posebno poslednjih godina. Pa je verovatno to osnovni razlog zašto se istraga ne završava, da bi se držale tenzije oko Aleksića i da mu se onemogući dalji rad.

Indikativno je da je crnogorska vlast, nakon hapšenja, medijski satanizovala Aleksića i optužila ga za obaveštajno djelovanje protiv Crne Gore, za formiranje Sedmog bataljona i redarske službe DF-a, kao i za vezu sa tim političkim subjektom. Naravno, nijesu ponudili ni jedan jedini dokaz za te navode.

S druge strane, istraga na ovom slučaju traje previše dugo i nema naznaka do kada će trajati, jer zakon je u tom dijelu liberalan, s obzirom da se ne radi o pritvorskom predmetu, odnosno, Aleksić se nalazi na slobodi.

Istragu, inače, vodi Više državno tužilaštvo u Podgorici, tužilac je Željko Tomković, a sudija za istragu je Vladimir Novović, koji je bio sudija u predmetu protiv Andrije Mandića i Slavena Radunovića u vezi dešavanja ispred Skupštine 2015. godine.

Nije slučajno da odluke po žalbama donose Boris Savić, Suzana Mugoša, i Vesna Pean, koji su svi direktno uključeni u slučaj „državnog udara“.

Podsjećamo i da je snimak video nadzora sa objekata u blizini napada na Šukovića, koji je objavljen u medijima, montiran i dodatno izmenjen. Takođe, svjedoci Ahmo Hajdarpašić i Veselin Golubović su instruisani da lažno svjedoče, a interesantno je da je vojna služba ta lica svojevremeno hapsila i krivično ih gonila.

U međuvremenu, u Beogradu, nezavisno od rada crnogorskih organa, formiran je tim koji prati dešavanja oko pukovnika Aleksića, a on je tražio i da ga nadležne službe u Srbiji oslobode čuvanja službenih tajni kako bi otvoreno mogao da priča o ovom i nekim drugim predmetima.

Podsjećamo, Aleksić je uhapšen 2.oktobra 2016.godine, uz medijsku pompu, a sve što se dešavalo u međuvremenu samo je potvrdilo da se radi o politički motivisanom procesu.
(IN4S)