Godina i po dana policijske vladavine Enisa Bakovića: Mafija u njegovom mandatu izvršila 12 surovih likvidacija!

U mandatu šefa kriminalističke policije Crne Gore Enisa Bakovića, za godinu i po dana, dogodilo se 12 mafijaških likvidacija, od kojih su skoro sva nerasvijetljena, tačnije, ni jedan direktni izvršilac se ne nalazi u zatvoru. Ovakav frapantan podatak, u nekoj sređenoj pravnoj zemlji, ali ne nažalost i u partijski zarobljenoj Crnoj Gori, bio bi dovoljan da se šef kriminalistike pozove, makar, na odgovornost, a da ne govorimo o tome da bi sam morao podnijeti ostavku. Ali, u ovom momentu, ni njegova ostavka, apsolutno ne bi ništa riješila, jer javašluk i nerad u policiji, koji naročito vlada u poslednjih par godina, ostavio je duboke posledice, da čak i kada bi se sad krenulo u totalnu čistku, trebalo bi da prođe nekoliko godina, da se služba makar stabilizuje. Nejasno je, kojim motivom, osim partijskim, su se rukovodili oni koji su Bakovića postavili na, najodgovorniju funkciju u policiji, kada govorimo o operativi, u momentu kada nema ni jedan dan policijskog iskustva, a rat klanova uveliko bjesni. Kojim motivima se danas vode, da svi ćute, dok na ulicama Crne Gore bijesni mafijaški rat. Umjesto da se operativa, u tom momentu, prepusti nekom iskusnom kadru, koji ima više decenija policijskog rada, sve je prepušteno u ruke čovjeku koji bez dana radnog staža u policiji, preuzima rukovođenje kriminalističkog sektora. Koliko je on kriv za (ne)rad policije, još veću odgovornost treba da snose oni koji su ga imenovali i aminovali njegov dolazak na tu funkciju. Kao da je neko, svjesno, napravio od policije ovo što je ona danas i tako prepustio inicijativu klanovima, u namjeri da će se oni sami, između sebe istrijebiti. Sva taktika današnje kriminalističke polciije Crne Gore se svodi na to da se oni povuku i prepuste klanovima da se istrijebe između sebe, što je katastrofalan potez čije posledice svi trpimo, jer su u obračunima počeli da stradaju i nedužne žrtve.
Vrag je odnio šalu, policija je očigledno i kadrovski i svakako drugačije nesposobna da se uhvati u koštac sa narastajućim mafijaškim nasiljem, a jedini izlaz iz ove, gotovo bezazlene situaicije, može se pronaći u sveopštem društvenom konsenzusu. Dalje, tvrdoglavo insistiranje i guranje partijskih vojnika na mjesta koja su najosjetljivija, a mjesto šefa kriminalistike je taman u rangu premijera države, što se tiče odgovornosti, državu vodi u još veću provaliju, a mafijaški obračuni se neće zaustaviti, dok ne ovladaju kompletnom državom.
Baković je na mjesto šefa kriminalistike inaugurisan u januaru prošle godine, pa da se podsjetimo njegovih „rezultata“ od dolaska na tu funkciju.
Serija ubistava krenula likvidacijom Slobodana Šaranovića
Prva žrtva u njegovom mandatu bio je Slobodan Šaranović (78), koji je ubijen 10. marta prošle godine ispred svoje kuće u budvanskom naselju Dubovica. Šaranović je par mjeseci ranije izašao iz pritvora u Spužu gdje je proveo skoro tri godine zbog sumnje da je sa Ratkom Koljenšićem iz Danilovgrada organizovao ubistvo Nikole Bojovića, brata Luke Bojovića, navodnog vođe zemunskog klana, u centru Beograda 29. aprila 2013. godine.
Novljanin Niko Roganović ubijen je 26. jula u naselju Dubrava, u klasičnoj sačekuši. Policija sumnja da je ubistvo Nika Roganovića, koji je imao deblji dosije, nastavak sukoba kotorskih klanova „škaljarskog i „kavačkog”. Dva mjeseca ranije njegov sin Duško Roganović, preživio je bombaški napad u kojem je ostao bez obje noge.
U julu iste godine likvidiran je u Baru Igor Mitrović zvani Špiro (40), kada je svojim automobilom „fijat 500L“ u mestu Šušanj zastao pred izlazak na magistralni put Bar – Sutomore. Policija je operativno rasvijetlila to djelo, za jednim licem je raspisana potjernica, ali i dalje nije uhapšen.
Prošle godine u septembru u Podgorici je ubijen Ivan Nedović, a teško je ranjen Milić Minja Šaković koji je, kako se sumnja, bio meta napada. Policija je do sada uhapsila Dragana Stojkovića i Vladimira Lemajića zbog toga što su, navodno, prikrivali podatke o krivičnom djelu i na taj način pomogli ubicama, ali oni se ne terete za likvidaciju, a počinioci nijesu otkriveni.
Cetinjanin Marko Martinović poginuo je u septembru prošle godine dok je, prema sumnjama istražitelja, pokušavao da postavi eksplozivnu napravu ispod drugog automobila.
Mještani Grahova su prošle godine pronašli leš koji je bio u fazi raspadanja, a za koji je kasnije utvrđeno da pripada nestalom Nikšićaninu Peru Damjanoviću. Obdukcija je pokazala da na tijelu Damjanovića postoje povrede u predjelu grudnog koša, nanijete vatrenim oružjem. Njegov nestanak prijavljen je 4. septembra, a mediji su Damjanovića povezivali sa „škaljarskim klanom“. On je u ZIKS-u odležao zatvorsku kaznu od sedam mjeseci zbog nelegalnog posjedovanja oružja.

Jedno od najintrigantnijih ubistava prošle godine bila je surova likvidacija bivšeg fudbalera Gorana Lenca 16. septembra na terenu fudbalskog kluba Bokelj u Kotoru dok je trenirao. Napadač je prišao Lencu dok je ovaj radio sklekove, i ispalio u obraz dva hica, od kojh je jedan metak ostao u glavi. Policija je operativno rasvijetlila ovo ubistvo, ali lice koje se sumnjiči je u bjekstvu.
Krajem marta ove godine Dražen Čađenović je stradao u eksploziji automobila. Blindirani BMW u kom je bio eksplodirao je, neposredno nakon ulaska u garažu hotela „Premijer“ u Podgorici.
Par dana kasnije u centru Podgoricie su ubijeni Miloš Šaković (31), koji je bio meta napada i Radivoje Jovanović, koji je nedužna žrtva tog obračuna. Policija je operativno rasviejtlila to djelo, ali je osumnjičeni i dalje nedostupan.
Sredinom maja ove godine ubijen je Miodrag Kruščić zvani Migi (49), vlasnik diskoteke „Bigl“, a ubice nijesu identifikovane.
Poslednje u nizu surovih likvidacija desilo se prije par dana u Baru, kada je u centru grada, ubijen Vaso Delibašić (48), koji se dovodi u vezu sa grupom pokojnog Luke Đurovića.