Andrija Mandić za Borbu: Ako krenu da mi zatru familiju ćeraćemo se do istrebljenja

Lider Demokratskog fronta Andrija Mandić saopštio je da je plasiranje laži da je htio da napusti Crnu Goru i pokušaj njegovog kompromitovanja koordiniran na relaciji loših ljudi iz Srbije i Crne Gore koji su već ranije zajednički radili na pakovanju afere lažni državni udar. U intervjuu za Borbu Mandić poručuje da se nijednom silniku neće pomjeriti ni za milimetar, “nikoga ne želim osramotiti ili povrijediti, niti ću kome dozvoliti da to meni učini, pa prema tome nemam razloga da bježim ili da se skrivam u Srbiji”. Mandić kaže da je Aleksandar Vučić njegov prijatelj koga poznaje dugi niz godina.
“Dosta toga smo zajedno prošli, od koalicinih nastupa u Crnoj Gori, učešća na opozicionim skupovima, bili među rijetkim političarima koji su prisustvovali sahrani Slobodana Miloševića”, kaže Mandić.
DPS, režimski mediji, pa i neki “nezavisni”, poslednjih dana su pokušali da nezgodu i neprijatnost, koju ste Vi i vaši pritelji imali na području pljevaljske opštine, predstave kao pokušaj bjekstva i da da joj daju neku notu misterije. Gdje je istina? Da li ste bježali iz Crne Gore u Srbiju ili se radi o podmetanju od strane vaših političkih protivnika?
Nikoga se ne plašim u Crnoj Gori, poštujem sve ljude koji su vrijedni poštovanja, nijednom silniku se neću pomjeriti ni za milimetar, nikoga ne želim osramotiti ili povrijediti, niti ću kome dozvoliti da to meni učini, pa prema tome nemam razloga da bježim ili da se skrivam u Srbiji. Godinama moji politički protivnici ulažu velike napore da nekako izgrade sliku koja bi bila u funkciji moje lične i političke kompromitacije. Narod zna da sve to nije tačno jer je imao puno prilika, za ovih sedamnest godina rada u Skupštini Crne Gore, da upozna moju prirodu, karakter i lični odnos prema teškim situacijama sa kojima sam se susretao tokom javnog političkog djelovanja. Nad Demokratskim frontom se od strane režima brutalno sprovodi državni teror, a većina državnih institucija se koristi za tu svrhu. Naši funkcioneri i članovi su na velikim protestima trovani i prebijani, potom hapšeni i saslušavani. Kažnjavali su nas novčano, uzimali novac koji nas je sledovao kao najjači politički subjekt. Protiv rukovodstva se vode montirani sudski politički procesi. Bez ikakvog razloga nam se oduzimaju pasoši i ograničava sloboda kretanja. To je ukratko presjek trenutne političke situacije koja veoma uvjerljivo oslikava dubinu krize u kojoj se nalazi ova zemlja.

Da li se u istoriji Crne Gore desilo da je nad nekim političkim subjektom vršen ovakav progon?
Mislim da je jedino u vrijeme Bombaške afere, prije sto deset godina, nešto slično rađeno. I sada, toliko godina kasnije, imate slične metode i slične motive za progon, što dovoljno govori o tome na kojem je nivou aktuelni režim. Državni teror u vrijeme Golog otoka je sprovođen nad jednom partijskom frakcijom, koja nije imala definisan politički program, pa ne mogu taj zločin dovoditi u istu ravan sa današnjim dešavanjima.
Svjedoci smo da je pritisak na DF, Vas lično i ostale lidere DF, ogroman i permanentan. Nije nepoznato da su se mnogi političari i partije lomili pod udarima autokratskih režima. Koliko je moguće izdržati pritisak tog „državnog terora“, i kakve posledice to ostavlja na političko djelovanje?
Jeste, moguće je, i DF na svakom koraku, u svakoj prilici pokazuje odlučnost i hrabrost ne samo da se brani, nego i da uzvrati na progon. Na nedavnom sastanku lidera opozicionih stranaka, jedan od učesnika je konstatovao da nijedna politička organizacija ne bi izdržala ovaj teror koji se sprovodi nad DF. Ja imam veliko političko iskustvo, šest puta sam na neposrednim izborima biran za poslanika Skupštine Crne Gore, a tri puta sam imao i veliku čast da predvodim poslaničku listu koja je imala ogromnu podršku građana Crne Gore. Moj politički život je obilježen načelnom borbom protiv autokratskog režima koji na ovim prostorima egzistira od 1945 godine. Nikada nijesam bio dio crnogorske vlasti, a sada već imam previše godina da bih izdao ono što sam ranije zastupao ili klonuo pod pritiskom. Ako nisam bio spreman da se kompromitujem i služim režimu kada sam bio mlađi, zašto bih to radio u svojoj pedesettrećoj godini kada sam po ko zna koji put preispitao, dodatno provjerio, potvrdio i učvrstio životne i političke stavove koji me u suštini i definišu kao ljudsko biće. Lično i porodično, nemam pravo ni da bježim ni da se skrivam od bilo kakve opasnosti, čak i one koja bi mi ugrozila život, jer kad dođe vrijeme da se preselim na drugi svijet, i to onaj bolji, kako nas uči naša Crkva, morao bih sa velikom sramotom da pogledam u oči svoje pretke koji su stajali uspravno na biljegu čak i onda kada su znali da će poginuti. Ja želim i hoću da budem dostojan naslednik tih ljudi koji su u situacijama kada se nasrtalo na njihovu čast i život znali da te vrijednosti brane čak i oružjem. To nas je mnogo koštalo u prošlosti, ali je istovremeno tom žrtvom uspostavljen visoki etički i moralni standard ponašanja za potomke koji drže do takvih principa. Meni se u ovom vremenu prijeti od strane Glavnog specijalnog tužioca Milivoja Katnića sa crnim barjakom na kući, odnosno zatiranjem moje porodice, a ja ne mogu da pređem preko toga a da ne kažem da bi se u takvom zločinačkom naumu ćerali do istrebljenja.
U Crnoj Gori se od strane određenih centara plasira priča da Vas je vlast Aleksandra Vučića uhapsila i prekršajno kaznila u dogovoru sa crnogorskim vlastima, kako bi se dodatno učvrstili odnosi između dva režima. Da li i Vi mislite tako?
Ne mislim. Aleksandar Vučić je moj prijatelj koga poznajem dugi niz godina. Dosta toga smo zajedno prošli, od koalicinih nastupa u Crnoj Gori, učešća na opozicionim skupovima, bili među rijetkim političarima koji su prisustvovali sahrani Slobodana Miloševića. Gutali smo zajedno suzavac u Beogradu kad je uhapšen Radovan Karadžić.

Aleksandru Vučiću bi trebalo da je bliži Andrija Mandić nego Andrijini politički protivnici. Ali sve da se ne poznajemo i da se nikada nismo sreli u životu, zašto bi predsjedniku Srbije bio važniji neki dukljanoid, koji je uradio sve što je bilo u njegovoj moći na štetu Srbije i ukupno srpskog naroda, od srpskog političara iz Crne Gore koji je i predsjednik jedine parlamentarne stranke koja u svom imenu ima i srpsku odrednicu. Ova akcija i pokušaj mog kompromitovanja je koordiniran na relaciji loših ljudi iz Srbije i Crne Gore koji su već ranije zajednički radili na pakovanju afere lažni državni udar. I među nama Srbima ima i loših ljudi. Naravno, manje nego kod drugih naroda, ali takvi nikada ne mogu postati predsjednici države Srbije.