Istorija jedne revolucije

Piše: Batrić Babović

Peti oktobar slavi, pamti i zlopamti svoj 23 rođendan. Nikad nije došlo do diskontinuiteta i tranzicije. Politički sistem je prekrečen, narod zavaran a Srbija prekrečena i omađijana.

Od DOS- a su ostali samo pojedinci i različita sjećanja. Socijalisti su opstali kao politička opcija i zakonopravilo, Demokratska stranka je postala statistička greška a Demokratska stranka Srbije blijedo sjećanje na pobjedu Vojislava Koštunice.

Presvučeni radikalizam je pozicionirao naprednjaštvo, a istina u ubistvu prvog demokratskog premijera Srbije još tapka u mjestu. Farse o motivima, bočnim rukavcima i konspirativnim porivama ovog zločinačkog akta zamagljuju dalje tokove tranzicionih procesa u Srbiji. Kiparske i švajcarske tajne ako postoje postaju kamen o vratu budućih političkih vizija i poteza. Lustracija se nije dogodila, privatizacije nisu ispitane a mladost sa pameću prelila se na Zapad. Lament Beograda između Rusije i EU plovi utabanim rutama.

Banjska je vrh ledenog brijega a Brisel i Vašington koordinate naprednjačkog orkana i njegov dozimetar. Peti oktobar živi u Vladetama i Milanima kojih je sve manje. Manje je i kultne petooktobarske parole. Komunizam traje. A Srbija?

(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrici „Drugi pišu“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)